title

مقایسه اثر بوپرنورفین زیر زبانی و پمپ فنتانیل وریدی در کنترل درد بیماران پس از سزارین با روش اسپاینال

قاضی, احمد ، عیسی زاده فر, خاطره ، انتظاری, مسعود ، آیدا, وکیلی (1397) مقایسه اثر بوپرنورفین زیر زبانی و پمپ فنتانیل وریدی در کنترل درد بیماران پس از سزارین با روش اسپاینال. دکتری تخصصی (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل






[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
1MB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
11kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

917kB
[img] سایر (spss) - فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه

4kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: یکی از چالش های عمده در خصوص جراحی های زنان من جمله سزارین، کنترل درد بعد از عمل محسوب میشود. درد بعد از عمل به عنوان یکی از شایعترین مشکلات در فاز پس از عمل جراحی، می تواند موجب کاهش قابل ملاحظه اي در کیفیت اعمال جراحی همچنین همراه با سایر مشکلات مانند تهوع و استفراغ، هایپوتانسیون و لرز باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر دو داروی بوپرنورفین زیر زبانی و پمپ فنتانیل وریدی در کنترل درد بعد از عمل سزارین انجام و به بررسی اثرات آن در میان بیماران می پردازیم. روش ها : مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی تصادفی و دو سویه کور می باشد. بیماران در رنج سنی 60-18 سال بوده و همگی کاندید انجام سزارین را در بیمارستان علوی شهرستان اردبیل در سال 1396 داشتند. پس از اخذ رضايت از بيماران جهت ورود به مطالعه، 80 بیمار با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب و به دو گروه 40 نفره تقسیم بندی شدند. گروه اول 40 بیمار دریافت کننده پمپ فنتانیل و قرص پلاسبو، گروه دوم 40 بیمار دریافت کننده نرمال سالین و قرص بوپرونورفین بودند. در گروه اول (گروه بوپرنورفین زیر زبانی+پمپ پلاسبو) تجویز و آن را 6 و 12 ساعت بعد از دوز اول تکرار کردیم. در گروه دوم نیز از پمپ جهت تزریق فنتانیل وریدی استفاده و این دارو تا 24 ساعت ادامه یافت. سپس نمره VRS، میزان تهوع استفراغ، آرامبخشی(از طريق مقياس آرامبخشي رامسي) و میزان نیاز به مسکن در ساعت های 2، 6، 12 و 24 و زمان بی دردی پس از عمل(زمان نیاز به اولین مسکن) مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت تمامی اطلاعات بیماران وارد چک لیست های از قبل طراحی شده و تمامی اطلاعات وارد برنامه آنالیز آماری SPSS v20 شده و به تحلیل داده ها پرداختیم. یافته ها: در بررسی نمره VRS در بیماران نتایج نشان داد که به جز در ساعت 24 پس از جراحی، در دیگر ساعات مطالعه میزان نمره درد در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد. میزان مصرف مسکن نیز در گروه فنتانیل بیش از گروه بوپرونورفین بود. در ساعت اولیه پس از جراحی(ساعات 2 و6 ) نیز میزان بروز تهوع و استفراغ در گروه بوپرونورفین به صورت معنی داری کمتر از گروه فنتانیل بود ولی در دیگر ساعت چنین اختلافی مشاهده نشد. نمره آرامبخشی نیز ارزیابی شد ولی در دو گروه هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همچنین میزان بروز عارضه جانبی در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بوپرونورفین داروی کارآمدی در کاهش میزان درد پس از جراحی در بیماران پس از جراحی می باشد و با توجه به عوارض بسیار کم آن نیز می توان به صورت روتین در بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

عنوان انگليسی

Comparison of the effect of sublingual buprenorphine and intravenous fentanyl pump on pain control after cesarean section by spinal ansetesia

خلاصه انگلیسی

Back ground and abjective: One of the major challenges in women's surgery, including cesarean section, is postoperative pain control. Postoperative pain as one of the most common problems in the postoperative phase can lead to a significant reduction in the quality of surgical operations, along with other problems such as nausea and vomiting, hypotension and shivering. Therefore, the present study aimed to compare the effect of sublingual buprenorphine and intravenous fentanyl pump on post-operative cesarean section pain control and its effects among patients. Methods: The present study is a randomized, double-blind clinical trial. Patients aged 18-60 years old and all candidates had cesarean section at Alavi Hospital in Ardabil in 2017. After obtaining consent from patients for inclusion in the study, 80 patients were selected using simple sampling method and divided into two groups of 40. In the first group, 40 patients received fentanyl and placebo tablets, the second group(40 pationts) received normal saline and buprenorphine pills. In the first group (sublingual buprenorphine + placebo pump), it was repeated 6 and 12 hours after the first dose. In the second group, the pump was used to inject intravenous fentanyl and the drug lasted for up to 24 hours. Then, VAS scores, vomiting nausea, sedation (from Ramsay sedation scale), and the amount of need for pain at 2, 6, 12, and 24 hours, and postoperative analgesia (time to first needle) were evaluated. Finally, all patient information was entered into a pre-designed checklist and all the data entered into the SPSS v20 statistical analysis program and we analyzed the data. Results: The results of VAS score in patients showed that, except at 24 hours after surgery, in other hours of study, the pain score in the two groups did not show any significant difference. In the fentanyl group, the use of analgesics was higher than the buprenorphine group. In the early hours after surgery (hours 2 and 6), the incidence of nausea and vomiting was significantly lower in the buprenorphine group than in the fentanyl group, but in the other hours, no such difference was observed. The sedation score was also evaluated, but no significant difference was observed between the two groups. Also, the incidence of side effects in the two groups did not differ significantly. Conclusion: The results of this study showed that buprenorphine is an effective drug in reducing postoperative pain in post-operative patients and, due to its very low side effects, can be routinely used in patients.

نوع سند :پایان نامه (دکتری تخصصی )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :احمد قاضی
استاد راهنما :خاطره عیسی زاده فر
استاد مشاور :مسعود انتظاری
دانشجو :وکیلی آیدا
کلیدواژه ها (فارسی):بی حسی منطقه ای، سزارین، بوپرونورفین، فنتانیل
کلیدواژه ها (انگلیسی):Regional anesthesia, Caesarean section, Buprenorphine, Fentanyl.
موضوعات :WO جراحی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه اطفال ، پزشکی اجتماعی
دانشكده پزشكي > گروه بیهوشی، زنان و زایمان
کد شناسایی :12456
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :06 آذر 1398 15:26
آخرین تغییر :10 خرداد 1399 11:54

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...