تحلیل سینماتیکی اندام تحتانی دو دسته افراد مبتلا به عارضه پیچ خوردگی مچ پا و پارگی رباط و افراد سالم

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: پیچ خوردگی مچ پا و پارگی لیگمان ها از شایع ترین آسیب دیدگی ها در افراد به شمار می رود. اگر قدرت عضلات افراد در اثر پیچ خوردگی مچ پا و پارگی لیگمان ها به دلیل آسیب دیدگی تحتانی تغییر پیدا کرده باشد، خطر تکرار آسیب دیدگی افزایش می یابد. بنابراین، هدف از این پژوهش مقایسه تحلیل سینماتیک اندام تحتانی افراد مبتلا به عارضه پیچ خوردگی مچ پا و پارگی الیگمان ها با افراد سالم حین راه رفتن می باشد. روش بررسی: افراد در این مطالعه در دو مرحله مورد بررسی قرار گرفته اند. ابتدا ۱۰ داوطلب (۵ نفر سالم و ۵ نفر مبتلا به عارضه پیچ خوردگی و پارگی لیگمان) در این مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری زوایای مفصل مچ پا استفاده از سیستمی متشکل از دوربین vicon با روش مارکرگذاری پوستی ۱۶ mm روی بدن افراد رار گرفت و مدل مارکر گذاری lowerbody plugin gait بوده که با خروجی اعمالی و بیومکانیک راه رفتن مورد ارزیابی رار گرفته است اطلاعات مربوط از طریق دوربین ها ثبت شده و سپس تحلیل داده ها با نرم افزار NEXUS و در انتها با نرم افزار آماری SPSS به روش تی زوجی انجام شد. سپس برای اثبات دقیق روند محاسبات و گرفتن نتایج بهتر، بر روی افراد بیمار مبتلا به پیچ خوردگی خانم و آقا با شرایط بیومکانیکی نرمال انجام شد. آزمودنیها تحت دو وضعیت مختلف پای برهنه، ایستادن اآناتومیکی مورد آزمایش قرار گرفتند. تعداد ۱۶ عدد مارکر بازتابنده در محل های خار خاصره قدامی فوقانی، خارج زانو، قوزک خارجی، پشت پاشنه، سر متاتارسال اول نصب شد. که سیستم آنالیز حرکت وایکان با فرکانس ۱۲۰ هرتز خروجی انجام گرفت. برای تحلیل نتایج از نرم افزار اس پی اس اس ۱۹ و آزمون های کولموگوروفاسمیرنوف، تی زوجی استفاده شد. نتیجه: زاوایای پا در بین بیماران بیشتر از افراد سالم است. شتاب زاویه ای مچ پا افراد نسبت به افراد دارای پارگی تاندون تفاوت چشم گیری در طول حرکت ایجاد میکند که نشان از ضعف آسیب در اندام تحتانی را نشان می دهد. زاویه دورسی پلانتار فلکشن در هر دو گروه مورد آزمون تقریبا یکسان بود. که نشان میدهد آسيب در طول گیت در محور سجیتال تغییرات قابل ملاخصه ای را نشان نمی دهد. اختلاف معناداری در زاویه فلکشن و اکستنشن زانو بین بیماران و افراد سالم مشاهده شد. تغییرات ایجاد شده در زوایای دورسی پلانتار فلکشن بیماران با افراد سالم نیز تاثیرات قابل توجهی داشته که با میانگین این عدد و نیز برابری تعداد پیک در نمودار این دو حاکی از یکسان بودن وضعیت زاویه 0 در یک گام پای راست تفاوت معناداری دارد. همچنین مقادیر DPF در افراد دچار پارگی لیگامان مچ پا به دلیل تغییرات شدید در زاویه پا بیماران تاثیرات به سزایی داشته است که نشان از بی ثباتی مچ پا در بیماران و نیاز شدید افراد به روش درمان جرتحی می باشد. شتاب کلی در بیماران دچار پارگی لیگامان مچ پا نیز در افراد کاهش پیدا کرده و به دلیل آسیب در مفصل مچ پا می باشد که فرد را از انجام کارهای روزمره ناتوان میکند و همچنین تغییرات قابل مشاهده ای در سرعت دو گروه در حین راه رفتن مشاهده نشده است.

عنوان انگليسی

Kinetics of the lower limb of the two groups of patients with ankle sprain and rupture of the ligament and the effect of two methods of treatment using ankle and surgical

خلاصه انگلیسی

Background: The foot shows more structural changes than the other parts of the human body. Ingestion or sprain of the ankle joint is one of the most common lower extremity injuries. The ankle joint tends to screw more than any other joint in the body, and it is more common in young people and middle-aged people. Methods: This test was performed on 10 patients with ankle torsion and 10 patients with normal and biomechanical conditions after performing borstrom. Subjects underwent pre-operative and post-operative borstrom conditions. 10 reflective markers were placed in the locations of the anterior superior spinal cord, knee extensor, outer ankle, back of heel, first metatarsal head. In this study, we used Wykan motion analysis system with 6 infrared cameras with 120 Hz frequency. SPSS 19 software and Kolmogorov-Smirnov, paired t-test and Wilcoxon tests were used to analyze the results. Results: The results show that changes in Dorsi plantar flexion angles after borstrom surgery have a significant effect on ankle sprains fracture. DPF levels also had a significant effect on patients with ankle sprains fracture due to severe changes in the angle of the legs after borstrom surgery. The overall acceleration in post-operative ankle sprain is reduced due to injury in post-operative ankle sprain fracture, as well as significant changes in postoperative ankle sprain fracture.There is no walking. Conclusion: Changes in Dorsi plantar flexion angles after borstrom surgery with ankle torsion had significant effects on the mean of this number and also on the number of peaks in the diagrams of the two angles in one step. The right foot has a significant difference. DPF levels also had a significant effect on patients with ankle sprains fracture due to severe changes in the angle of the legs after borstrom surgery.

Document Downloads