title

ارزیابی تاثیر پاراکوات بر بقاء پروماستیگوتهاي لیشمانیا ماژورو سلولهاي HUVEC در شرایط آزمایشگاهی

نیاپور, علی ، امیرشاهرخی, کیوان ، آذری راد, محمد ، محمدی قلعه بین, بهنام (1398) ارزیابی تاثیر پاراکوات بر بقاء پروماستیگوتهاي لیشمانیا ماژورو سلولهاي HUVEC در شرایط آزمایشگاهی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اردبيل ــ 19 (1). ص.ص.61-70. شاپا 2228-7280

متن کامل

[img]
پیش نمایش
متنی
190kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://jarums.arums.ac.ir/article-1-1697-fa.html

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: داروهای خط اول درمان لیشمانیوز ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان هستند که دارای عوارض جانبی متعدد از جمله سمیت دارویی هستند. از طرفی مقاومت به این داروها در سراسر جهان رو به افزایش می‫باشد. داروهایی مانند آمفوتریسین ب و پنتامیدین که در خط دوم درمان قرار می‫گیرند، نیز دارای عوارض جانبی بوده یا هزینه بالایی را به بیمار تحمیل می‫کنند. با توجه به اثرات سمی پاراکوات، این مطالعه با هدف تاثیر آن روی زنده مانی پروماستیگوت‫های لیشمانیا ماژور و سلول‫های HUVEC انجام گرفت. روش کار: پروماستیگوت‫های انگل لیشمانیا به تعداد 106×2/5 در هر چاهک از پلیت‫های 96 خانه ای تحت مواجهه با غلظت‫های مختلف پاراکوات قرار گرفتند. تیمار به مدت 48 ساعت و در دمای C° 24 انجام شد. سپس آزمایش MTT برای ارزیابی میزان تاثیر پاراکوات انجام گردید. جذب نوری با استفاده از دستگاه خوانشگر پلیت در طول موج 570 نانومتر قرائت گردید. از رنگ آمیزی تریپان بلو جهت بررسی تعداد پروماستیگوت‫های زنده پس از تیمار با پاراکوات استفاده شد. همچنین، تاثیر غلظت های مختلف پاراکوات بر بقا سلول های HUVEC در شرایط کشت بررسی گردید. یافته ها: نتایج تست MTT نشان داده که غلظتهای افزایشی پاراکوات به صورت معنی‫داری می‫تواند بقا انگل‫های پروماستیگوت را در مقایسه با گروه کنترل تحت تاثیر قرار دهد. در این مطالعه، غلظت IC50 پاراکوات بر پروماستگوت‫های انگل لیشمانیا به میزان 272/46 میکروگرم بر میلی لیتر براورد گردید. یافته های رنگ آمیزی تریپان بلو با نتایج روش MTT مطابقت داشت. علاوه بر این، ما متوجه شدیم که HUVEC ها حساس به پاراکوات هستند (IC50 = 188.99 μg/ml). نتیجه گیری: پاراکوات اثرات مهاری قوی روی پروماستیگوت‫های لیشمانیا ماژور و سلول های اندوتلیال انسانی دارد. آزمایشات بیشتر در زمینه تاثیر پاراکوات روی زخم‫های حاصل از لیشمانیا ماژور در مدل‫های حیوانی و اثرات جانبی آن در استفاده موضعی این دارو لازم می‫باشد

عنوان انگليسی

Evaluation of the Paraquat Effect on Leishmania major Promastigotes and HUVECs Viability under in vitro Condition

خلاصه انگلیسی

Background & objectives: Pentavalent antimonials are the first-line drugs for treatment of leishmaniasis, which have multiple side effects such as drug toxicity. Moreover, parasite resistance to these drugs is rising around the world. Second-line drugs, including Amphotericin B and pantamidine have also side effects and expensive for patients. According to the cytotoxic effects of paraquat, this study was conducted to evaluate the effect of paraquat on Leishmania major promastigotes and HUVECs viability. Methods: A number of 2.5×106 of Leishmania major promastigotes were treated in each well of 96 well plates with different concentrations of paraquat. Cells were incubated for 48 hours in 24 °C. MTT test was performed for evaluating paraquat impact on promastigotes. The absorbance was measured using a microplate reader at 570 nm. The trypan blue staining assay was performed to evaluate the number of viable Leishmania major promastigotes following paraquat treatment. Furthermore, the effect of paraquat concentrations on HUVECs viability was evaluated under the cell culture condition. Results: The results of the MTT test showed that increasing concentrations of paraquat could significantly reduce the viability and the number of Leishmania major promastigotes in comparison to control group (p<0.05). In this study, the IC50 for Leishmania major promastigotes was calculated as 272.46 µg/ml. Trypan blue results were in line with the finding of MTT assay. Moreover, we found that HUVECs were susceptible to paraquat (IC50=188.99 µg/ml). Conclusion: Paraquat has a strong inhibitory effect on Leishmania major promastigotes and human endothelial cells. Although more comprehensive studies on the effects of the topical use of paraquat on Leishmania major lesions in animal model and its side effects are necessary.

نوع سند :مقاله
زبان سند : فارسی
نویسنده اول :علی نیاپور
نویسنده :کیوان امیرشاهرخی
نویسنده :محمد آذری راد
نویسنده مسئول :بهنام محمدی قلعه بین
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:Indexed in: DOAJ , Google Scholar , Index Copernicus, Magiran , SID , ISC
کلیدواژه ها (فارسی):لیشمانیا ماژور ، پاراکوات ، روش MTT
کلیدواژه ها (انگلیسی):Leishmania major ; Paraquat ; MTT Assay
موضوعات :QV فارماکولوژی
QX انگل شناسی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > گروه علوم پایه > بخش انگل شناسی
دانشكده پزشكي > گروه علوم پایه > بخش علوم تشريح
دانشکده داروسازی > بخش فارماکولوژی
کد شناسایی :11838
ارائه شده توسط : دکتر بهنام محمدی قلعه بین
ارائه شده در تاریخ :25 اردبهشت 1398 11:43
آخرین تغییر :10 مرداد 1401 12:42

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...