بررسی افسردگی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکاردانشگاه محقق اردبيلي

Persian Abstract

مقدمه و هدف: افسردگي زمينه هايي مثل موفقيت ، جذابيت ، سلامتي و توانايي را در دانشجويان تحت تأثير قرار داده و باعث كاهش ميل بكار و علاقه به تحصيل در آنها مي شود. مطالعات فتحی (1384)، دان (2005)و لاولر(2001) نشان داد که فعاليت جسماني و ورزش و سيله مهمي براي پيشگيري و درمان افسردگي است. دیشمن و همکاران (2006) اعلام کردند که بین فعالیت بدنی و میزان افسردگی ارتباط منفی وجود دارد و مطالعات آلکس (2006) و فرانکس (2003) نشان داد که ورزش در کاهش افسردگی نقش دارد. اين تحقيق با هدف بررسی افسردگي دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1385 به عمل آمد. مواد و روش ها: در يك مطالعه توصيفي ميداني، 407 نفر از دانشجويان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و به پرسشنامه ای که شامل دو بخش اطلاعات شخصي و ورزشی و آزمون سنجش افسردگي بك بود ، پاسخ دادند. داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSS با استفاده از روشهاي آمار توصيفي و تحليلي (آزمون ضريب همبستگي پيرسون ، آزمون t مستقل ) تجزیه و تحلیل گردید . نتایج : 1/55 % دانشجويان مبتلا به افسردگي بودند. بين ميزان افسردگي ومقدار ساعات پرداختن به ورزش در هفته رابطه منفی و معني داري وجود داشت( 01/0 ≥p ) . ميانگين نمره افسردگي دانشجويان ورزشكار 9/8 ± 49/9 و كمتر از دانشجويان غير ورزشكار 9/9 ± 15/14 بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود ( 01/0 ≥p ). بحث و نتیجه گیری : نتایج پژوهش حاضر با مطالعات فتحی ، دان ، لاولر، دیشمن و و نیز مطالعات آلکس و فرانکس همخوانی دارد . با توجه به اینکه شیوع افسردگی در دانشجویان بالا می باشد ، لذا توصيه مي شود كه مسئولین دانشگاه به منظور ارتقاء سلامتی روانی دانشجویان به نقش ورزش و فعاليتهاي جسماني در اوقات فراغت آنها توجه نموده و برای برنامه ريزي فعاليت هاي فوق برنامه ورزشي دانشجويان توجه بیشتری نشان دهند.

Document Downloads