بررسی ارتباط توانایی حل مسئله و زمان پاسخگویی تکنسین‌های فوریت پزشکی تحت پوشش سامانه آسایار اردبیل در سال 98

Persian Abstract

زمینه و هدف: توانایی و سرعت عمل تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی از عوامل مهم موفقیت در برایند ماموریتها است. به نظر می رسد از میان خصوصیات متعدد زمان پاسخ گویی و توانایی حل مسئله جز شاخصه های مهم برای پرسنل فوریت پزشکی می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط توانایی حل مسئله با زمان پاسخگویی تکنسین‌های فوریت پزشکی تحت پوشش سامانه آسایار اردبیل در سال 98 انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی مقطعی بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 140 نفر از کارکنان خدمات فوریت های پزشکی (EMS) وارد مطالعه شدند. زمان پاسخ با استفاده از نرم افزار آسایار، توانایی حل مسئله با استفاده از پرسشنامه حل مسئله هپنر پترسن و برای هدف فرعی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی استفاده گردید. داده ها وارد نرم افزار SPSS 20.0 شده و برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و برای تحلیلی از آزمون های t، واریانس یک طرفه (ANOVA)، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین کل نمره مهارت‌های حل مسئله 14.65 ±136.84 (محدوده، 175-107 امتیاز) بود. همچنین زمان پاسخگویی برای مأموریت‌های شهری 2/45±10/22دقیقه بود که به شکل معنی داری بیشتر از حد استاندارد تعریف شده بود (p<0/001). زمان پاسخگویی مأموریت‌های جاده‌ای 3/36±10/57دقیقه بود که به شکل معنی داری کمتر از حد استاندارد بود (p<0/001). بین توانایی حل مسئله و تنظیم شناختی هیجان ارتباط معنی داری وجود داشت(p<0/001). رگرسیون خطی چندگانه نشان داد مدیریت هیجان سازش نیافته به تنهایی به میزان 15 درصد توانایی حل مسئله را پیش بینی می¬کند. همچنین بین توانایی حل مسئله و زمان پاسخگویی ارتباط معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: وضعیت زمان پاسخگویی در ماموریت های جاده ای بهتر از حد استاندارد اعلام شده و در ماموریت های شهری بیشتر بوده است، با این وجود ارتباطی بین توانایی حل مسئله و زمان پاسخگویی در آنها وجود نداشت، ولی بین توانایی حل مسئله پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی با راهبردهای غیر انطباقی تنظیم هیجان ارتباط معکوس معنی داری وجود داشت و آنها برای افزایش مهارتهای حل مسئله کمتر از راهبردهای سازش نیافته مدیریت هیجان استفاده نموده اند که نشان دهنده استفاده کمتر از راهبرد منفی تنظیم هیجان و استفاده بیشتر از راهبردهای مثبت آنها در حل مسائل بوده است. لذا پیشنهاد می شود ضمن بررسی عوامل تاخیر در ماموریت های شهری با برگذاری دوره و کارگاههای مهارت افزایی برای استفاده از راهبرد های مثبت تنظیم هیجان به افزایش توانمندی آنها در حل مسائل هم کمک نمود.

Title

Assessing the relationship between problem-solving skills and response time of emergency medical technicians covered by the Asayar Ardabil system in 2018

English Abstract

Background and purpose: The ability and speed of action of pre-hospital emergency technicians are important success factors in their missions. It seems that response time and the skills to solve problems are among the most important characteristics of emergency medical personnel. Therefore, this study was conducted with the aim of determining the relationship between problem-solving ability and the response time of emergency medical technicians covered by the Asayar Ardabil system in 2018. Methods: This study was a cross-sectional correlational descriptive study. Using the convenience sampling method, 140 emergency medical services (EMS) workers were included in the study. Response time using Asayar software, problem-solving ability using Hepner-Petersen's problem-solving questionnaire, and Garnevsky's Cognitive Emotion Regulation Questionnaire were used for the sub-goal of cognitive emotion regulation strategies. Data were entered into SPSS 20.0 software and descriptive statistics (frequency, percentage, mean and standard deviation) were used for data analysis and t-tests, one-way variance (ANOVA), Pearson's correlation coefficient and multiple linear regression analysis were used. Findings: The results showed that the average score for problem-solving skills was 136.84 ± 14.65 (range, 107-175 points). Also, the response time for urban missions was 10.22±2.45 minutes, which was significantly more than the defined standard (p<0.001). The response time of road missions was 10.57±3.36 minutes, which was significantly less than the standard (p<0.001). There was a significant relationship between problem-solving ability and cognitive regulation of emotion (p<0.001). Multiple linear regression showed that uncompromised emotion management alone predicts problem solving ability by 15%. Also, no significant relationship was observed between problem solving ability and response time. Conclusion: The situation of response time in road missions is better than the declared standard and it was more in urban missions, however, there was no relationship between problem-solving ability and response time in them, but between the problem-solving ability of emergency personnel Hospitals with non-adaptive emotion regulation strategies had a significant inverse relationship and they have used less non-adaptive emotion management strategies to increase their problem-solving skills, which indicates less use of negative emotion regulation strategies and more use of their positive strategies in solving problems. have been. Therefore, it is suggested to investigate the factors of delays in urban missions by organizing training courses and workshops to use positive emotion regulation strategies to help increase their ability to solve problems.

Document Downloads