بررسی نفش خلق و خوی کودک در میزان شدت و درک کودک از درد

Persian Abstract

مقدمه : درد یک تجربه ذهنی و منحصر به فرد در زندگی است و چون واکنش به درد به طور گسترده ای از فردی به فرد دیگر متفاوت است و مدیریت بهتر درد یکی از موضوعات اصلی در رفع درد و رنج مختلف مردم است ، لذا نیاز به مداخلاتی داریم که بهتر بتواند تفاوت های بین فردی را هدف قرار دهد و یکی از این تفاوت ها خلق و خوی افراد است. هدف : بررسی ارتباط بین ابعاد خلق و خو با میزان شدت و درک کودک از درد روش کار: این مطاله با جستجو در سایت های sciencedirect, googel,SID,EBSCO و با کلید واژه های درد و خلق و خو و در فاصله زمانی 2000-2010 انجام شد، بیشتر مقالات یافت شده در مورد بزرگسالان بود و فقط مقالات مربوط به کودکان مورد بررسی قرار گرفت. بحث: درد پدیده ای پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متنوع بیولوژیک و روانشناختی و اجتماعی بوده و منجر به تفاوت های گسترده ای در درک ، بیان و تحمل درد شده است . در کودکان علاوه بر اینکه درد آزار دهنده و ناخوشایند است بلکه به دلیل عدم پیش بینی و عدم درک علت و نا توانی در شرح درد باعث گیجی کودک نیز می شود. در کودکان رشد شناختی نیز در درک و بیان درد موثر می باشد . طبق تعریف احساس درد آن چیزی است که شخص آن را انطور که می گوید تجربه می کند و زمانی که فرد آن را اظهار می کند وجود دارد عوامل زیادی مانند جنس ، سن، تجربیات گذشته، فرهنگ، نژاد، اضطراب، ابعاد شخصیت ، خلق و خو می توانند درک از درد و پاسخ به درد را تحت تأثیر قرار دهند. تفاوت در خلق و خو به عنوان یکی از عوامل کمک کننده در تفاوت درون و بین فردی و حساسیت و واکنش به محیط و پاسخ به درد توسط برخی از نویسندگان مورد توجه قرار گرفته است. و نیز پاسخ کودکان به استرس در زندگی روزمره و حوادث ناخوشایند توسط خلق و خوی آنها شکل می گیرد.خلق و خو توسط Thomas و chess به سبک رفتاری تعریف شده است . سبک رفتار یعنی چگونگی رفتار نه چرا ( انگیزه ) یا چه ( فعالیت ) و شامل نه بعد است : فعالیت ، رویکرد/برداشت ، سازگاری، خو، شدت ، پریشان شدن، ریتم پذیری یا نظم پذیری، پشتکار، استانه تحریک . و بر اساس نمرات کسب شده کودکان در سه گروه عمده کودکان آسان (40%) کودکان سخت( 10%) و کودکان آرام یا آهسته در گرم شدن (15%) و بقیه در مابین گروهها قرار می گیرند. خلق و خو می تواند درک کودک از درد و رفتار قابل مشاهده کودک تحت تأثیر قرار دهد و رفتار مشاهده شده اجرای مسکن ها توسط پرستاران و درک از درد می تواند نیاز به بی دردی و تدابیر غیر دارویی کنترل درد را تحت تأثیر قرار دهد.نتایج تحقیقات انجام شده نشان می دهد که بین ابعاد خلق و خو و شدت و درک درد ارتباط وجود دارد. کودکانی که بعد فعالیت خلق و خوی آنها بالاست ممکن است کمتر از قسمت زخمی بدن خود محافظت نمایندو کودکان با بعد خوی منفی درد خود را با روش های منفی تر ارزیابی می کنند . کودکانی که بعد قابلیت پریشانی در آنها بالا است با درد بیشتر پریشان می شوند و لذا تدابیر انحراف فکر در کاهش درد پاسخگو تر خواهد بود. در کودکانی که بعد آستانه تحریک در انها پایین تر است ، ممکن است آستانه درد پایین تر داشته باشند و در نتیجه شدت درد را بیشتر گزارش نمایند و کودکان با آستانه خلق و خوی پایین از تدابیر کاهش درد بهره مند می شوند . بررسی خلق خوی ریتمیک در اندازگیری درد رفتاری ممکن است لازم باشد چون تغییرات رفتاری در کودکان ریتمیک قابل توجه تر می باشد. همچنین تحقیقات ارتباطی بین بعد شدت خلق و خو و دوز های مسکن بعد از عمل نشان داده اند. بنابر این خلق و خو چندین جنبه از درد یا سیستم پاسخ به درد را تحت تأثیر قرار می دهد.خلق و خو بر میزان آگاهی از درد از طریق آستانه تحریک و پریشانی و ابعاد رفتاری درد از طریق شدت ، خو، فعالیت موثر می باشد. همچنین ابعاد خلق و خوی کودک مانند ریتم پذیری، شدت و خو می تواند بر آگاهی والدین از درد کودک نیز اثر بگذارد. نتیجه گیری : همانطور که در مطالب بالا اشاره شده ابعاد مختلف خلق و خو بر درک و شدت درد کودک موثر می باشد لذا جهت آماده کردن کودک و والدین آنها برای پروسیجرهای دردناک ، پرستار باید به جنبه های منحصر به فرد شخصیت بیمار خود مانند سبک سازش، تکامل احساسی و خلق و خو توجه نماید.

Document Downloads