title

بررسی اثر درمان ترکیبی موضعی با پیوگلیتازون (Pioglitazone) و مینوکسیدیل (Minoxidil) بر میزان بقاء، استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستوپاتولوژیکی فلاپ پوستی در رت

بنی محمّد, مجید ، پازکی طرودی, حمیدرضا ، عابدی, علی ، فردین, مسعود (1401) بررسی اثر درمان ترکیبی موضعی با پیوگلیتازون (Pioglitazone) و مینوکسیدیل (Minoxidil) بر میزان بقاء، استرس اکسیداتیو و تغییرات هیستوپاتولوژیکی فلاپ پوستی در رت. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه آزاد اردبیل.

متن کامل


[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

13MB

خلاصه فارسی

مقدمه: فلاپ های پوستی روشی مهم برای درمان آسیب های پوستی هستند که بقای بافت فلاپ پوستی توسط فرایندهای ایسکمی-ریپرفیوژن، آسیب اکسیداتیو، اختلال عملکرد سلولهای اندوتلیالی و فرآیندهای التهابی به طور جدی تهدید می شوند. درمان ترکیبی موضعی با پیوگلیتازون و مینوکسیدیل، با خواص بالقوه آنتی اکسیدانی و ضد التهابی، می توانند کاندید مناسبی برای کاهش نکروز بافت فلاپ، ساپرس کردن استرس اکسیداتیو و التهاب باشند. روش کار: 50 رت نر در چهار گروه 10 تایی تقسیم شدند. در (1)گروه Sham که پوست به ابعاد 8 سانتی متر در 3 سانتی متر بریده شد اما از بستر بلند نشد، در گروه های بعدی پوست از سه ضلع به ابعاد 8 سانتی متر در 3 سانتی‌متر بریده شد و از بستر خود بلند شد اما از ضلع 3 سانتی متری کودال، به عنوان پایه فلاپ متصل باقی ماند که این گروه ها شامل: (2) گروه Flap Surgery، (3) گروه Flap Surgery+Minoxidil که موش ها قبل از جراحی فلاپ با مینوکسیدیل تیمار شدند، (4) گروه Eupatilin+Pioglitazone که موش ها قبل از جراحی فلاپ با پیوگلیتازون تیمار شدند. (5) گروه Eupatilin+Monoxidil+Pioglitazone که موش ها قبل از جراحی فلاپ با مینوکسیدیل+پیوگلیتازون تیمار شدند. یافته ها: با سطح معنی داری P<0.05 ، در گروه های تیمار شده با دارو، درصد نکروز فلاپ کاهش، سطح فعالیت آنزیم SOD و CAT و بیان ژن PPARγ افزایش، و میزان MDA کاهش یافت. تغییرات هیستوپاتولوژیکی نیز به نفع کاهش آسیب سلولی بودند به طوری که بافت جوانه ای و مهاجرت فیبروبلاست ها افزایش، و نکروز و التهاب کاهش یافت. تمام اثرات مذکور در گروه درمان ترکیبی دو دارویی، بیشتر بودند. بحث و نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که استفاده از درمان ترکیبی موضعی با پیوگلیتازون و مینوکسیدیل، در مقایسه با استفاده این دارو ها به تنهایی، تخریب فلاپ را کاهش می دهد که این پدیده در زمینه ی کاهش استرس اکسیداتیو، کاهش التهاب، افزایش ظرفیت آنتی اکیسدانی بافت و افزایش بیان PPARγ است. در نتیجه، درمان ترکیبی موضعی با پیوگلیتازون و مینوکسیدیل پتانسیل ارتقا زنده مانی فلاپ های پوستی را دارد و تاثیر آن به صورت محافظت کننده ی فلاپ های پوستی در رت ها می باشد.

عنوان انگليسی

Study the effect of topical combination therapy with Pioglitazone and Minoxidil on survival, oxidative stress and histopathological changes of skin flaps in rats

خلاصه انگلیسی

Introduction: Skin flaps are an important method for treating skin injuries where the survival of skin flap tissue is seriously threatened by ischemia-reperfusion processes, oxidative damage, endothelial cell dysfunction, and inflammatory processes. Local Combination therapy with pioglitazone and minoxidil, with potential antioxidant and anti-inflammatory properties, can be suitable candidates for reducing flap tissue necrosis, suppressing oxidative stress and inflammation. Method: 50 rats were divided into four groups of 10. In (1) Sham group, the skin was cut with dimensions of 8 cm x 3 cm, but it was not elevated from the bed, in the following groups, the skin was cut from three sides with dimensions of 8 cm x 3 cm, and it was lifted from its bed. But from the 3 cm caudal side, it remained attached as the base of the flap, and these groups include: (2) Flap Surgery group, (3) Flap Surgery+Minoxidil group, where the rats were treated with minoxidil before flap surgery, (4) Eupatilin+Pioglitazone group, where rats were treated with pioglitazone before flap surgery. (5) Eupatilin+Monoxidil+Pioglitazone group, where rats were treated with minoxidil+pioglitazone before flap surgery. Findings: With a significance level of P<0.05, in the drug-treated groups, the percentage of flap necrosis decreased, the level of SOD and CAT enzyme activity and PPARγ gene expression increased, and the amount of MDA decreased. Histopathological changes were also in favor of reducing cell damage, so that the germinal tissue and migration of fibroblasts increased, and necrosis and inflammation decreased. All the mentioned effects were higher in the two-drug combination treatment group. Discussion and Conclusion: Our study showed that the use of local combined treatment with pioglitazone and minoxidil, compared to the use of these drugs alone, reduces flap destruction, which is a phenomenon in the context of reducing oxidative stress, reducing inflammation, increasing tissue antioxidant capacity and Increased expression of PPARγ. As a result, local combined treatment with pioglitazone and minoxidil has the potential to improve the survival of skin flaps and its effect is protective of skin flaps in rats.

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
نگارنده:مجید بنی محمّد
استاد راهنما :حمیدرضا پازکی طرودی
استاد راهنما :علی عابدی
استاد مشاور :مسعود فردین
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه: 119265998345581400162455180
کلیدواژه ها (فارسی):پیوگلیتازون، مینوکسیدیل، فلاپ پوستی، استرس اکسیداتیو،درمان ترکیبی
کلیدواژه ها (انگلیسی):Pioglitazone، Minoxidil ، Skin flap ، Oxidative stress ، Combination therapy
موضوعات :QV فارماکولوژی
WR بیماریهای پوست
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > گروه علوم پایه > بخش فیزیولوژی
کد شناسایی :17157
ارائه شده توسط : دکتر علی عابدی
ارائه شده در تاریخ :30 خرداد 1402 12:16
آخرین تغییر :30 خرداد 1402 12:17

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...