مقایسه اثرات آب استریل و مانیتول 3% جهت شستشوی حین عمل TUR-P

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: هیپرپلازی خوش خیم پروستات ( Benign Prostatic Hyperplasia ) از شایع ترین بیماری های مردان می باشد و TUR-P ( Transurethral Resection of Prostate ) روش استاندارد جراحی آن است. برای پاک کردن ناحیه عمل از خون و دبرید در حین TUR-P از محلول شستشو استفاده می شود، در صورتی که مایع شستشو زیاد جذب شود، منجر به اختلال همودینامیک و عوارض نورولوژیک می گردد که سندرم TUR-P نامیده می شود. به دلیل همولیز و ATN بعد از آن اغلب اورولوژیست ها در دنیا ترجیح می دهند از محلول های غیر همولیتیک مثل سیتول یا گلیسین 5/1%‌ استفاده کنند. در ایران از آب استریل به طور گسترده ای استفاده می شود که جایگزینی آن با یک محلول غیر همولیتیک و هیپواسمولار و با قیمت مناسب مثل مانیتول 3%‌ معقول به نظر می‌رسد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثرات آب استریل و مانیتول 3%‌ در عمل جراحی TUR-P انجام شده است. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور 78 بیمار مبتلا به BPH که جهت عمل جراحی پروستات در سال 1378 در بیمارستان مدرس تهران بستری شده بودند، در دو گروه درمانی با آب استریل و مانیتول 3% جهت شستشوی ناحیه عمل قرار گرفتند. قبل از عمل آزمایشات سدیم، پتاسیم، اوره، کراتینین، CBC ، آنالیز و کشت ادرار، کراتینین و حجم ادرار 24 ساعته جهت محاسبه GFR اندازه گیری شدند. در پایان عمل، چهار ساعت بعد از عمل و صبح روز بعد از آن، سدیم، پتاسیم، اوره و CBC بیمار کنترل شد و کراتینین بیمار صبح روز بعد از عمل اندازه گیری شد. علایم سندرم TUR-P در بیماران به شکل برادیکاردی، پرفشاری خون و علایم نورولوژیک ثبت گردید. یافته ها: میانگین سنی گروه آب استریل 6/68 و در گروه مانیتول 4/66 سال بود. میانگین وزن نسج برداشت شده، حجم محلول مصرفی و زمان برداشتن در گروه آب استریل به ترتیب 8/19 گرم، 19 لیتر و 8/50 دقیقه و در گروه مانیتول 2/20 گرم، 3/20 لیتر و 51 دقیقه بود و دو گروه در این زمینه اختلاف آماری معنی داری نداشتند. میزان کاهش سدیم و اسمولالیته سرم در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت ولی میزان همولیز در دو گروه اختلاف معنی دار داشت ( 01/0 < ‍ p ). میزان بروز علایم سندرم TUR-P در گروه آب استریل 34%‌ و در گروه مانیتول 18%‌ بود که از نظر آماری معنی دار نبود. میزان افزایش کراتینین بعد از عمل نسبت به قبل از عمل در گروه آب استریل 625/0 میلی گرم بر دسی لیتر و درگروه مانیتول 04/0 میلی گرم بر دسی لیتر بود که از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نقش آب استریل در ایجاد همولیز و ATN و به خاطر در دسترس نبودن محلول های غیر همولیتیک مثل سیتول و گلیسین در ایران، پیشنهاد می گردد از محلول مانیتول 3%‌که محلولی غیر همولیتیک، هیپواسمولار و با قیمت مناسب است در TUR-P استفاده گردد

عنوان انگليسی

A Comparison between Distilled Water and Manitole 3% during Transurethral Prostate Resection

خلاصه انگلیسی

Background & Objectives: Benign prostatic hyperplasia is one of the most common diseases in males and Transurethral Resection of Prostate (TUR-P) is a standard method for its surgery. Distilled water is used to clean the field of operation from blood and debris. The overabsorption of this washing fluid can lead to hemodynamic disorders and neurological complications called TUR-P syndrome. Because of hemolysis and ATN, most of the urologists, nowadays, prefer to use non-hemolytic solutions such as cytol and glycine 1.5%. Distilled water is widely used in Iran. Replacing this water with a nonhemolytic and hypoosmolar solution with reasonable price such as manitol 3% seems reasonable. This study was carried out to campare manitol 3% with distilled water during TUR-P. Methods: In a double-blind randomized clinical trial, we studied 78 patients with BPH who were admitted to Shahid Moddares hospital in Tehran for TUR-P. These patients were allocated to disstiled water group and manitol 3% group. Na, K, Cr, BUN, CBC, U/A, U/C, 24 hr urine volume and creatinine were checked preoperatively to determine GFR, Na, K, BUN and CBC were checked right after, 4 hours after and on the morning after the operation. Clinical signs of TUR-P syndrome were recorded in the patients as bradycardia, hypertension and neurologic sign. Results : Mean age was 68.6 in distilled water group and 66.4 in the manitol group. Mean weight of resected tissues, mean volume of the solution used and mean resection time were 19.8 gr, 19 litre, 50.8 minutes respectively in distilled water group and 20.2 gr, 20.3 litre and 51 minutes in the manitol 3% group. These differences were not statistically significant. The difference between decrease in serum Na and serum osmolality was not significant in two groups, however, hemolysis rate in two groups was statistically significant (p<0.01). The incidence rate of TUR-P syndrome was 34% in the distilled water group and 18% in manitol group. This difference was not statistically significant. Postoperative creatinine increase was 0.625 mg/dl in distilled water group and 0.04 mg/dl in manitol group. This was not statistically significant. Conclusion: Regarding the role of distilled water in hemolysis and ATN and due to the unavailability of non – hemolytic solutions such as glycine and cytol in Iran, the use of manitol 3% soluion which is a cost-effective, non hemolytic and hypoosmolar solution is recommended.

Document Downloads