title

مقایسه تاثیر متيل پردنيزولون ٤٠ ميلي گرم و ٨٠ ميلي گرم داخل مفصلي در درمان بیماران مبتلا به کپسولیت چسبنده (frozen shoulder) در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل

ایرانپرور, منوچهر ، محمدی کبار, یوسف ، اعظمی, احد ، اناری, حسن ، شرقی, افشان ، درگاهی, فرامرز (1399) مقایسه تاثیر متيل پردنيزولون ٤٠ ميلي گرم و ٨٠ ميلي گرم داخل مفصلي در درمان بیماران مبتلا به کپسولیت چسبنده (frozen shoulder) در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل. دکتری تخصصی (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل






[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
1MB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
993kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

997kB
[img] سایر (spss) - فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه

2kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

زمینه: Frozen Shoulder یا کپسولیت چسبنده از موارد شایع درد شانه و معلولیت فیزیکی ناشی از آن می باشد که بصورت درد شانه و محدودیت حرکات active و passive شانه در تمامی جهات بروز می یابد. از نظر شیوع جنسیتی هدف: کپسولیت چسبنده بیشتر در خانم ها و در دهه های 5 و 7 زندگی اتفاق می افتد. با توجه به اهمیت موضوع و لزوم درمان بهتر بیماران، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر متيل پردنيزولون ٤٠ ميلي گرم و ٨٠ ميلي گرم داخل مفصلي در درمان بیماران مبتلا به frozen shoulder در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل بود. مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی، توصیفی-تحلیلی بود. پرونده های مربوط به 60 بیمار مبتلا به Frozen shoulder که 34 نفر از آنها با تزریق متيل پردنيزولون ٤٠ ميلي گرم داخل مفصلي و 26 نفر دیگر با تزریق متيل پردنيزولون 80 ميلي گرم داخل مفصلي تحت درمان قرار گرفتند. از نظر میزان بهبودی محدودیت های حرکتی در دوره های یک و سه ماه پس از درمان، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه آ، 9/74±56/87 سال در بازه سنی 42-69 سال و میانگین سنی بیماران در گروه ب، 8/27±53/07 سال در بازه سنی 44-65 سال بود. اکثر بیماران مبتلا به دیابت و بیماری های قلبی و عروقی (CVD) بودند. ارتباط معنی داری بین هردو گروه از نظر تغییرات محدودیت در abduction، external rotation و forward flexion یک ماه و سه ماه بعد از شروع مطالعه وجود داشت. (P<0/001) همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر پاسخ به درمان بر حسب سن، جنسیت و بیماری زمنیه ای و سطح تحصیلات وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، تزریق داخل مفصلي متيل پردنيزولون در درمان بیماران مبتلا به Frozen shoulder و بصورت قابل توجهی در محدودیت های حرکتی شانه بیماران موثر بود. همچنین از نظر دوز موثر در درمان بیماران تفاوت آماری بارزی بین دوز ٤٠ ميلي گرم و ٨٠ ميلي گرم داخل مفصلي متيل پردنيزولون مشاهده نشد.

عنوان انگليسی

The compare of the effect of 40 mg and 80 mg intra-articular of methyl-prednisolone in treatment of patients with frozen shoulder in Imam Khomeini Hospital in Ardebil

خلاصه انگلیسی

Background and Objectives: Frozen Shoulder is one of the most common causes of shoulder pain and physical handicap that characterized by shoulder pain and restriction of active and passive shoulder movement in all directions. Aims: The adherent capsulitis occurs more frequently in women in the 5th and 7th decades of life. The objectives of this study was to evaluate the efficacy of methylprednisolone 40mg and 80mg intra-articular in the treatment of patients with frozen shoulder in Imam Khomeini Hospital in Ardabil. Material and Methods: The present study was a cross-sectional, descriptive-analytical study. 60 patients with frozen shoulder, 34 of whom were treated with 40mg intra-articular injection of methylprednisolone and 26 others with 80mg intra-articular injection of methylprednisolone. In terms of improvement in mobility limitations in the periods of one and three months after treatment, they were evaluated. Results: The mean age of patients in group A was 56.87±9.74 years in the age range of 69-42 years and the mean age of patients in group B was 53.07±8.27 years in the age range of 65-44 years. The majority of patients had diabetes and cardiovascular disease (CVD). There was a significant relationship between both groups in terms of limitation changes in abduction, external rotation and forward flexion in one and three months after the start of the study. (P <0.001) Also, there was no significant difference between the two groups in terms of response to treatment in terms of age, gender and underlying disease and level of education. Conclusion: According to the results of this study, intra-articular injection of methylprednisolone was effective in treating patients with frozen shoulder and was significantly effective in shoulder restraint. Also, there was no statistically significant difference between the 40mg and 80mg intra-articular dose of methylprednisolone in the treatment of patients.

نوع سند :پایان نامه (دکتری تخصصی )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :منوچهر ایرانپرور
استاد راهنما :یوسف محمدی کبار
استاد مشاور :احد اعظمی
استاد مشاور :حسن اناری
استاد مشاور :افشان شرقی
دانشجو :فرامرز درگاهی
کلیدواژه ها (فارسی):متيل پردنيزولون، داخل مفصلي، کپسولیت چسبنده (Frozen Shoulder)
کلیدواژه ها (انگلیسی):Methyl-prednisolone, Intra-articular, Frozen shoulder Ardebil
موضوعات :WE سیستم عضلانی اسکلتی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه اطفال ، پزشکی اجتماعی
دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی
دانشكده پزشكي > گروه رادیولوژی
کد شناسایی :14501
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :07 تیر 1400 12:39
آخرین تغییر :07 تیر 1400 12:39

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...