title

بررسي ارتباط تغييرات راديولوژيك با شدت علائم باليني در بيماران مبتلا به استئوآرتريت مراجعه كننده به بيمارستان بوعلي در سال 1383

جستان, مارینا ، یزدانبد, عباس ، غفاری, محمد (1384) بررسي ارتباط تغييرات راديولوژيك با شدت علائم باليني در بيماران مبتلا به استئوآرتريت مراجعه كننده به بيمارستان بوعلي در سال 1383. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل




[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
86kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
421kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

مقدمه : استئوآرتريت اختلال مفصلي شايع در جهان است . به علت هزينه هاي پزشكي مستقيم و هزينه هاي غيرمستقيم اين بيماري ضربه اقتصادي سنگيني به بيمار وارد مي كند. تشخيص استئوآرتريت بر پايه شرح حال ، معاينه فيريكي و خصوصيات راديوگرافيك است . راديوگرافي ساده تكنيك اصلي مورد استفاده در تشخيص استئوآرتريت مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط تغييرات راديولوژيك با شدت علائم باليني در بيماران به استئوآرتريت مراجعه كننده به بيمارستان بوعلي شهر اردبيل در سال 1383 بود. روش تحقيق : اين مطالعه توصيفي ساده و از نوع گذشته نگر بود . اطلاعات حاصل از 140 بيمار با تشخيص استئوآرتريت در قالب پرسشنامه اي شامل مفصل درگير، علائم باليني ، يافته هاي باليني ، آزمايشات ، بيماريهاي همراه و سابقه تروما جمع آوري شده و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت . ‌ نتايج : شايعترين يافته راديولوژيك در بيماران استئوآرتريت ، مربوط به كاهش فضاي مفصلي با 104 مورد (3/74%) و بعد از آن مربوط به استئوفيت هاي حاشيه اي با 65 مورد (6/46%) مي باشد. 103 نفر از بيماران (6/73%) بالاي 50 سال و بقيه زير 50 سال داشتند كه از اين تعداد هم 24 نفر(1/17%) بالاي 40 سال داشتند. شايعترين مفصل درگير زانو با 99 نفر (7/70%) و شايعترين يافته باليني كريپتاسيون با 42 نفر (30%) بود. بحث بين سن و كاهش فضاي مفصلي ارتباط معني داري يافت شد (01/0‌=P) ، به طوري كه در سنين بالا شيوع آن بيشتر مي شود.


خلاصه انگلیسی

Introduction: Osteoarthritis is the common joint disorder in the world. Because of direct and indirect medical costs patients suffer heavy economical cost. Diagnosis of OA is beased on history and physical examination and radiographic features. Plain radiograph is the principle technique used for diagnosis of OA. The aim of this research was to evaluate the relationship between radiologic change and severity of symptoms in patient's suffering from OA and refer to BUALI Hospital in ardebil city in 1383. Materials & Methods: This was a simple descriptive study with retrospective approach. Data was gathered on statistically analyzed from 104 patients with diagnosis of OA in form of questionnaire that include all information about involved joint. Physical symptoms and signs, radiologic findings, labroratory results, associated conditions and previous history of trauma. Results: The most common radiologic fnding in patients with OA was related to joint space narrowing in 104 case and then marginal osteophtes in 65 (46.4%) respectively. 103 numbers of patients (73.6%) was above 50 years old and the other was below 50 years old. 24 case (17.1) was above 40 years. Most common involved joint was knee joint with 99 patients in volved (70.7%) and crepitation was most common physical sign with 42 patient's (30%). Conclusion: There was meaningfull relationship between increasing age and narrowing joint space (P=0.01) so that perivalence was higher in older age

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :مارینا جستان
استاد مشاور :عباس یزدانبد
نگارنده:محمد غفاری
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه : 0191
کلیدواژه ها (فارسی):استئوآرتريت – راديوگرافي – علائم باليني
کلیدواژه ها (انگلیسی):Osteoarthritis , Radiography , physical
موضوعات :WE سیستم عضلانی اسکلتی
WN پرتو شناسی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی
کد شناسایی :148
ارائه شده توسط : خانم صغری گلمغانی
ارائه شده در تاریخ :13 مهر 1388 07:32
آخرین تغییر :14 آذر 1391 13:52

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...