بررسی تاثیر طب فشاری بر شدت درد دیسمنوره

خلاصه فارسی

مقدمه: ديسمنوره‌ اوليه ‌يا قاعدگي دردناك بدون پاتولوژيك لگني، در بيش‌ از 90 درصد از بالغين‌ در سيكل هاي‌ همراه‌ با تخمك‌گذاري‌ شايع‌ مي‌باشد و علت‌ شايع‌ غيبت‌ از مدرسه‌ و محل‌ كار است. علايم سيستميك همراه با ديسمنوره شامل سردرد، تهوع و استفراغ، اسهال، خستگي و گيجي مي باشد. امروزه داروهاي شيميايي متعددي جهت درمان ديسمنوره اوليه بكار برده مي‌شود اما هريك عوارض خاص خود را دارد. طب فشاری در طب مکمل و جایگزین داراي جايگاه ويژه اي هست. طب فشاري به عنوان يك روش غير دارويي و غير تهاجمي براي درمان ديسمنوره‌ اوليه در نظر گرفته می شود و يك مداخله سالم، مؤثر، كم خرج و فاقد عوارض جانبي است. هدف از این پژوهش تعيين‌ تاثير طب فشاری بر شدت‌ ديسمنوره‌ اوليه و مقايسه شدت درد و علايم قبل‌ و پس‌ از درمان‌ در دو گروه‌ آزمايش و شاهد، در دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1388 بود. روش کار: اين‌ پژوهش‌ يك‌ مطالعه‌ از نوع‌ كارآزمايي‌ باليني‌ بود که تعداد 50 نفر بطور تصادفي (25 نفر گروه آزمايش و دريافت كننده طب فشاری، 25 نفر گروه شاهد) مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ رضايتنامه كتبي از افراد واجد كليه معیار¬های ورودی اطلا عات لازم در مورد نحوه اعمال طب فشاری توسط پژوهشگر بصورت شفاهي و كتبي به هر يك از افراد مورد پژوهش ارائه گرديد. به گروه آزمایش آموزش داده شد كه با شروع درد قاعدگي، محل نقطه سانينجيائو(SP6) را با انگشت شست به مدت 5 دقيقه فشار دهند و بعد از اتمام 5 دقيقه، پا را عوض كرده و همان نقطه را دوباره به مدت 5 دقيقه فشار داده تا در كل به مدت 20 دقيقه (هر پا به مدت دو بار و 5 دقيقه) و در گروه کنترل نیز فشار به نقطه ای غیر از (SP6) که روی تاندون آشیل نبود اعمال شد. برای ثبت شدت درد از مقیاس دیداری درد،(Visual Analogue Scale) استفاده شد. پرسشنامه قبل از مداخله و 30 دقیقه، 1،2 و 3 ساعت بعد از انجام فشار ثبت شد. جهت ارزيابي شدت درد از خط¬کش درد استفاده شد. نمونه¬ها در طي‌ دو سيكل‌ متوالي پيگيري شدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار 16SPSS آزمون فريدمن، من ويتني و آزمون آناليز واريانس استفاده شد. يافته ها: ميانگين سن افراد 10/19 با انحراف معيار 82/2 سال بود. در مقايسه دو گروه از نظر سن، سن منارک و شاخص توده بدنی تفاوت آماري معني¬داري بين دو گروه وجود نداشت. طبق یافته های این پژوهش شدت درد در گروه آزمایش از 5/18 قبل از درمان به 4/08 در سیکل دوم و در گروه شاهد از 5/10 قبل از درمان به87/4 در سیکل دوم رسید. شدت درد در هر دو گروه نسبت به قبل از درمان کاهش داشت، ولی این کاهش در گروه آزمایش بیشتر بود. از نظر آماری، شدت درد در دوره های قبل از درمان و سیکل اول و دوم پس از درمان در هر دو گروه با 05/0< P اختلاف معنی داری را نشان داد. همچنین آزمون آماری بین گروه آزمایش و شاهد از نظر شدت درد نیز با 05/0< P اختلاف معنی¬داری را نشان داد. نتيجه گيري: با توجه به نتایج بررسی حاضر به نظر می رسد طب فشاری می تواند باعث کاهش شدت دیسمنوره اولیه شود. در این خصوص انجام پژوهش هایی با طول مدت و تعداد نمونه بیشتر برای حصول اطمینان و اظهارنظر قطعی ضروری است.

Document Downloads