بررسی مولکولی مقاومت به فلوروکینولون‌ها در ایزوله‌های بالینی سودوموناس آنروژیلوزا در اردبیل

خلاصه فارسی

زمینه: سیپروفلوکساسین یکی از مؤثرترین آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت های سودوموناس آئروژینوزا است. بااین‌حال، شیوع جدایه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به سیپروفلوکساسین در جهان در حال افزایش است. هدف: در مطاعه حاضر، میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین ، مکانیسم مقاومت به سیپروفلوکساسین و همچنین روابط کلونال در بین سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به سیپروفلوکساسین در اردبیل بررسی شد. مواد و روش ها: با استفاده از روش‌های فنوتیپی و ژنوتیپی، در مجموع 84 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از نمونه‌های بالینی در بیمارستان‌های شهر اردبیل جمع‌آوری شد. مقاومت این باکتری به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی با روش جوشاندن استخراج شد. تکثیر ژن‌هایgyrA ،gyrB ، parC و parE و تجزیه ‌و تحلیل جهش‌های ژنی و تغییرات در سطح اسیدآمینه از طریق واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ( PCR) و سنجش توالی انجام شد. سرانجام، تنوع ژنتیکی جدایه‌های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به سیپروفلوکساسین با روش تایپینگ ERIC-PCR تعیین شد. یافته‌ها: میزان مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین 48/8% بود. همچنین شایع ترین جهش‌ها در مناطق QRDR ژن‌های هدف شامل، Thr83Ileو Asp87Asn در زیر واحد GyrA و Ser87Leu و Ser87Trp در زیر واحد ParC بود. هیچ تغییر اسید آمینه ای در زیر واحدهای GyrB و ParE در جدایه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به سیپروفلوکساسین وجود نداشت. علاوه بر این، سویه های مورد بررسی در این مطالعه به 34 نوع الگوی ERIC-PCR تقسیم شدند که از این میان، نوع 27 شایع ترین ژنوتیپ بود. نتیجه‌گیری: مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به سیپروفلوکساسین در مطالعه ما بالا بود و جهش های بدمعنا در مقاومت به سیپروفلوکساسین دخیل بودند از این رو پایش مستمر مقاومت سیپروفلوکساسین همراه با ژنوتیپ ایزوله های مقاوم و شناسایی سایر مکانیسم های مقاومت برای مدیریت بهتر عفونت های سودوموناس آئروژینوزا توصیه می شود.

عنوان انگليسی

Molecular analysis of fluoroquinolones resistance in clinical isolates of Pseudomonas aeruginosa in Ardabil

خلاصه انگلیسی

Background: Ciprofloxacin is one of the most effective antibiotics against Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) infections. However, the prevalence of ciprofloxacin-resistant P. aeruginosa isolates is increasing in the world. Aim: In the current study, we assessed ciprofloxacin resistance rate, the mechanism of resistance to ciprofloxacin and also clonal relationships among ciprofloxacin-resistant P. aeruginosa in Ardabil. Materials and Methods: Applying phenotypic and genotypic methods, a total of 84 isolates of P. aeruginosa were collected from clinical specimens in Ardabil hospitals. P. aeruginosa resistance to ciprofloxacin antibiotic was evaluated using disk diffusion test. Genomic DNA was extracted using boiling method. Amplification of the gyrA, gyrB, parC and parE genes and analysis of gene mutations and amino acid alterations were performed through polymerase chain reaction (PCR) and sequencing assays. Finally, genetic diversity of ciprofloxacin-resistant P. aeruginosa isolates was determined by the enterobacterial repetitive intergenic consensus-PCR (ERIC-PCR) typing method. Results: P. aeruginosa resistance to ciprofloxacin was 48.8%. The most prevalent missense mutations in the QRDR regions of target genes were as follows: Thr83Ile and Asp87Asn in the GyrA subunit, and Ser87Leu and Ser87Trp in the ParC subunit. There were no amino acid alterations in the GyrB and ParE subunits in ciprofloxacin-resistant P. aeruginosa isolates. In addition, ciprofloxacin-resistant P. aeruginosa were divided into 34 ERIC-PCR types, out of which type 27 was the most prevalent genotype. Conclusion: P. aeruginosa resistance to ciprofloxacin was high in our study and missense mutations were involved in ciprofloxacin resistance. Hence, continuous monitoring of ciprofloxacin resistance along with genotyping of resistant isolates and identification of other mechanisms of resistance are recommended for a better management of P. aeruginosa infections.

Document Downloads