آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

خلاصه فارسی

مقدمه: آموزش بالینی فرایند پیچیده ای است که فرصتی را فراهم می نماید تا دانش تئوری به مهارت های علمی تبدیل شود و در آن بستر مهارت های بالینی دانشجویان شکل گیرد. ضعف در این حیطه تربیت دانش آموختگانی با مهارت های حرفه ای ضعیف و کاهش کارآمدی را بهمراه خواهد داشت. شناسایی نقاط قوت و ضعف این حیطه ما را در برنامه ریزی آموزشی برای تربیت دانشجویان توانمند یاری خواهد داد. روش: در یک مطالعه توصیفی که در نیمسال دوم 87-88، از کلیه دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری و مامایی بعمل آمد، تعداد 159 پرسشنامه که حاوی 38 سوال بود تکمیل گردید. داده ها با نرم افزار spss و به صورت توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 3/67% دانشجویان در رشته پرستاری و 7/32% در رشته مامایی مشغول به تحصیل می باشند. 7/66% زن و 3/33% مرد، میانگین سنی دانشجویان 2±25/21، 1/93% مجرد و 9/6% متاهل می¬باشند. مهم ترین نقاط قوت آموزش بالینی به ترتیب عبارت بودند از: انتظار حضور به موقع دانشجویان در محل کارآموزی توسط مربی، برگزاری کنفرانس های هفتگی برای افزایش توان علمی دانشجویان، حضور به موقع مربی بالینی در محل کارآموزی، صبر و حوصله مربی هنگام کار بالین، حمایت مربی از دانشجو در محیط بالینی، و ارائه اهداف درس در اولین روز کارآموزی و مهمترین نقاط ضعف عبارت بودند از: عدم وجود امکانات رفاهی کافی در بخش، عدم تناسب تعداد دانشجو در بخش، عدم استفاده از وسایل کمک آموزشی در محیط بالین، عدم وجود قدرت تصمیم گیری دانشجو در برنامه ریزی مراقبت از بیمار، عدم ایجاد انگیزه کافی محیط آموزشی برای اشتغال به حرفه در آینده دانشجویان ذکر شده است. نتیجه گیری: مداخلاتی از قبیل بهبود امکانات رفاهی، کاهش تعداد دانشجویان در بخش، استفاده از وسایل کمک آموزشی و ایجاد انگیزه جهت ارتقاء دانش و مهارت بالینی در دانشجویان از مواردی است که می تواند منجر به بهبود وضعیت آموزشی گردد.

Document Downloads