بررسی تاثیر ترانکسامیک اسید وریدی و موضعی در مقایسه با روش ترکیبی آن در جراحی های تعویض مفصل زانو

خلاصه فارسی

یکی از مهم ترین عوارض مرتبط با جراحی تعویض مفصل زانو، خون ریزی حین عمل و عواقب ناشی از آن مانند: افت هموگلوبین، بی ثباتی همودینامیک، نیاز به تزریق خون، افزایش تعداد روز های بستری و هزینه های ناشی از عمل می باشد. هدف: تعیین تاثیر ترانکسامیک اسید وریدی و موضعی در مقایسه با روش ترکیبی آن در جراحی های تعویض مفصل زانو. مواد و روش کار: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر در ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، تعداد 135 بیمار واجد شرایط لازم جهت ورود به مطالعه انتخاب شدند که 45 نفر از آن ها جهت جراحی تعویض مفصل زانو ترانکسامیک اسید وریدی ، 45 نفر از آن ها ترانکسامیک اسید موضعی و 45 نفر هم ترانکسامیک اسید ترکیبی وریدی و موضعی دریافت کرده بودند. سپس با مطالعه پرونده تکمیل شده بیمارانی که تا سال 1400، تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار گرفته بودند، داده های مربوط به نتایج حاصل از عمل و نیز مشخصات دموگرافیک بیماران جمع آوری شد. و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته‌ها: 63 نفر(46/7 درصد) از بیماران زن و 72 نفر مرد(53/3 درصد) بودند. میانگین و انحراف معیار سنی بیماران مورد مطالعه برابر با 5/9‏±‏64/3 بود. میانگین و انحراف معیار میزان خون ریزی در گروه های ترانکسامیک اسید موضعی، وریدی و ترکیبی به ترتیب برابر با : 141/5‏±‏740/2 ، 136/3‏±‏665/6 و 150/5‏±‏524/0 بود. که این اختلاف معنی دار بود. ( 0/05<p) در هر یک از سه گروه میزان خون ریزی بعد از عمل تنها با تعداد گاز های مصرفی حین عمل ارتباط داشت. ( 0/05 >p) اما با سایر متغیر ها ارتباط معنادار نداشت. (p>0/05) . نتیجه گیری: ترانکسامیک اسید وریدی در مقایسه با نوع موضعی موثرتر است. اما نوع ترکیبی آن موثر ترین روش جهت کاهش میزان خون ریزی مرتبط با جراحی تعویض مفصل زانو می باشد.

عنوان انگليسی

Investigating the effect of intravenous and local tranexamic acid compared to its combined method in knee arthroplasty

خلاصه انگلیسی

Background: One of the most important complications of the total knee arthroplasty is perioperative bleeding and its consequences, such as hemoglobin decrease and hemodynamic instability, the need for blood transfusions, and an increase in the number of admition days and the resulting costs. Aim: To investigate the effect of intravenous and local tranexamic acid compared to its combined method in total knee arthroplasty. Meterials and Methods: In this retrospective cohort study, 135 patients were selected to enter the study. In 45 of them IV tranexamic acid was used in knee arthroplasty, in 45 of them topical tranexamic acid and 45 of them had received combined intravenous and topical tranexamic acid. Then, by studying the completed files of patients who underwent knee arthroplasty until 2022, the data related to the results of the operation and the demographic characteristics of the patients were collected, and analyzed with SPSS software. Results: 63 patients (46.7%) were female and 72 patients were male (53.3%). The mean and standard deviation of the age of the studied patients were 64.3±5.9. The mean and standard deviation of the bleeding rate in the intravenous and combined tranexamic acid groups were respectively: 740.2±141.5, 665.6±136.3, and 524.0±150.5, respectively. This difference was significant. (p<0.05) in each of the three groups, the amount of bleeding after the operation was only related to the number of gases used during the operation. (p<0.05) But there was no significant relationship with other variables. (p>0.05) Conclusion: Intravenous tranexamic acid is more effective compared to the local type, but its combined type is the most effective method to reduce the amount of bleeding associated with total knee arthroplasty.

Document Downloads