مقایسه اثرات شیاف ایندومتاسین، دیکلوفناک و استامینوفن بر میزان مصرف پتیدین و کنترل درد پس از سزارین

خلاصه فارسی

مقدمه و هدف: عمل سزارین یکی از اعمال جراحی شایع زنان است و امروزه شیوع آن در جوامع غربی حدود 15- 14 درصد گزارش شده است.درد حاد بعد از سزارین یکی از عوارض شناخته شده عمل بوده و مادران به درجات مختلف آن را تجربه می کنند. عدم کنترل موثر درد علاوه بر احساس رنج و ناراحتی فراوان در مادر می تواند منجر به اختلال در شیردهی به نوزاد و اختلال در همبستگی مادر و نوزاد شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه اثرات شیاف ایندومتاسین ، دیکلوفناک و استامینوفن بر میزان مصرف مخدر بعد از عمل جراحی سزارین در مرکز آموزشی درمانی علوی انجام شد. مواد و روشها: در این بررسی کارآزمایی بالینی دو سوکور، تعداد 120 بیمار کاندید سزارین با بی حسی اسپاینال با ASA l- ll به صورت تصادفی در 4 گروه دارویی 30 نفره قرار گرفتند. در3 گروه از یک شیاف دارویی( گروه اول استامینوفن mg 325، گروه دوم ایندومتاسینmg 50 و گروه سوم دیکلوفناک mg 50 بعد از جراحی استفاده شد و به فاصله هر 6 ساعت تکرار گردید و میزان مصرف مخدر در طی 24 ساعت پس از جراحی بررسی و مقایسه شد. گروه چهارم نیز به عنوان گروه شاهد انتخاب شد که در صورت درد شدید پتیدین mg 50 عضلانی دریافت کردند. شدت درد بر اساس VAS هر 12 ساعت ثبت گردید.اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS version 15 و تست های آماری ANOVA و (Tukey HSD) chi- square) post HOc) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین شیاف ایندومتاسین و استامینوفن از نظر میزان پتیدین مصرفی در 24 ساعت از نظر آماری تقاوت معنی داری وجود داشته است (P<0/05) اما بین شیاف های دیکلوفناک و ایندو متاسین اختلاف آماری معنی دار مشاهده نشده است (P>0/05). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ایندومتاسین و دیکلوفناک بهتر از ایندومتاسین به تنهایی باعث کاهش مصرف مخدرها برای کنترل درد بعد از عمل سزارین استفاده شود.

Document Downloads