بررسی اثر مقایسه ای فلوکستین و فلوکستین نانوکپسوله شده در روند اختلال شناختی ناشی از دمیلیناسیون موضعی القا شده با لیزوفسفاتیدل کولین در رت نر نژاد ویستاربر اساس مطالعات رفتاری و مولکولی

خلاصه فارسی

مقدمه: نابودی لایه‌های میلین با حفظ اکسون‌های زیرین می‌تواند منجر به اختلال در انتقال اطلاعات شود که یک ویژگی کلیدی در برخی از بیماری‌های تخریبی اعصاب مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) است. این مطالعه پتانسیل تقویت اثرات مثبت فلوکستین را که یک دارو محافظت کننده عصبی است که به خاطر توانایی افزایش سطوح نوروتروفین‌ها شناخته شده است، در فرایند رمیلیناسیون را با استفاده از نانوذرات کیتوزان پگیله شده دارای فلوکستین مورد بررسی قرار می‌دهد. مواد و روش ها: تخریب موضعی میلین در منطقه CA1 هیپوکامپ با تزریق لیزولسیتین ایجاد شد و رفتار شبه اضطرابی از طریق آزمون میدان باز و آزمون ﺗﺴﺖ ﻣﺎﺯ ﺑﻌﻼﻭﻩ ﺍﻱ ﺷﮑﻞ ﻣﺮﺗﻔﻊ ارزیابی شد. آزمون حافظه تشخیص جسم جدید برای ارزیابی حافظه فضایی استفاده شد. از روش ELISA برای اندازه‌گیری سطوح فاکتور رشد شبه انسولینی 1 (IGF-1) و فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز (BDNF) در هیپوکامپ استفاده شد. رنگ‌آمیزی لوکسال فست بلو برای اندازه‌گیری میزان رمیلیناسیون به‌کار گرفته شد. نتایج: درمان با نانوذرات فلوکستین رفتار شبه اضطرابی را در آزمون‌های میدان باز و ﺗﺴﺖ ﻣﺎﺯ ﺑﻌﻼﻭﻩ ﺍﻱ ﺷﮑﻞ ﻣﺮﺗﻔﻊ کاهش داد . نتایج آزمون حافظه تشخیص جسم جدید نشان داد که عملکرد بهتری در گروه های تحت درمان با نانو ذرات حاوی فلوکستین وجود دارد. علاوه ‌بر این، گروه های تحت درمان با نانو ذرات حاوی فلوکستین سطح افزایش یافته از فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز (P<0.01)، تغییر بدون معنی در سطح فاکتور رشد شبه انسولینی 1 (P>0.05)، همراه با کاهش میزان مساحت تخریب میلین (P<0.001) را نشان دادند. نتیجه و بحث: درمان با نانوذرات فلوکستین منجر به عملکرد شناختی بهتر، افزایش سطوح BDNF و کاهش میزان تخریب میلین نسبت به فلوکستین شد. این یافته‌ها شواهدی را برای پژوهش‌های بیشتر در مورد سیستم‌های نوین تحویل دارو ارائه میکند، زیرا این سیستم‌ها پتانسیل تولید نتایج بهبودیافته و گاهاً غیرمنتظره از داروها را دارند.

عنوان انگليسی

Investigating the Comparative Effects of Fluoxetine and Nano-Encapsulated Fluoxetine on Cognitive Impairment Induced by Lysophosphatidylcholine: Behavioral and Molecular Studies in Male Wistar Rats

خلاصه انگلیسی

Introduction: Destruction of myelin sheaths while preserving the underlying axons can lead to disruptions in information transmission, a crucial factor in various neurodegenerative diseases such as Multiple Sclerosis (MS). This study investigates the potential of enhancing the positive effects of fluoxetine, a neuroprotective agent known for its ability to increase neurotrophins levels, on remyelination by utilizing pegylated chitosan nanoparticles loaded with fluoxetine. Methods and material: Local demyelination was induced in the CA1 region of the hippocampus using lysolecithin injection, and anxiety-like behavior was assessed through open field maze (OFM) and elevated plus maze (EPM) tests. The novel object recognition memory test (NORMT) was employed to evaluate recognition memory. ELISA was used to measure insulin like growth factor 1 (IGF-1) and brain derived neurotrophic factors (BDNF) levels in the hippocampus, while Luxol fast blue staining was utilized to quantify the extent of remyelination. Results: The nanoparticle (NP)-treated groups exhibited reduced anxiety-like behavior in the OFM and EPM tests. NORMT results showed a better performance in NP-treated groups. Moreover, the NP-treated groups demonstrated significantly higher levels of BDNF (P<0.01), no significant change in IGF-1 levels (P>0.05), along with a reduced extent of demyelination (P<0.001). Conclusion and discussion: Treatment with nanoparticles of fluoxetine resulted in better cognitive performance, enhanced levels of BDNF, and decreased extent of demyelination lesion compared to fluoxetine. These findings support the argument for further research into innovative drug delivery systems for repurposed drugs, as they have the potential to yield improved and sometimes unexpected outcomes.

Document Downloads