مقایسه ی اثر بخشی دگزامتازون وکتامین با دوز پایین در کنترل تهوع و استفراغ حین عمل در بیماران تحت سزارین با بی حسی اسپاینال

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: تهوع واستفراغ حین عمل برای بیمار، متخصص زنان و زایمان و متخصص بیهوشی اضطراب زا است و می تواند خطر آسیب احشایی حین جراحی به دلیل حرکات شکمی کنترل نشده غیر عمدی را افزایش دهد. هدف مطالعه این بود که اثر بخشی دو داروی دگزامتازون وکتامین با دوز پایین در کنترل تهوع و استفراغ حین عمل در بیماران تحت سزارین با بی حسی اسپاینال را مقایسه کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 135 خانم حامله ترم با ASA I - II ، بین 18 تا 40 سال انجام شد. بیماران کاندید سزارین تحت با بی حسی نخاعی انجام شد. بیماران به روش تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه یک (45 بیمار) 8 میلی گرم دگزامتازون با حجم 5 سی سی را دریافت کردند، گروه دوم (45 بیمار) 20 میلی گرم کتامین با حجم 5 سی سی و گروه سوم (پلاسبو) 45 بیمار، 5 سی سی نرمال سالین دریافت کردند. در طی دوره عمل جراحی ، تعداد دفعات تهوع ، اوغ زدن و استفراغ توسط یک متخصص بیهوشی که از نوع داروی تجویز شده برای بیمار مطلع نبود ثبت می شد. افت فشار خون و برادی کاردی در حین عمل ثبت گردید. از بیمار نیز خواسته شد علائم تهوع ، استفراغ و لرز را که ممکن است در فواصل زمانی رخ دهد گزارش کند. استفراغ با استفاده از متوکلوپرامید 10 میلی گرم داخل وریدی آهسته تزریق می شد. در کلیه سزارینها از یک روش جراحی استاندارد استفاده شد. در نهایت در نهایت تمام داده ها وارد برنامه آنالیز آماری (spss21) شد و به تحلیل داده ها پرداختیم. یافته ها: در این مطالعه 135 بیمار تحت سه گروه 45 نفره (دریافت کننده دگزامتازون، کتامین و پلاسبو) تقسیم بندی شدند. در این مطالعه تجویز دگزامتازون و کتامین با دوز پایین قبل از جراحی سزارین نتوانست میزان بروز تهوع و استفراغ (P=0.062) و لرز (P=0.550) را به صورت معنی داری کاهش دهد ولی میزان تهوع و استفراغ در گروه کتامین با دوز پایین نسبت به گروه دگزامتازون به صورت معنی داری کاهش یافت. هیچ گونه تغییر معنی داری در سطح فشار خون و ضربان قلب بیماران نسبت به هم وجود نداشت و تغییرات فشار خون در زمان های مختلف همسو با یکدیگر بودند. همچنین مشاهده شد که میزان بروز هیپوتانسیون (P=0.885)، میزان دریافت افدرین جهت افزایش فشار خون (P=0.623) و میزان بروز برادیکاردی (P=0.146)در گروههای مطالعه اختلاف معنی داری را نشان نداد. از طرف دیگر مشاهده شد که میزان بروز برادیکاردی در دریافت کنندگان کتامین نسبت به گروه دگزامتازون به صورت معنی داری کمتر بود (P=0.049). نتیجه گیری: در این مطالعه کاهش معنی داری در میزان تهوع و استفراغ در گروه کتامین نسبت به دگزامتازون نشان داد ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر افت فشار خون و لرز نشان نداد. همچنین اختلاف آماری معنی داری بین گروه های دریافت کننده دگزامتازون و کتامین با دوز کم در مقایسه با گروه کنترل در طول دوره عمل در مورد کاهش تهوع و استفراغ ، افت فشار خون و لرز وجود نداشت.

عنوان انگليسی

A comparative study on effect of low dose Ketamine versus Dexamethasone on intraoperative nausea and vomiting during cesarean section under spinal anesthesia

خلاصه انگلیسی

Aims and background: Intraoperative nausea and vomiting causes anxiety for the patient , gynecologist and anesthesiologist, and can increase the risk of visceral injury during surgery due to unintentional abdominal movements. The purpose of this study was to compare the efficacy of low-dose Ketamine and dexamethasone in controlling nausea and vomiting in patients undergoing cesarean section with spinal anesthesia. Materials and methods: A total of 135 patients underwent cesarean section by spinal anesthesia in the operating room. All patients were 18-40 years old and ASAI-II. Patients were randomly divided into three groups using blocking method as Ketamine intake group (including 45 subjects diluted 20mg ketamine diluted in normal saline 5ml total volume), dexamethasone group (including 45 patients diluted 8mg dexamethasone normal saline 5ml total volume) and control group (including 45 patients who received 5 ml of saline) and the incidence of nausea and vomiting were recorded during anesthesia, nausea by an anesthesia technician under the supervision of an anesthetic resident who was unaware of the patient`s group. Finally, all data were analyzed by statistical analysis (spss21) program. Findings: In this study, 135 patients were divided into three groups of 45 (dexamethasone, ketamine and placebo). In this study, low dose of dexamethasone and ketamine before cesarean section did not significantly reduce the incidence of nausea and vomiting (P=0.02) and shivering (P=0.550). However, the intensity of nausea and vomiting was significantly decreased in the low dose ketamine group compared to the dexamethasone group. There was no significant change in the blood pressure and heart rate of the patients, and blood pressure falctuations were consistent at different times. Also, there was no significant difference in the incidence of hypotension (P=0.885), Ephedrine intake for hypertension (P=0.623), and the incidence of bradycardia (P=0.146) in the study groups. On the other hand, it was observed that the incidence of bradycardia was significantly lower in the ketamine recipients than in the dexamethasone group. Conclusion: This study showed significant reduction in nausea and vomiting in the Ketamine group compared to Dexamethasone and no significant difference between two groups regarding the hypotension and shivering. It also showed that there was no statistically significant difference between groups receiving Dexamethasone and low dose Ketamine compared to control group during the operation period regarding the decrease in rate of nausea and vomiting, hypotension and shivering.

Document Downloads