title

مقایسه اثر داپوکستین، پاروکستین، درمان ترکیبی داپوکستین تادالافیل و درمان ترکیبی پاروکستین تادالافیل در درمان بیماران مبتلا به انزال زودرس

حسین خانی, علی ، امانی, فیروز ، محسنی راد, حامد ، سلوکی, نیما (1398) مقایسه اثر داپوکستین، پاروکستین، درمان ترکیبی داپوکستین تادالافیل و درمان ترکیبی پاروکستین تادالافیل در درمان بیماران مبتلا به انزال زودرس. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل





[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
1MB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
45kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

822kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: انزال زودرس یکی از شایع ترین اختلالات جنسی در مردان، حتی افراد سالم محسوب می شود انزال زودرس به حالتی اطلاق می شود که فاصله زمانی از دخول تا انزال کوتاه باشد و انزال قبل یا در فاصلۀ کوتاهی پس از دخول رخ دهد و یا فرد کنترلی بر روي انزال خود نداشته باشد در حال حاضر استفاده ازSSRIها و درمان های ترکیبی درمان های مورد بررسی در درمان زود انزالی هستند این مطالعه با هدف مقایسه داپوکستین، پاروکسیتین، درمان ترکیبی داپوکسیتین تادالافیل در درمان بیماران مبتلا به انزال زودرس انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش کارازمایی بالینی انجام شد تعداد 120 بیمار مبتلا به انزال زودرس مورد بررسی قرار گرفتند بیماران به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند گروه اول قرص داپوکستین(Da)، گروه دوم قرص پاروکستین(Pa)،گروه سوم قرص پاروکستین به همراه قرص تادالافیل(PT)گروه چهارم قرص داپوکستین به همراه قرص تادالافیل(DT) به مدت یک ماه مصرف کردند.و در 2 هفته بعد و 4 هفته بعد از نظر مدت زمان انزال، تعداد رابطه جنسی در هفته و عوارض دارویی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی در گروه Da 32±6/9 سال، گروه Pa 32/4±7/2 سال، گروه PT 31/1±6/9 سال و گروه DT 32/9±7/7 سال بود. بیشترین مدت‌زمان انزال در دو و چهار هفته بعد مربوط به گروه Da بوده است .مدت زمان انزال در چهار هفته بعد در گروه‌های Da با DTو0/029= p تفاوت معنی‌داری وجود داشته است. همچنین در دو هفته بعد نیز Da و DT با p=0/043 وهمچنین PA و PT با 0/006=p و Pa و DT با (p=0/004) تفاوت معنی‌داری داشتند چهار هفته بعد از مداخله تعداد رابطه جنسی در بین گروه‌های Da و PT با p=0/033)، Pa) و PT با p=0/043)، Pa) و Pa باDT با (0/022=p) و Da و DT با (p=0/016) تفاوت معناداری وجود داشته است. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر درمان ترکیبی داپوکستین تادالافیل و درمان ترکیبی پاروکستین تادالافیل در درمان بیماران مبتلا به انزال زودرس از نظر مدت زمان انزال تاثیر بيشتري نسبت به درمان هاي تك دارويي داشت و همچنين اين رژيم هاي درماني باعث بروز عوارض داروي بيشتري نيز مي شوند.

عنوان انگليسی

Comparison of the Effectiveness of Dapoxetine, Paroxetine, Combination therapy of Dapoxetine/Tadalafil and Combination therapy of Paroxetine/Tadalafil in treatment of patients with premature ejaculation

خلاصه انگلیسی

Background and objective : Premature ejaculation is one of the most common sexual disorders in men, even healthy people . Premature ejaculation occurs when a man ejaculates sooner and without control during sexual intercourse .The use of SSRIs and combination therapies are currently the treatments of premature ejaculation. The purpose of this study was to compare effectiveness of Dapoxetine, Paroxetine, combination therapy of Dapoxetine/Tadalafil and combination therapy of Paraoxetine/Tadalafil in treatment of patients with premature ejaculation. Methods: In this clinical trial study, 120 patients with premature ejaculation were randomly divided into 4 groups: First group Paroxetine (Pa), second group Dapoxetine(Da), Third group Paroxetine with Tadalafil(PT), Fourth group Dapoxetine with Tadalafil(DT) for one month and in the next 2 weeks and 4 weeks the cases were evaluated for duration of ejaculation, frequence of intercourse per week and drug side effects. Results: The mean age in the Da group was 32±6.9 years, the Pa group was 32.4±7.2 years, the PT group was 31.6±1.9 years, and the DT group was 32.9±7.7 years. There was a significant difference between the Da and DT groups (p = 0.029) in the ejaculation duration at 4 weeks. Also in the two weeks follow up, there were significant differences between Da and DT (p = 0.043), Pa and PT (p = 0.006) and Pa and DT groups (p = 0.004). Four weeks after intervention, the frequency of intercourse between Da and PT groups (p = 0.033), Pa and PT groups (p = 0.043), Pa and DT groups (p = 0.02) and Da and DT(p= 0.016) had a significant difference. Conclusion: In the present study, combination therapy of dapoxetine/tadalafil and paroxetine/tadalafil were more effective in increasing IELT in patients with premature ejaculation. also these treatments had more side effects than dapoxetine and paroxetine monotherapy.

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :علی حسین خانی
استاد مشاور :فیروز امانی
استاد مشاور :حامد محسنی راد
دانشجو :نیما سلوکی
کلیدواژه ها (فارسی):زود انزالی، پاروکستین، سیلدنافیل،داپوکستین
کلیدواژه ها (انگلیسی):premature ejaculation, paroxetine, sildenafil, dapoxetine
موضوعات :WJ سیستم ادراری
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه اطفال ، پزشکی اجتماعی
دانشكده پزشكي > گروه جراحی
کد شناسایی :12850
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :31 فروردین 1399 23:07
آخرین تغییر :31 فروردین 1399 23:07

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...