بررسی عوامل خطر اقدام به خودکشی در شهرستان اردبيل در نيمه اول سال 1382

خلاصه فارسی

هدف: خودکشی از نظر مفهومی عمل خاتمه دادن عمدی به زندگی خود است به شرط اينکه به ميل خود شخص و به دست خود او انجام پذيرد. خودکشی يک معضل عمده در بهداشت و سلامت اجتماعی می‌باشد و ميزان آن در بين افراد 24-15ساله درحال افزايش است. اين مطالعه با هدف شناسايی عوامل خطر و زمينه‌ساز عمده و اساسی در خودکشی انجام شده است. روش بررسی: پژوهش انجام شده يک مطالعه توصيفی - مقطعی است. واحد آماری در مطالعه حاضر افرادی بوده‌اند که در نيمسال اول 1382 اقدام به خودکشی کرده و در بيمارستانهای فاطمی و بوعلی شهرستان اردبيل بستری شده‌اند. حجم نمونه ۲۱۸ مورد بوده و در هر رده سنی و از هر دو جنس بوده است که با روش تمام شماری همگی در مطالعه شرکت داده شدند. مصاحبه بالينی بوسيله پرسشنامه محقق ساخته با بيماران و بستگان درجه اول آنان و آزمون اجرا شده MMPI ابزار تحقيق بوده است. سپس داده‌های مطالعه مورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفته است. يافته‌ها: در پژوهش انجام شده بالاترين موارد اقدام به خودکشی (درصد) در رده سنی 24-15 ساله، در جنس مؤنث (۶۱درصد)، در افراد متأهل (۲۲/۵۳درصد)، با تحصيلات در حد دبيرستان تا ديپلم (۷۸/۳۵درصد) و در طبقه اقتصادی – اجتماعی متوسط (۳۴/۵۷ درصد) بوده است. ۴۷/۶۱درصد اين افراد دچار اختلالات روانپزشکی و ۷۲/۵۸ درصد دچار اختلالات شخصيتی بوده‌اند.۷۷/۴۷درصد اين افراد از حمايت اجتماعی مؤثر برخوردار نبوده‌اند. بيشترين روش به کار رفته جهت اقدام به خودکشی استفاده از داروها و سموم بوده است(83/90 درصد) و بيشترين علت خودکشی اختلاف با همسر (94/33 درصد) گزارش شده است. نتيجه‌گيری: اين بررسی نشان دهنده فراوانی و ارتباط عوامل خطر مختلفی است که به نحوی در اقدام به خودکشی نقش دارند و شامل شرايط اجتماعی – اقتصادی متوسط، تحصيلات پايين، اواخر نوجوانی و ابتدای جوانی، زن بودن، متأهل بودن، اختلافات خانوادگی بويژه بين زوجين تازه ازدواج کرده و اختلالات روانپزشکی و شخصيتی و دستيابی آسان به داروها و سموم می‌باشد و با توجه به نيمرخ روانشناختی، اين افراد از نظر تفکر دارای سوء ظن و بدبينی، سوء تعبير محرکها، اشتغال فکری زياد و ميل به گوشه‌گيری هستند.

عنوان انگليسی

Assessment of Suicide Risk Factors Among Attempted Suicide in Ardebil Within First Half of 1382

خلاصه انگلیسی

Objective: Suicide is defined as finishing life delibrately upon conditions that be done by individual’s own desire and own hand. Suicide is a major problem in social health and hygiene and it’s rate is now increasing among individuals at 15-24 age range. This study has preformed to detect risk factors and major fundamental agent been used in suicide. Materials & Methods: This is a descriptive cross – sectional study. Statistical unit in this present study, obtained from individuals that committed suicide and hospitalized in Fatemi and Booali hospitals of Ardebil. Sample quantity was 218 cases whom have been from both two sex and from all ages. Clinical interview has derived from patients and their first-degree relatives and appropriate tests of MMPI were done. The results have been analysed with descriptive statistics of SPSS soft ware. Results: In this study the most cases of committing suicide were within 15-25 age span, with the following group profiles. Female (61%), married individuals (53.22%), educated individuals with high school and diploma (35.78%), and moderate socio – ecnomic status (57.34). Sixty one point forty seven (61.47)% of these individuals were afflicted by psychological disorders white 58.72 precent were afflicted with personality disorders. The most used method for suicide was taking drugs and toxins (90.83%). Family problem with spouse has been founded as most common cause of suicide. Conclusion: This study is revealing that the prevalence of different risk factors, with play a role in commiting suicide, are as follow Moderate socio-economic condition, low education, end of adolescence and beginning of youth, female sex, being married, family problems especially among new married couple, psychiatric and personality disorders and finally an easy access to drugs and toxins. As considering their psychological profile, they had suspicion, pessimism, motive misinterpretation, high occupation of mind and a desire to sequestered their life.

Document Downloads