بررسی پیامدها و عوارض روشهای مختلف درمان حاملگی اکتوپیک اسکار سزارین دربیمارستان علوی اردبیل طی سال های 1395 تا 1400

خلاصه فارسی

زمینه : اگرچه پاتوژنز CSEP به طور کامل مشخص نشده است ولی تئوری اصلی دال بر این است که اختلال در بهبود زخم ترومای قبلی یک نقص مایومتری ایجاد می کند که منجر به اسکار متعاقب می شود که بلاستوسیست در آن مکان لانه گزینی می کند. استفاده از درمان های طبی با میزان شکست اولیه ی بالایی ( 44 الی91 درصد) همراه بوده است و مداخلات بیشتر جراحی در اکثر موارد مورد نیاز بوده است. به طور کلی جراحی های کم تهاجمی تر در سال های اخیر با پیشرفت زیادی در سال های اخیر همراه بوده و نسبت به جراحی های تهاجمی ایمن تر هستند. هدف : هدف از مطالعه ی حاضر بررسی پیامدها و عوارض درمان های مختلف حاملگی اکتوپیک اسکار سزارین در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان علوی اردبیل بود. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی گذشته نگر انجام گردید. اطلاعات بیمارانی که با یکی از روش های لاپاراتومی، هیستروسکوپی و کورتاژ ، هیستروسکوپی و کورتاژ بعد از متوتروکسات سیستمیک ، متوتروکسات سیستمیک یا متوتروکسات سیستمیک + پتاسیم هیدروکسید در سال های 1395 تا 1400 در مرکز آموزشی درمانی علوی تحت درمان قرار گرفته بودند، وارد مطالعه گردید. نتایج: تعداد 120 بیمار با حاملگی اکتوپیک اسکار سزارین دربیمارستان علوی اردبیل مورد مطالعه قرارگرفتند.متوسط سنی بیماران مطالعه ی حاضر 3/20 ± 30/59 سال بود. میانه ی تعداد سزارین قبلی بیماران 2 مورد گزارش گردید و هم چنین مدت زمان سپری شده از سزارین قبلی 5/4 ± 17/4 ماه بود. بیماران مورد مطالعه از نظر روش درمان انتخابی در گروه های هیستروسکوپی و کورتاژ 50 مورد (41/7 درصد)، متوتروکسات+هیستروسکوپی و کورتاژ 36 مورد (30 درصد)، لاپاروتومی 28 مورد(23/3 درصد) ،متوتروکسات 5 مورد 4/2 درصد) و متوتروکسات + پتاسیم یدید 1 مورد (0/8 درصد) قرار داشتند که در کل 115 مورد (95/8 درصد) با تحلیل کامل توده زیر یک ماه همراه بود. گروه های درمانی مختلف از نظر میزان تحلیل کامل توده (0/001>p)، طول مدت بستری در بیمارستان(0/001>p)، انتقال خون حین بستری(0/001=p) ، مقدار خون از دست رفته حین عمل(0/001>p) و سرعت نرمال شدن β-HCG (0/001>p) تفاوت معنی داری با هم داشتند ولی موارد عفونت ثانویه (10/154=p) و هیسترکتومی انجام شده (10/167=p) در گروه های مختلف، تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری : روش ترانس واژینال جهت درمان CSEP با موفقیت بالا و عوارض کمتری همراه است در صورتیکه روش های مبتنی بر متوتروکسات با شکست درمان و عوارض مختلفی همراه هستند.

عنوان انگليسی

Evaluation of outcomes and complications of Cesarean scar ectopic pregnancy's different treatment methods in Alavi hospital in Ardabil

خلاصه انگلیسی

Background: Although the pathogenesis of CSEP has not been fully elucidated, the main theory is that impaired wound healing from previous trauma creates a myometrial cavity that leads to subsequent scarring where the blastocyst implants. The use of medical treatments has been associated with a high initial failure rate (44-91%) and more surgical interventions have been required in most cases. In general, less invasive surgeries have been associated with great progress in recent years and are safer than invasive surgeries. Aim: The purpose of this study was to investigate the consequences and complications of various treatments for ectopic pregnancy and cesarean scar in patients referred to Alavi Hospital in Ardabil. Materials and methods: This study was conducted retrospectively. The data of the patients who were treated with one of the methods of laparotomy, hysteroscopy and curettage, hysteroscopy and curettage after systemic methotrexate, systemic methotrexate or systemic methotrexate + potassium hydroxide in the years 2015 to 2015 in Alavi Medical Education Center were included in the study. Results: 120 patients with ectopic pregnancy and cesarean scar were studied in Alavi Hospital, Ardabil. The average age of the patients in this study was 30.59±3.20 years. The Median number of previous cesarean section was reported to be 2, and the elapsed time since the previous cesarean section was 17.4±5.4 months. In terms of the selected treatment method, there were 50 cases (41.7%) of hysteroscopy and curettage in the studied patients, 36 cases of methotrexate + hysteroscopy and curettage (30%), 28 cases of laparotomy (23.3%), and 5 cases of methotrexate (2/2). 4 percent) and methotrexate + potassium iodide 1 case (0.8 percent), and overall 115 cases (95.8 percent) had complete tumor resolution. Study patients in different treatment groups in terms of complete tumor resolution (p<0.001), duration of hospitalization (p<0.001), blood transfusion during hospitalization (p=0.001), intraoperative bleeding (001 (p<0.001) and the normalization speed of β-HCG (p<0.001) were significantly different, but in the cases of secondary infection (p=0.154) and hysterectomy performed (p=0.167) in the groups, There were no significant differences. Conclusion: The transvaginal method for treating CSEP is associated with high success and fewer complications, while methotrexate-based methods are associated with treatment failure and various complications.

Document Downloads