title

بررسی فراوانی مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های کلینیکی در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1396

ارزنلو, محسن ، پیری دوگاهه, هادی ، محمدشاهی, جعفر ، هوشیار, سمیرا (1397) بررسی فراوانی مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های کلینیکی در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1396. کارشناسی ارشد (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل





[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
791kB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
290kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

4MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

3MB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: درمان عفونت‌های استافیلوکوکی ناشی از MRSA، یک چالش بالینی مهم است. آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی معمولاً در ترکیب با عوامل فعال دیواره سلولی در درمان عفونت‌های مهم استافیلوکوکوس اورئوس مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی مقاومت به آمینوگلیکوزیدها، توزیع ژنهای تغییردهنده آنزیمی آمینوگلیکوزیدها (AMEs) و عناصر کاست کروموزومیmec استافیلوکوکی (SCCmec) در میان ایزوله‌های بالینی MRSA در اردبیل، ایران است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، در مجموع 118 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه‌های بالینی از چهار بیمارستان آموزشی در سال‌های 2017 و 2018 جمع‌آوری شد. ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش‌های استاندارد میکروبیولوژی و مولکولی شناسایی شدند. مقاومت به متي‌سيلين به وسيله آزمون ديسک سفوکسیتین و تست MIC اگزاسيلين تعيين شد. ژن کد کننده مقاومت به متی‌سیلین mecA و تیپ‌های SCCmec با استفاده از روش PCR شناسایی شد. مقاومت فنوتيپي به آمينوگليکوزیدها با استفاده از آزمون انتشار در ديسک و MIC با استفاده از روش رقت در آگار تعيين گرديد. ژن‌های AME با استفاده از آزمایش PCR تشخیص داده شد. تیپ spa ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آمینوگلیکوزیدها، بر اساس توالی‌ منطقه بسیار متغیر Xr ژن spa تعیین شد. ارتباط ناهمگنی و وابستگی کلونال استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به آمینوگلیکوزید با استفاده از آزمون ERIC-PCR تعیین شد. نتایج: در مجموع، (42/4٪) 50 و (57/6٪) 68 ایزوله به ترتيب MRSA و MSSA تعيين شدند. همه ایزوله‌های MRSA با روش PCR از لحاظ ژن mecA مثبت بودند. در میان ایزوله‌های MRSA، SCCmec تیپIVa (%34) 17 غالب بود و پس از آن به ترتیب تیپ‌های IVc، V، III، II، I. فراوانی بیش‌تری داشتند. در آنتی‌بیوتیکهای آمینوگلیکوزیدی میزان مقاومت به جنتامایسین، کاناماسین، توبرامایسین و آمیکاسین به ترتیب (1/%16) 19، (8/%17) 21، (8/5%) 10 و (8/5%) 10 بود. برای آنتی‌بیوتیک‌های غیر‌آمینوگلیکوزیدی، بیشترین میزان مقاومت به پنی‌سیلین (42/4%) 50 و کمترین میزان به نیتروفورانتوئین با (0/8%) 1 گزارش شد. از میان ژن‌های کد‌کننده مقاومت به آمینوگلیکوزیدها ژن aac (6′)-Ie-aph (2'') با (76/9%) 30 بیشترین فراوانی را داشت و ژن‌های aph(2'')Ib و ant (4')-Ia به ترتیب (56/4%) 22 و (35/9%) 14 بودند. هم‌چنین ژن‌های aph(2'')Ic، aph(2'')Id و aph(3'')IIIa در هیچ‌کدام از ایزوله‌ها ردیابی نشدند. حضور هم‌زمان چندین ژن AME در بیشتر ایزوله‌های مقاوم به آمینوگلیکوزیدی شناسایی شد. نتایج تایپینگ در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که t030 و t310 به عنوان شایع‌ترین تیپ‌ها بودند. بر اساس نتایج ERIC-PCR، 39 ایزوله مقاوم به آمینوگلیکوزیدها به 19 خوشه تقسیم شدند. هیچ ارتباط معنی‌داری بین کلونال ایزوله‌های مقاوم به آمینوگلیکوزیدها وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: مقاومت به حداقل یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدی در (33%) 39 از ایزوله‌ها مشاهده شد. در مجموع، مقاومت به‌ آنتی‌بیوتیک‌های آمينوگليكوزيدی و غير آمينوگليكوزيدی در ایزوله‌های MRSA نسبت به MSSA به طور معني‌داري بيشتر بود. aac (6′)-Ie-aph (2'') ژن غالب‌ مسئول مقاومت به آمینوگلیکوزید‌ها بود. ایزوله‌های مقاوم به آمينوگليكوزيدها با هم ارتباط مولکولی نزديكي نداشتند.

عنوان انگليسی

The frequency of resistance to aminoglycoside resistance in Staphylococcus aureus isolates collected from clinical specimens in teaching hospitals affiliated to Ardabil University Medical Science 2017

خلاصه انگلیسی

Background & Objectives: Treatment of Staphylococcal infections caused by MRSA strains represents a major clinical challenge. Aminoglycoside antibiotics are usually use in combination with a cell wall active agent in treatment of serious SA infections. The objective of this study was to determine the frequency of aminoglycosides resistance, distribution of aminoglycoside-modifying enzymes (AMEs) genes and staphylococcal cassette chromosome mec (SCCmec) elements among clinical isolates of MRSA in Ardabil, Iran. Methods: In this cross-sectional study, a total of 118 SA isolates were collected from clinical specimens in four teaching hospitals in 2017 and 2018. The SA was identified using standard microbiological and molecular methods. Methicillin resistance was determined by cefoxitin disk test and oxacillin MIC testing. mecA methicillin resistance encoding gene, and SCCmec typing was determined using PCR method. Phenotypic aminoglycoside resistance was determined using disk diffusion assay and the MICs were determined using agar dilution method. AMEs genes were detected using PCR testing. Spa type of aminoglycoside resistant SA isolates were determined based on highly variable Xr region sequences of the spa-gene. The heterogeneity and clonal relatedness of aminoglycoside resistant SA isolates were determined using ERIC-PCR assay. Results: Totally, 50 (42.4%) and 68 (57.6%) isolates were determined as MRSA and MSSA respectively. All MRSA were mecA-positive by PCR. Among MRSA isolates SCCmec type Iva 17 (34%) was predominant, followed by IVc, V, III, II, I. For aminoglycoside antibiotics the resistance rate to gentamicin, kanamycin, tobramycin and amikacin were 19 (16.1%), 21 (17.8%), 10 (8.5%) and 10 (8.5%) respectively. For non-aminoglycosides antibiotics, higher resistance rate observed for penicillin 50 (42.4%) and lower resistance rate observed for nitrofurantoin 1 (0.8%). Of the genes examined for aminoglycoside resistance, aac (6′)-Ie-aph (2'') 30 (76.9%) was the most frequently identified gene followed by aph(2’’)Ib 22 (56.4%), ant (4')-Ia 14 (35.9%) respectively. The genes aph(2’’)Ic, aph(2’’)Id and aph(3’’)IIIa were not detected. The coexistence of multiple AME genes was detected in most aminoglycoside resistant isolates. spa-typing results divided the isolates into t030 types with t310 as the most common one. According to ERIC-PCR results, no significant genetic relatedness between the aminoglycoside resistant isolates were identified. The 19 distinct clusters were identified among aminoglycoside resistant isolates. Conclusions: Resistance to at least one aminoglycoside antibiotic was found in 39 (33%) of isolates. Overall, the resistance to aminoglycoside and most of the non-aminoglycoside antibiotics were significantly higher in MRSA versus MSSA isolates. The aac (6′)-Ie-aph (2'') was the predominate gene responsible for aminoglycoside resistance. The aminoglycoside resistant isolate were not closely related.

نوع سند :پایان نامه (کارشناسی ارشد )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :محسن ارزنلو
استاد مشاور :هادی پیری دوگاهه
استاد مشاور :جعفر محمدشاهی
دانشجو :سمیرا هوشیار
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه: 047، پایان نامه کارشناسی ارشد میکروب شناسی پزشکی
کلیدواژه ها (فارسی):استافیلوکوکوس اورئوس،آمینوگلیکوزید، جنتامایسین، ERIC-PCR، typing SPA، SCC mec،
کلیدواژه ها (انگلیسی):: Staphylococcus aureus, Aminoglycoside, Gentamicin, MRSA
موضوعات :QW میکروب شناسی و ایمنی شناسی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی
دانشكده پزشكي > گروه علوم پایه > بخش میکروبیولوژی
کد شناسایی :11525
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :01 اسفند 1397 14:31
آخرین تغییر :01 تیر 1399 08:46

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...