نحوه اخذ رضايت از بيماران در بيمارستان‌های شهر اردبيل (1389)

Persian Abstract

زمينه و هدف : کسب رضايت از بيمار برای انجام مراقبت‌های پزشکی يک الزام قانونی است. رضايت بيمار يعنی تمايل قلبی و موافقت وی مبنی بر اين که تعرضی بر خلاف قانون عليه حقوق و آزادی‌های او انجام نشود. رضايت‌نامه عبارت است از مدرکی که بيمار قبل از تن‌دادن به هرگونه رضايت، از کليه خطرات عمل، راه‌های درمان و جايگزين و خطرات آن توسط پزشک آکاهی پيدا کند. اين مطالعه به منظور تعيين نحوه اخذ رضايت از بيماران در بيمارستان‌های شهر اردبيل انجام شد. روش بررسی : اين مطالعه توصيفی مقطعی روی 150 بيمار با مراجعه حضوری و مصاحبه با آنان در بخش‌های جراحی سه بيمارستان آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی اردبيل طی بهار سال 1389 انجام شد. بيماران به روش نمونه‌گيری تصادفی انتخاب شدند. متغيرهای مورد بررسی شامل مشخصات دموگرافيک، نسبت فرد رضايت دهنده با بيمار، نوع مراجعه، وضعيت هوشياری بيمار (GCS) و نيز ساير متغيرها براساس پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری و با استفاده از روش‌های آمار توصيفی و تحليلی تجزيه و تحليل شدند. برای بررسی ارتباط بين متغيرها از آزمون آماری کای‌اسکوئر استفاده گرديد. يافته‌ها : ميانگين سنی افراد 35 سال بود. 86 نفر (57درصد) از بيماران زن و 64 نفر (43درصد) مرد بودند. 35 نفر (23درصد) از افراد رضايت دهنده بی‌سواد بودند و تحصيلات 92 نفر (61درصد) زيرديپلم و ديپلم بود. همچنين 23 نفر (16درصد) تحصيلات دانشگاهی داشتند. 45درصد از افراد در مورد بيماری‌شان از پزشک معالج خود اطلاعاتی کسب کرده بودند. طبق نظر رضايت‌دهندگان در 13درصد موارد، کارکنان بخش پذيرش بيمارستان نسبت به تکميل فرم اهميت نداده بودند. 65 نفر (43.3 درصد) از بيماران بيان داشتند که محتوای فرم رضايت‌نامه ناخوانا و طولانی بود. ميزان تکميل هر 4 قسمت پرسشنامه برای بيماران 87درصد و افراد درجه 1و2 همراه بيمار به ترتيب 71درصد و 64 درصد بود. 40درصد از پرسشنامه‌های تکميل شده به تاييد شاهد نرسيده بود. اختلاف نظرات بين بيماران و افراد همراه نسبت به محتويات فرم از لحاظ ناخوانا بودن به لحاظ آماری معنی‌دار بود (P<0.001). نتيجه‌گيری : نتايج اين مطالعه نشان داد که بعضی از رضايت‌ نامه‌های اخذ شده اعتبار پايينی داشتند و لازم است برای بهبود کيفيت اخذ رضايت‌نامه از بيماران تدابير لازم به‌کار گرفته شود.

Title

The status of filled consent form of hospitalized patients in Ardabil – Northwest of Iran (2010)

English Abstract

Background and Objective: Patients consent for medical care is a legal requirement. Consent is a document that patient must be necessary aware about all risks of surgery, treatment strategy, Substitution and the risks involved by physician. This study was done to evaluate status of filled consent form of hospitalized patients in Ardabil – Northwest of Iran. Materials and Methods: This descriptive cross sectional study was done by interview with patients and accompained patients in hospitals of Ardabil – Northwest of Iran during 2010. Patient demographics and other variables gathered by a questionnaire. Data was analyzed by Chi-Square test. Results: 86 (57%) of patients were female and 64 (43%) male. 35 (23%) were illiterate and 92 (61%) under diploma. 45% of patients get information about their illness from doctors. According to patient ideas, 13% of reception personals did not complete consent form. 65 (43.3%) of patients stated that the context of consent form was unreadable and long. Rate of completing form for patients were 87%. 40% of completed forms was not signed by witnesses. The patients and relatives were not satisfied with the form itself, and this observation statistically was significant (P<0.001). Conclusion: This study showed that validity of completed consent forms are low and it is necessary to design programs for improvement the quality of filling the consent forms.

Document Downloads