بررسي تأثير آموزش مهارت هاي مقابله اي در بهبود وضعيت رواني و تحصيلي دانشجويان

خلاصه فارسی

مقدمه : تواناييهاي رواني- اجتماعي عبارت است از گروهي از تواناييها که فرد را براي مقابلة مؤثر و پرداختن به کشمکشها و موقعيتهاي زندگي ياري مي کند. اين تواناييها فرد را قادر مي سازد تا در ارتباط با ساير انسانها، جامعه، فرهنگ و محيط خود مثبت و سازگارانه عمل کرده و سلامت رواني خود را تأمين کند. هدف کلي مطالعة حاضر دستيابي بر تأثير آموزش مهارت هاي مقابله اي در بهبود سلامت رواني و تحصيلي دانشجويان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکي اردبيل بوده است. طرح مطالعه با توجه به ماهيت موضوع و اهداف مطالعه روش تحقيق آزمايشي بوده است. نوع طرح نيز طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آمارى مطالعه حاضر را کليه دانشجويان دختر و پسري تشکيل مي دادند که ورودي سال 1384 بودند و در نيمسال دوم سال تحصيلي 85-1384 در دانشگاه علوم پزشکي اردبيل مشغول به تحصيل بودند، همچنين اين مطالعه فقط برروي افرادي انجام گرفت که در پرسشنامة GHQ-28 (که چهار زيرمقياس اضطراب و بي خوابي، افسردگي، علايم جسماني و اختلال در عملکرد اجتماعي را مي سنجد) نمرة 23 يا بالاتر از آن گرفتند(112=N). در مرحلة بعدي نمونة مورد نياز يعني 80 نفر دانشجوي دختر و پسر (40 نفر گروه آزمايش و 40 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده و به تصادف به دو گروه آزمايش (40 نفر) و گروه کنترل (40 نفر) تقسيم شدند. سپس به مدت 4 هفته بر روي گروه آزمايش، مهارتهاي مقابله اي آموزش داده شد و گروه کنترل در اين مدت در معرض هيچ متغيري قرار نگرفت. در پايان 10 نفر از افراد گروه آزمايش و 8 نفر از افراد گروه کنترل به دلايل مختلف از جمله عدم شرکت در جلسات و پاسخگويي به سؤالات از تحقيق حذف شدند و نهايتاً داده هاي بدست آمده از 62 نفر با استفاده از روشهاي آمار توصيفي (فراواني و درصد) و روشهاي آمار استنباطي (آزمون t مستقل، ANVOA، و همبستگي پيرسون)مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج : نتايج بدست آمده نشان داد که که آموزش مهارتهاي مقابله اي در کاهش علايم اختلال رواني و بهبود عملکرد تحصيلي دانشجويان مشکوک به اختلال رواني مؤثر است. همچنين نتايج نشان داد که تأثير آموزش مهارتهاي مقابله اي در تعامل با جنسيت در افزايش سلامت رواني و ابعاد آن و عملکرد تحصيلي دانشجويان متفاوت نمي باشد. از ديگر يافته هاي پژوهش حاضر اين بود که بين ميانگين سلامت رواني (اختلال رواني) دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اردبيل با ميانگين سلامت رواني دانشجويان ورودي سال 1383 کل کشور تفاوت معنا داري وجود دارد (001/0>P). بدين معني که دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي اردبيل از سلامت رواني بالاتري برخوردار هستند. و بين ميزان اختلال رواني با معدل تحصيلي رابطة منفي و معناداري وجود دارد (05/0>P).

عنوان انگليسی

Study of teaching coping skills in providing students' mental health

خلاصه انگلیسی

Introduction: Since many of coping skills can be learned and various studies show that teaching coping skills and use of them play an important role in providing individuals' mental health, the main aim of this study is to achieve to effects of teaching coping skills on providing mental health of medicine science of Ardabil university students. Materials and Methods: because of subject nature and aims of the study, the study method was experimental research method. The type of design was before after test design with control group. Statistical society of the present study comprised all boy and girl students accepting at 1384 and studying at medicine sciences of Ardabil University in 1384-85. Also, this study was conducted only on the individuals who gained 23 or more in GHQ-28 questionnaire (which evaluates four subscales of anxiety, depression, somatic symptoms, and disorder of social function), (n=112). At the next stage the needed sample (i.e. 80 girls and boy students {40 individuals in control group and 40 individuals in experimental group}) was selected randomly and distributed in two mentioned groups, randomly. Then, coping skills were taught to experimental group for 4 weeks (two sessions in a week) and no variable was exposed to control group during this period. At the end, 10 individuals from experimental group and 8 individuals from control group were omitted from responding to the questions of the research because of various reasons (such as not participate in the sessions); finally the achieved data from 62 individuals was analyzed by descriptive statistics methods (frequently and percentage) as well as inferential statistics methods (independent t test, mean unit sample test, and Pearson correlation). Findings: the results showed that teaching coping skills affects on decreasing mental disorders symptoms especially somatization of symptoms and anxiety of students suspected to the mental disorder (R<0.001). Conclusion: this study showed that teaching coping skills is a good method in decreasing mental disorders symptoms among the students suspected to the

Document Downloads