مولوی, پرویز and قمری, حسین and تمدن, علیرضا and عباسی رنجبر, ویدا (1382) بررسی شيوع ريسک فاکتورهای خودکشی در بين اقدام کنندگان به آن در شهرستان اردبيل در نيم سال اول سال 1382. MD (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.
![[img]](https://eprints.arums.ac.ir/style/images/fileicons/text.png) |
Text
- final reserch project report
477kB |
|
Text
- final reserch project report
143kB |
|
Text
- final reserch project report
محدود به Repository staff only 1MB |
Official URL: http://lib.arums.ac.ir
Persian Abstract
مقدمه : خودکشی از نظر مفهومی عمل خاتمه دادن عمدی به زندگی خود است به شرط اينکه به ميل خود شخص و به دست خود او انجام پذيرد. خودکشی يک مشکل عمده در بهداشت و سلامت اجتماعی می باشد و ميزان آن در بين افراد با سن 24-15 سال در حال افزايش است . ريسک فاکتورهای مهم مطرح شده در خودکشی عبارتند از: اختلالات روانپزشکی به ويژه افسردگی و در وهله بعدی اسکيزوفرنی ، سوء مصرف الکل و مواد، اختلالات شخصيتی ، اختلال هراس. عوامل اجتماعی که شامل جنس مذکر، سن ( اوج آن در مردان بعد از 45 سالگی و در زنان بعد از 55 سالگی است ) نژاد سفيد، وضعيت شغل می باشد. عوامل بيولوژيک به صورت کاهش سطح HIAA-5 در مايع مغزی – نخاعی و اختلالات جسمی که می توان به صرع ، بيماری هانتيگتون ، دمانس ، بيماری کوشينگ ،MS ايدز، سرطانها و بيماريهای عروق مغزی اشاره کرد. اين مطالعه با هدف شناسائی ريسک فاکتورها و عوامل عمده و اساسی در خودکشی انجام شده است. روش تحقيق : پژوهش انجام شده يک مطالعه توصيفی – تحليلی بر روی افرادی بوده است که در 6 ماه اول سال 1382 اقدام به خودکشی کرده و در بيمارستانهای فاطمی و بوعلی شهرستان اردبيل بستری شده اند. حجم نمونه 218 مورد بوده واز هر رده سنی و از هر دو جنس انتخاب شده اند. ابزار به کار رفته در اين پژوهش يک پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه بالينی با بيماران و بستگان درجه اول آنان و اجرای آزمون MMPI بوده است. نتايج بدست آمده در اين پژوهش توسط آمار توصيفی و به وسيله نرم افزارSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته ها : در پژوهش انجام شده بالاترين موارد اقدام به خودکشی (60/65 درصد) در رده سنی 24-15 ساله ، در جنس مونث (61 درصد) ، در افراد متاهل (22/53 درصد)، با تحصيلات در حد دبيرستان تا ديپلم (78/35 درصد) و در طبقه اقتصادی – اجتماعی متوسط (34/57 درصد) بوده است. 47/61 درصد اين افراد از حمايت اجتماعی موثر برخوردار نبوده اند. بيشترين روش به کار گرفته جهت اقدام به خودکشی استفاده از داروها و سموم بوده است (83/90 درصد) و بيشترين علت خودکشی اختلاف با همسر (94/33 درصد) بوده است. نتايج : اين بررسی نشان دهنده فراوانی ريسک فاکتورهای مختلفی است که به نوعی در اقدام به خودکشی نقش دارند که شامل شرايط اجتماعی – اقتصادی ، تحصيلات ، سن ، جنس ، اختلالات روانپزشکی و شخصيتی و دستيابی آسان به داروها و سموم است و با توجه به نيمرخ روانشناختی ، اين افراد از نظر تفکر دارای سوء ظن و بدبينی ، سوء تعبير محرکها، اشتغال فکری زياد، ميل به گوشه گيری و از ويژگيهای نااميدی برخوردار هستند
| Item Type: | Thesis ( MD) |
|---|---|
| زبان سند : | فارسی |
| استاد راهنما : | پرویز مولوی |
| استاد مشاور : | حسین قمری |
| استاد مشاور : | علیرضا تمدن |
| نگارنده : | ویدا عباسی رنجبر |
| Additional Information: | شماره پایان نامه : 0146 |
| Uncontrolled Keywords: | خودکشی - اقدام به خودکشی - شيوع - ريسک فاکتور |
| Subjects: | WM Psychiatry |
| Divisions: | Faculty of Medicine > research unit > sumitted thesis Faculty of Medicine > Department of Dermatology , Psychiatry , Neurology |
| ID Code: | 193 |
| Deposited By: | MS Soghra Golmaghani |
| Deposited On: | 14 Jul 1388 11:08 |
| Last Modified: | 08 Oct 1391 20:35 |
Repository Staff Only: item control page