سنتز و بررسی اثر ترکیبات جدید N- (تیوفن-2-کربونیل) تیواوره بر رده ی سلولی AGS از طریق سنجش مهاجرت سلولی

خلاصه فارسی

سرطان معده یکی از بدخیمی‌های دستگاه گوارش است که از سلول‌های اپیتلیال جدار معده منشأ می‌گیرد. با وجود روند کاهشی بروز سرطان معده در سال‌های اخیر، این سرطان همچنان از علل مهم مرگ‌ومیر در سراسر جهان محسوب می شود. اگرچه روش‌های درمانی سرطان معده در دهه‌های گذشته پیشرفت بسیاری داشته است، اما عمدتاً به دلیل متاستاز و مقاومت دارویی، پاسخ به درمان و میزان بقای کلی بیماران چندان رضایت‌بخش نیست. مهار تکثیر، مهاجرت و تهاجم سلول‌های سرطانی یک راهکار مهم برای درمان سرطان است و بررسی ترکیبات جدیدی که بر این فرایندها تأثیر می‌گذارند، می‌تواند به ما در یافتن راهکارهای جدید برای توسعۀ درمان مراحل پیشرفته سرطان کمک کند. در مطالعه حاضر، چهار ترکیب جدید N- (تیوفن-2-کربونیل) تیواوره با هدف بررسی اثر سایتوتوکسیک این ترکیبات و تأثیر آن‌ها بر مهار مهاجرت ردۀ سلولی AGS سنتز شد. مواد و روش‌ها: تعدادی از مشتقات جدید N- (تیوفن-2-کربونیل) تیواوره طراحی، به روش سنتز تک ظرفی سنتز و شناسایی ساختاری شدند و در مرحلۀ بعد، میزان سایتوتوکسیسیتی ترکیبات سنتز شده از طریق تست MTT و اثر مهاری آن‌ها بر مهاجرت سلول‌های سرطانی AGS (سلول‌های سرطانی معده) با استفاده از تست ترمیم زخم بررسی شد. یافته‌ها: سلول‌های سرطانی AGS تیمار شده با ترکیب R4 در غلظت های 50، 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر به ترتیب با درصد زنده‌مانی 40/57، 9/44 و 3/15، زنده‌مانی پایین تری نسبت به سلول‌های تیمار شده با سایر ترکیبات داشته‌اند و این نتیجه نشانگر آن است که ترکیب R4 سایتوتوکسیک‌تر از سایر ترکیبات می‌باشد. ترکیب R4 در مهار مهاجرت ردۀ سلولی AGS نیز بهتر از سایر ترکیبات عمل کرده و نتایج نشان داده است که این ترکیب نسبت به گروه کنترل تا حدی اثر مهار کنندگی بر مهاجرت داشته است. در حالی که ترکیبات دیگر هیچ اثر بازدارندگی بر مهاجرت نداشته و نتایج تست ترمیم زخم ترکیبات R1، R2 و R3 مشابه گروه کنترل بود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل، ترکیب R4 با داشتن استخلاف کلر در موقعیت پارای حلقۀ فنیل بیشترین اثر سایتوتوکسیک و همچنین بیشترین اثر مهارکنندگی مهاجرت سلولی را نشان داد که می‌توان این اثر را احتمالا به افزایش لیپوفیلیسیتۀ ترکیب مورد نظر مرتبط ساخت و ترکیب R4 را به عنوان یک الگوی مناسب برای توسعۀ بیشتر ساختارهای N- (تیوفن-2-کربونیل) تیواوره مهارکنندۀ مهاجرت سلولی در ردۀ سلولی AGS معرفی کرد.

عنوان انگليسی

Synthesis and effect of new N-(thiophene-2-carbonyl) thiourea compounds on AGS cell line via migration assessment

خلاصه انگلیسی

Introduction Gastric cancer (GC) is defined as the primary epithelial malignancy derived from the stomach, and it is a complicated and heterogeneous disease with multiple risk factors. Despite its overall declining trend of incidence and mortality, GC still is considering as one of the leading causes of cancer-related death globally. Although GC treatment has improved significantly in the past decades, the overall patient survival rate is still not satisfactory mainly due to metastasis and drug resistance. Inhibition of proliferation, migration, and invasion of cancer cells is an important strategy for cancer treatment. Therefore, exploring new compounds that affect these processes could help us to find new therapeutic strategies to develop cancer treatment. carbonyl thiourea derivatives are important compounds in medicinal chemistry that have demonstrated their cytotoxic effect on cancer cells. The current study synthesized and characterized four new carbonyl thiourea compounds to evaluate their anti-migratory effects on human gastric cancer cells. Materials and methods four new N- (thiophene-2-carbonyl) thiourea derivatives were designed, synthesized and structurally identified by H-NMR, 13C-NMR, FT-IR, and MS spectra. in the next step, the cytotoxicity of the synthesized compounds was evaluated through the MTT test and their inhibitory effect on the migration of AGS cancer cells (gastric cancer cells) was investigated via wound healing assay. Results Cancer cells treated with compound R4 at concentrations of 50, 100 and 200 μg/ml with survival rate of 3.15%, 9.44% and 40.57% respectively and had a lower survival percentage than cells treated with other compounds, and this result indicates that compound R4 is more cytotoxic than the other three compounds. Compound R4 also exhibited superior wound-healing inhibition on the AGS cell line with regard to the control group at the intended doses. while the other derivatives led to wound-healing effect. Discussion and conclusion compound R4 with Cl substitution in the para position of the phenyl ring exhibited the greatest cytotoxic effect and also the greatest effect of inhibiting cell migration, which can be probably related to the This effect can be related to lipophilicity of this compound compared to the others and compound R4 can be introduced as a suitable model for further development of N-(thiophene-2-carbonyl)thiourea structures that inhibit cell migration in AGS cell line.

Document Downloads