title

مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدان توتال بزاق در مبتلایان به دیابت تیپ ۱ نسبت به افراد غیر دیابتی

زمانی اهری, اولدوز ، زندیان, حامد ، تند کار, علی (1397) مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدان توتال بزاق در مبتلایان به دیابت تیپ ۱ نسبت به افراد غیر دیابتی. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل





[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
691kB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
109kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

410kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

مقدمه: در بدن انسان سيستم هاي ويژه اي براي مقابله با آسيب هاي حاصل از راديكال هاي آزاد وجود دارد که به نام سيستم دفاع آنتي اکسيداني معروفند. به شرایطی که توازن بین اکسیدان ها و آنتی اکسیدان ها به هم می خورد و موجب غلبه ی اکسیدان ها در بدن می گردد، استرس اکسیداتیو(OS) می گویند. استرس اکسیداتیو نقش اصلی در شروع و همچنین پیشرفت عوارض واسکولار و نورولوژیک بیماری دیابت ایفا می کند. بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين و مقايسه ظرفيت آنتي اکسيداني بزاق بيماران مبتلا به ديابت نوع 1 در مقايسه با افراد غير ديابتي انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مورد-شاهدی؛ بیماران40-20 ساله مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی اردبیل شامل 30 نفرمبتلا به بیماری دیابت نوع 1 به عنوان گروه موردو30 نفر غیر دیابتی به عنوان گروه شاهد از نظر سطح آنتی اکسیدان تام بزاقی مقايسه شدند. ظرفيت آنتي اکسيداني تام بزاق اين افراد با استفاده از روش ABTS® (2,2'-Azino-di-[3-ethylbenzthiazoline sulphonate]) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون T-test و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد و P<0/05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار ظرفيت تام آنتي اکسيداني بزاق در مبتلایان به دیابت نوع یک 0/120 ± 0/380 ميكرومول در ليتر و در افراد غیر دیابتی 122 /0 ± 0/306 ميكرومول در ليتر بود. افزایش ظرفيت آنتي اکسيداني تام بزاق گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد بر اساس آزمون T-testمعني دار بود(0/003=p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به داده های بدست آمده از این مطالعه و آنالیز آن ها می توان بیان کرد که در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با افراد غیر دیابتیک سطح آنتی اکسیدان توتال TAC بزاقی به طور معنا داری افزایش می یابد. از طرفی دیگر بیومارکرهای بزاق می تواند به عنوان ابزار شاخص جهت ارزیابی سلامت عمومی و تشخیص زودرس بیماری ها مورد استفاده قرار گیرد،همچنین جمع آوری بزاق و ذخیره سازی آن آسان بوده و به مقدار کافی جهت آنالیز قابل جمع آوری است. در ضمن جمع آوری بزاق برای بیمار به عنوان یک تکنیک نمونه گیری غیر تهاجمی به شدت باعث کاهش اضطراب و ناراحتی می گردد. بنابراین به نظر می رسد تعیین سطح آنتی اکسیدان تام بزاقی افراد دیابتی تیپ 1 می تواند روش جایگزینی برای تشخیص زودرس دیابت باشد.

عنوان انگليسی

Comparison of Total Antioxidant Capacity of Saliva in Patients with Type I Diabetes Mellitus and Non-Diabetics

خلاصه انگلیسی

Background: There are special systems in the human body to deal with the damage caused by free radicals, known as the antioxidant defense system. The condition in which the balance between oxidants and antioxidants disrupts and oxidants overcome in the body,is called oxidative stress. Oxidative stress plays a major role in the onset and also the progression of vascular and neurological complications of diabetes. The aim of this study was to determine the total antioxidant capacity of saliva in patients with type 1 diabetes mellitus in comparison with non-diabetic people. Materials and Methods: In this case control study, 20 to 40 years old patients referring to imam Khomeini hospital of Ardabil including 30 type I diabetics as case group and 30 Non-Diabetic people were compared in terms of total Antioxidant Capacity of saliva. Total antioxidant capacity of saliva evaluated with ABTS® (2,2'-Azino-di-[3-ethylbenzthiazoline sulphonate]) method. The data was analyzed by T-test and ANOVA in 24th version of SPSS. Results: Mean and standard deviation (Mean ± SD) of antioxidant capacity of saliva in case group was 0.380±0.120 µmol/liter and in control group was 0.306±0.122 µmol/liter. Increase of antioxidant capacity of saliva of case group was statistically significant using T-test analysis (p=0.003,t=-3.288). Discussion and Conclusion: Regarding the data obtained from this study and its analysis, it can be stated that in patients with type 1 diabetes, the level of salivary total antioxidant capacity (TAC) increases significantly in comparison with non-diabetics. On the other hand, saliva biomarkers can be used as a diagnostic tool for evaluating general health and early diagnosis of diseases and saliva collection and storage is easy and sufficient for analytical purposes. In addition, saliva collection for the patient as a non-invasive sampling technique greatly reduces anxiety and discomfort. So it seems that determining the level of total salivary antioxidants in type 1 diabetics may be a substitute for early diagnosis of diabetes.

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :اولدوز زمانی اهری
استاد مشاور :حامد زندیان
دانشجو :علی تند کار
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه: 118، پایان نامه دکتری حرفه ای دندانپزشکی
کلیدواژه ها (فارسی):دیابت،آنتی اکسیدان،استرس اکسیداتیو،بزاق،ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق
کلیدواژه ها (انگلیسی):diabetes-antioxidant-oxidative stress-saliva-total antioxidant capacity
موضوعات :WU دندانپزشکی .جراحی دهان
بخش های دانشگاهی :دانشکده دندانپزشکی > واحد پژوهش - پایان نامه های دفاع شده
دانشکده دندانپزشکی > گروه آسیب‌ شناسی دهان‌، فک و‌ صورت
کد شناسایی :11560
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :15 اسفند 1397 18:20
آخرین تغییر :19 خرداد 1399 09:22

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...