بروز بالای آدنوکارسینوم برخاسته از سمت راست کاردیای معده در شمال غرب ایران

Persian Abstract

در غرب، محل بروز سرطان معده در دهه های اخیر تغییر یافته است، بروز سرطان کاردیا افزایش یافته، و سرطان بخش های دیستال تر معده کاهش پیدا کرده اند. شمال غرب ایران بروز بسیار بالایی از سرطان گوارشی فوقانی دارد و ما بروز خاص هر محل را در این منطقه جغرافیایی بررسی نمودیم. از 33718 بیمار ویزیت شده در کلینیک ما از مارس 2000 تا ژانویه 2003، 3119 نفر (9.3%) بیمار دارای علائم مداوم گوارشی فوقانی تحت اندوسکوپی فیبراپتیک گوارشی فوقانی قرار گرفتند. ناحیه دقیق تومور در معده، منطقه خاص در آن محل، و نمای محوری تعیین گردید. یافته های دموگرافیک شامل سن، جنس، و محل اقامت بررسی گردید. با استفاده از تطبیق داده های ثبت سرطان و بررسی اندوسکوپیک، برای تمامی مناطق خاص در محل های مختلف معده، میزان استاندارد شده برای سن (ASR) محاسبه گردید. سرطان گوارشی فوقانی در 499 بیمار (16.0%) به روش هیستولوژیک تشخیص داده شد. بیشترین محل کاردیای معده بود (126 مورد معادل 25.3%)، و به دنبال آن تنه مری (90 مورد معادل 18.0%)، آنتروم (82 مورد 16.4%)، مری دیستال (57 مورد معادل 11.4%)، پیوستگاه مری-معده (47 مورد معادل 9.4%)، و مری پروگزیمال (22 مورد معادل 11.4%) قرار داشتند. از نماهای محوری کاردیا معلوم گردید، 51.4% و 6.8% تومورها بترتیب از انحناهای کوچک و بزرگ معده برخاسته بودند. ASR برای سرطان معده 51.2% در مردان و 15.4% در زنان بود. سرطان کاردیا با ASR معادل 26.4% در مردان و 8.6% در زنان اصلی ترین جزء سرطان معده بود. نتیجه نهایی آن است که شمال غرب ایران یک منطقه جغرافیایی با بروز بسیار بالای سرطان کاردیا می باشد که بخش عمده سرطان در این منطقه، از سمت راست کاردیا برخاسته است. این امر وجود یک سرطان زای داخل مجرایی با عملکرد موضعی را مطرح می سازد. مطالعه اتیولوژی این سرطان در شمال غرب ایران احتمالاً فهم ما را از افزایش بروز سرطان در سراسر جهان غرب بیشتر خواهد کرد.

Title

High incidence of adenocarcinoma arising from the right side of the gastric cardia in NW Iran

English Abstract

Background: In the West, the subsite incidence of gastric cancer has changed in recent decades, with cancer of the cardia increasing in incidence and that of the more distal stomach decreasing. NW Iran has a very high incidence of upper gastrointestinal cancer and we have examined the anatomical site specific incidence in this geographical region. Method and materials: Of 33 718 patients who visited our clinic from March 2000 to Jan 2003, 3119 (9.3%) with persistent upper gastrointestinal symptoms underwent upper gastrointestinal fibreoptic endoscopy. Exact tumour site, subsite, and axial view were determined. Demographic data including age, sex, and place of residence were assessed. Using matched data from the cancer registry and endoscopic survey, age standardised rates (ASR) for all subsites were calculated. Results: Upper gastrointestinal cancer was diagnosed histologically in 499 patients (16.0%). The most frequent site was the gastric cardia (126 (25.3%)) followed by the oesophageal body (90 (18.0%)), antrum (82 (16.4%)), corpus (74 (14.8%)), distal oesophagus (57 (11.4%)), gastro-oesophageal junction (47 (9.4%)), and proximal oesophagus (22 (4.4%)). From axial views of the cardia, 51.4% and 6.8% of tumours were found to originate from the lesser and greater curve, respectively. ASR for gastric cancer were 51.2 in males and 15.4 in females. Cardia cancer with ASR of 26.4 in males and 8.6 in females was the major component of gastric cancer. Conclusion: NW Iran is a geographical region with a very high incidence of cardia cancer and with the great majority originating from the right side of the cardia. This suggests a locally acting luminal carcinogen. Studying the aetiology of this cancer in NW Iran is likely to increase our understanding of the rising incidence of this cancer throughout the Western world.

Document Downloads