نقش گونه های مختلف لاکتوباسیل در درمان عفونتهای اوروژنیتال

خلاصه فارسی

واژن دارای اکوسیستم دینامیک و فعال است. عمدتاً گونه های لاکتوباسیل در آن غالب هستند و تاثیر قابل توجهی بر میکروبیولوژی آن اعمال می کنند. لاکتوباسیل ها شناخته شده ترین فلور طبیعی واژن هساند و توانایی آن ها در تولید PH و حفظ محیط اسیدی است. (عمدتاً به علت خاصیت اسیدی آنزیم پر اکسید هیدروژن). گونه های متنوع و گسترده ای از لاکتوباسیل ها وجود دارند و عمدتا در جایی که لاکتوباسیل غالب و برتر باشد باکتری ها، انگل ها مانند تریکومونیازیس و واژینوز باکتریال فراوان نیستند. از طرف دیگر در وضعیت کمبود لاکتوباسیل عفونت های متعددی مانند واژینوز باکتریال و واژینیت ها بروز می کنند. افزایش بیماری هایی دیده می شوند که اهم آن ها عبارتند از بیماری های منتقله از طریق جنسی مانند گنوره آ، کلامیدیا، سیفلیس ، تریکومونیازیس ، HIV و ویروس پاپیلومای انسانی (PHV) که منجر به کانسر سرویکس می شود. در واقع گونه های غالب لاکتوباسیل رشد باکتری های پاتوژن دیگر را در واژن مهار می کنند و مکانیسم های آن عبارتند از : تولید 1- اسید لاکتیک 2- پراکسید هیدروژن 3- موارد ضد میکروبی مانند لاکتوسین و باسیتراسین. اسید لاکتیک تولید شده ، PH واژن را در محدوده 5/4 یا کمتر از آن حفظ می کند و به عنوان عملکرد اصلی لاکتوباسیل مقابل عفونت های واژینال در نظر گرفته می شود. علاوه بر اسید لاکتیک، پر اکسید هیدروژن نیز رشد پاتوژن واژینال را مهار می کنند. باسیتراسین و لاکتوسین نیز پروتئین های هستند که دارای فعالیت باکتریسیدال (باکتری کش) هستند و در مقابل پاتوژن هایی مانند واژینوز باکتریال (گاردنرلا واژینالیس) و پاتوژن های مجاری ادراری مانند E.coli فعال هستند. هدف: هدف از مطالعه موجود بررسی تاثیر پروبیوتیک لاکتوباسیل اسیدوفیلوس بر درمان واژینیت می باشد. مواد و روش ها: این مقاله حاصل جدیدترین اطلاعات از 20 مقاله پژوهشی و مروری در پایگاه داده های اینترنتی می باشد. نتایج : طبق کارآزمایی های بالینی انجام شده ، تجویز خوراکی یا واژینال لاکتوباسیل اسیدوفیلوس ، لاکتوباسیل رامنسوس GR-I و لاکتوباسیل فرمنتوم 14 – RC قادر هستند تعداد لاکتوباسیل های واژن را افزایش دهند و فلور طبیعی واژن را اصلاح کنند و زنان مبتلا به عفونت های اوروژینال را بهبود می بخشند . نتایج مشترک نشان داد 81% کاهش در ریسک عفونت های ژنیتال همراه با کاربرد پروبیوتیک ها وجود دارد . نتیجه گیری از آنجا که پروبیوتیک ها نقش مثبتی در بهبود عفونت های اوروژنیتال دارند می توانند به صورت آلترناتیو به عنوان یک روش درمانی سودمند مورد استفاده قرار گیرند.

Document Downloads