بررسی ميزان عود ناخنک بدنبال جراحی ناخنک با کمک ميتومايسين C موضعی حين عمل در بيماران جراحی شده در بيمارستانهای علوی و سينای اردبيل از بهمن 79 تا شهريور 82

خلاصه فارسی

مقدمه : ناخنک يک بيماری شايع چشمی است که ناشی از دژنراسيون الاستوئيد کلاژن و ظهور بافت ساب اپی تليال فيبروواسکولار در ملتحمه است و در قرنيه نيز سبب تخريب لايه بومن و تغييرات التهابی می شود. مشخص ترين فاکتور در ايجاد و پيشرفت آن تماس با نور ماوراء بنفش می باشد. اين بيماری می تواند سبب آستيگماتيسم و محدوديت ميدان بينايی و مشکلات Cosmetic شود[16 و 4]. ناخنک بعد از جراحی عود بالايی دارد که اين ميزان بالای عود با روشهای مختلف از جمله ميتومايسين C موضعی حين عمل کاهش می يابد. با توجه به اينکه در استان اردبيل سابقاً تحقيق مشابهی صورت نگرفته است، بر آن شديم تا ميزان ناخنک بعد از جراحی با کمک ميتومايسين C موضعی را تعيين نموده و ارتباط آن را با عواملی مانند سن، جنس، چشم مبتلا و اندازه ناخنک و فاصله زمانی عود بعد از عمل جراحی و نيز ميزان عوارض بعد از جراحی را ارزيابی نماييم. در اين مطالعه تمام بيماران دارای ناخنک اوليه با اندازه بيشتراز mm2 که از بهمن ماه 1379 تا شهريور ماه 1382 در بيمارستانهای سينا و علوی اردبيل تحت جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. روش تحقيق : اين مطالعه يک مطالعه توصيفی – مقطعی است که در آن تمام بيماران دارای ناخنک اوليه که در فاصله زمانی محدود (از بهمن 79 تا شهريور82) تحت عمل جراحی ناخنک با ميتومايسين C موضعی حين عمل قرار گرفته اند، با تماس يا پيگيری از منازل جهت معاينات بعد از عمل مراجعه نموده اند. تمام اطلاعات مورد نياز در قالب پرسشنامه طراحی شده از قبل که شامل سن، جنس، يکطرفه يا دوطرفه انجام شدن جراحی ، چشم مبتلا، اندازه ناخنک،عود بيماری، فاصله زمانی جراحی تا عود، بروز عارضه بعد از عمل و فاصله زمانی آخرين پيگيری بيمارتا عمل جراحی بود، جمع آوری گرديده و نتايج حاصله از پرونده های بيماران و معاينه انجام شده، از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتايج : در اين تحقيق 83 چشم از 80 بيمار مورد بررسی قرار گرفت. بيشترين شيوع از نظر سنی در گروه سنی 40-31 سال بوده است. بيشتر بيماران تحت جراحی يکطرفه قرار گرفته اند. از نظر اندازه ناخنک بيشترين شيوع در اندازه های 4-3 ميلی متری بوده است. 4 مورد از 83 چشم مورد مطالعه (8/4%) دچار عود شده اند که 3 مورد آن در 6-2 ماه اول بعد از عمل و يک مورد در 2 ماه اول بعد از جراحی بوده است. از نظر بروز عارضه بعد از عمل فقط 2 مورد گرانولوم مشاهده شده است که با کورتون برطرف نشده و با جراحی برداشته شده است. بحث: مطالعه حاضر نشان می دهد که ميزان عود ناخنک بعد از عمل جراحی با کمک ميتومايسين C موضعی حين عمل بسيار پايين بوده و اين روش عارضه جدی و خطرناکی نيز به همراه ندارد. پيشنهادات: با توجه به اين مطالعه و مطالعات مشابه توصيه می شود که هنگام جراحی ناخنک، از اپليکاسيون منفرد ميتومايسين C 02/ 0 درصد به مدت 3 دقيقه استفاده گردد تا ميزان پايينی از عود را شاهد باشيم.

Document Downloads