بررسی فراوانی اینتگرون‌های کلاس 1 و 2 در ایزوله‌های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

خلاصه فارسی

زمینه: اسینتوباکتر بومانی یک کوکوباسیل گرم منفی و فرصت طلب است. این پاتوژن فرصت طلب مشکلات فراوانی را به دلیل مقاومت بالا ایجاد کرده است و به‌ عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل عفونت‌های بیمارستانی به‌ویژه در بخش مراقبت‌های ویژه در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شود. مطالعات مقاومت دارویی در این باکتری نشان داده است که تعدادی از ژن‌های مقاومت بر روی اینتگرون‌ها قرار دارند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اینتگرون‌های کلاس 1 ، 2 و ارتباط آن‌ها با مقاومت دارویی می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی ، تعداد 100 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های امام خمینی و بوعلی شهر اردبیل طی سال‌های 1396-1398 مورد بررسی قرار گرفت. بعد از تعیین هویت ایزوله‌ها با روش‌های بیوشیمیایی و مولکولی، الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها با روش دیسک دیفیوژن تعیین و حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) سیپروفلوکساسین با روش آگار دایلوشن بر طبق پروتکل‌های CLSI مشخص گردید. بررسی حضور اینتگرون‌های کلاس 1، 2، 3 و کاست ژنی مربوط به اینتگرون کلاس 1 (aadA1) با تکنیک PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، در این مطالعه حضور جهش در ژن‌های gyrA ، parC و ژن‌های مقاومت به کینولون‌ها aac(6′)-Ib-cr , qnrA, qepA با روش PCR بررسی شد. رابطه ژنتیکی ایزوله‌ها با به‌کارگیری روش ERIC-PCR مشخص شد. یافته‌ها: در این مطالعه میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها بین 78%-100% بود. بیشترین میزان مقاومت در سفازولین 100% ، سیپروفلوکساسین 99% ، ایمیپنم 99% ، سفوتاکسیم 98% ، مروپنم 98% ، سفتازیدیم 97% ، سفپیم 89% و به نسبت کم‌تر جنتامایسن 82% ، آمیکاسین %78 و بیشترین میزان حساسیت در پلی‌میکسین B (%100) مشاهده شد. 99% از سویه‌ها MDR بودند. اینتگرون کلاس 1 نسبت به اینتگرون کلاس 2 فراوانی بیشتری را در بین سویه‌های اسینتوباکتر بومانی نشان داد. اینتگرون کلاس 1 و 2 به‌ترتیب 70% و 21 % مشاهده شد، اما اینتگرون کلاس 3 در هیج‌یک از سویه‌ها مشاهده نشد. بین سویه‌های MDR و اینتگرون کلاس 1 (P-valu=0.243) ، اینتگرون کلاس 2 (P-valu=0.915) ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. کاست ژنی اینتگرون کلاس 1 (aadA1) در 70 سویه‌ای که حامل اینتگرون کلاس 1 بودند، مشاهده شد. بر اساس نتایج MIC، %98/9 از سویه‌ها مقاوم به سیپروفلوکساسین بودند. از 6 سویه اسینتوباکتر بومانی که در محدوده µg/ml MIC≥1024 سیپروفلوکساسین بودند، یک جهش با جایگزینی منفرد (S83L) در ژن gyrA مشاهده شد، اما هیچ جهشی در ژن parC مشاهده نشد. ژن aac(6′)-Ib-cr در 2 سویه شناسایی شد، اما ژن‌های qnrA و qepA در هیچ سویه‌ای یافت نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌های به‌دست آمده نشان داد که میزان مقاومت چند دارویی افزایش یافته است، هم‌چنین شیوع بالای اینتگرون‌ها در بین ایزوله‌های بالینی مشاهده شد. ارتباط معنی‌داری بین اینتگرون کلاس 1، 2 و مقاومت چند دارویی مشاهده نشد. پلی‌میکسین B موثرترین دارو علیه ایزوله‌ها بود. یافته‌های ما ضرورت نظارت مداوم بر مقاومت‌ها، رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و تجویز دوز مناسب داروها جهت جلوگیری از گسترش سویه‌های مقاوم را نشان می‌دهد.

عنوان انگليسی

Evaluation frequency of class 1and 2 integrons in Acinetobacter baumannii isolates collected from patients admitted to Ardabil university of medical sciences hospitals

خلاصه انگلیسی

Background: Acinetobacter baumannii is a gram-negative and opportunistic coccobacillus. This opportunistic pathogen causes many problems due to its resistance to several drugs and has been considered as one of the most important causes of nosocomial infections, especially in the intensive care unit worldwide. Drug resistance studies in this bacterium have shown that a number of resistance genes are located on integrons. Aim: The aim of this study was to investigate the frequency of class 1 and 2 integrons and their relationship with drug resistance. Materials and Methods: In this descriptive, Cross- sectional and descriptive-analytical study, 100 isolates of Acinetobacter baumannii recovered from patients referred to Imam Khomeini and Bouali hospitals in Ardabil province during 2020-2018. After identification of isolates by biochemical and molecular methods, the pattern of their antibiotic resistance was determined by disk diffusion method and the minimum inhibitory concentration (MIC) of ciprofloxacin were determined by agar dilution methods according CLSI guidelines. The presence of class 1, 2, 3 and integrons of class 1 integron (aadA1) were evaluated using PCR technique. also, in this study , the presence of mutation in gyrA and parC genes and also, quinolone resistance genes including qnrA, qepA, aac(6′)-Ib-cr was investigated using PCR and sequencing methodsin this study and sequencing. The genetic relationship of the isolates was determined using ERIC-PCR method. Result: In this study, the antibiotic resistance of the isolates were between %78 -%100. The highest resistance was related to cefazolin %100, ciprofloxacin %99, imipenem %99, cefotaxime %98 meropenem %98, ceftazidime %97, cefpime %89, gentamicin %82, amikacin %78 respectively. The highest sensitivity was observed in polymyxin B ( %100). The prevalence of MDR strains was %99. Class 1 integrons showed more prevalent among Acinetobacter baumannii strains than class 2 integrons. Class 1 and 2 integrons were observed in %70 and %21 of the strains, respectively, but class 3 integrons were not detected in any of the strains. There was no significant relationship between MDR strain and calss1 (P-valu=0.243) and 2 (P-valu=0.915) integrons Class 1 integron gene cassette (aadA1) was detected 70 strains (%100) carrying class 1 integron. According to the results of MIC, %98/9 the strains were resistant to ciprofloxacin. A single amino acide substitution (S83L) was found in gyrA gene in 6 strains of Acinetobacter baumannii ( MIC≥1024 ), but no mutation was observed in the parC gene. The aac(6′)-Ib-cr gene was identified in two strains, but the qnrA and qepA genes were not found in either strain. Conclusions: The findings showed that multidrug resistance increased, and a high prevalence of integrons was observed among clinical isolates. No significant relationship was observed between class 1, 2 integrons and multidrug resistance. Polymyxin B was the most effective drug against isolates. Our findings highlights the essential need for the continuous monitoring of resistance, adherence to health guidelines, and administration of appropriate doses of drugs to prevent the spread of resistant strains.

Document Downloads