بررسی مقایسه ای تکوین بازال گانگلیا در مهره داران

خلاصه فارسی

بازال گانگلیا در طی سه دهه گذشته بدلیل اهمیتی که داشته توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در پرندگان، خزندگان و پستانداران با استفاده از تکنیک های ایمونوهیستوشیمی و Tracing tract مورد بررسی قرار گرفته است. B.G نقش کلیدی در کنترل حرکات دارد و اطلاعات را از وضعیت بدن و وضعیت حرکتی دریافت می کند. در آنامنیوتها B.G ناقص است و در طی مرحله گذر از آنامنیوتها به آمنیوتها تکامل یافته تر شده است. در آنامنیوتها آوران اصلی استریاتوم از هسته های تالامیک است. استریاتوم نورون های کمی دارد و آوران های سروتونرژیک و دوپامینرژیک کمی دارد. در طی تکامل، نواحی حسی تالامیک، نورون های زیادی را از کورتکس نسبت به استریاتوم دریافت می کند. بدنبال آن مسیرهای پروجکشن کورتیکواستریاتال هم بزرگ شده و منبع اصلی آوران حسی استریاتوم می شود.عملکرد حرکتی B.G از طریق مدار خروجی به تکتوم اعمال می شود. B.G آوران تگمنتال متوسط و کورتیکال کمی دریافت می کند، در صورتیکه در آمنیوتها تمام قسمتهای B.G را به صورت کامل دارند و خصوصیت مهم B.G در آمنیوتها وجود نورونهای Striato-SNr دارای ماده P و انکفالین می باشد. استریاتوم نورون زیاد و آوران کورتیکال دوپامینرژیک تگمنتال فراوان دریافت می کند. در پرندگان،خزندگان و پستانداران اعمال حرکتی از طریق مدارهای وابران به کورتکس و تکتوم اعمال می شودمسیرهای وابران به کورتکس در پستانداران نسبت به پرندگان و خزندگان تکامل یافته تر است و B.G درطی گذر از دوزیستان به خزندگان دچار تغییر تکوینی شده است. این تغییر عنصر مهمی در سازگاری موفقیت آمیز آمنیوت ها در محیط می باشد. در طی تکوین خزندگان به پرندگان ناحیه ضخیم شده پالیان به ناحیه DVR تبدیل می شود ولی در پستانداران به کورتکس تبدیل می شود مهره داران تتراپود که دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران را بوجود می آورند، الگوی یکسانی در ساختمان B.G دارد و این الگوی یکسان شامل، وجود مسیرهای استریاتوپالیدال شکمی و پشتی و اتصالات دو جانبه بین کمپلکس استریاتوپالیدال و مسیرهای پروجکشن استریاتونیگرال و نیگرواستریاتال و مسیرهای نزولی از سیستم استریاتوپالیدال به تکتوم مغز میانی و تشکیلات مشبک است و شباهت های ارتباطی در توزیع مارکرهای شیمیایی در ساختمانهای پالیدال و استریاتال مثل دوپامین و ماده P و انکفالین دارند. در نهایت اینکه با مقایسه خصوصیات اختصاصی بازال گانکلیای مهره داران همچون آرایش گروههای سلولی دوپامینرژیک و ایجاد اجسام سلولی دوپامینرژیک در تلانسفالون، تنوع در اتصالات و ساختمان سلولی نگرش جدیدی در تکوین مغز پدید می آورد.

Document Downloads