رابطه نوبت كاري با مشكلات روانشناختي در بين كاركنان بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل

خلاصه فارسی

مقدمه : كاركردن بصورت نوبت كاري بويژه با چرخش هاي نامنظم نوبت كاري . سبب مختل شدن سيركادين بدن انسان مي شود كه اين اختلال نيز ارتباط مستقيم با بروز تشديد علائم افسردگي و ساير مشكلات رواني دارد. لذا نوبت كاري مي تواند بعنوان طرح يك عامل خطر در ايجاد مشكلات روانشناختي مطرح شود. اهداف: اين مطالعه به منظور تعيين ارتباط بين نوبت كاري و مشكلات روانشناختي در كاركنان بيمارستانهاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي اردبيل انجام گرفت. روش تحقيق : پژوهش بصورت مطالعه گذشته نگر مورد شاهدي بر روي 389 نفر از كاركنان بيمارستانها تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي اردبيل (223 نفر = مورد و 165 نفر = شاهد) كه بصورت تصادفي انتخاب شده بودند انجام گرديد. اطلاعات مورد نياز توسط سه مورد پرسشنامه شامل پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) پرسشنامه فردي و پرسشنامه استاندارد شده بررسي وضعيت خواب استفاده شد. نتايج : در بررسي ارتباط كلي بين نوبت كاري با شيوع مشكلات روانشناختي ارتباط معني دار مشاهده نشد. كليد گذاري مجدد و تعيين نوع مشكلات روانشناختي . ارتباط معني دار با علائم جسماني (.005/P<) اضطراب و اختلال در خواب (019/0P< ), اختلال در كنش اجتماعي (001/0P<) و افسردگي (19/0P<) مشاهده شد. بين شيوع مشكلات روانشناختي و روزگرا و شب گرا بودن, گروههاي سني و جنسي ارتباط معني دار ملاحظه نشد در حاليكه ارتباط سابقه كار با شيوع مشكلات مذكور مشاهده گرديد (001/0P<). نتيجه حاصل از مقايسه وضعيت خواب در دو گروه مورد و شاهد نشان داد كه در كليه موارد بغير از چرت زدن در طول روز مربوط به وضعيت خواب تفاوت معني دار در دو گروه مورد و شاهد وجود داشت . با توجه به نتايج بدست آمده در اين پژوهش و وجود ارتباط معني دار بين شيوع انواع مشكلات روانشناختي با نوبت كاري در كاركنان بيمارستانها و اختلال در چرخه سيركادين و خواب و استراحت آنها, توصيه مي شود مسئله چرخش هاي نامنظم در نوبت كاري بيمارستانها اصلاح شده و با توجه به شرايط كاري هر بيمارستان يكي از نوبت هاي كاري توصيه شده در اين پژوهش اجراگردد.