انتظاری, مسعود ، عیسی زاده فر, خاطره ، فهیم, شبنم (1392) بررسي مقايسه اي اثر اندانسترون ودگزامتازون در كاهش تهوع و استفراغ بعد از كله سيستكتومي با لاپاراسكوپي. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.
متن کامل
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه 1MB | ||
|
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
78kB | |
|
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
402kB | |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه 1MB | ||
سایر (spss)
- فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه 12kB | ||
سایر (spss)
- فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه 366kB |
آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir
خلاصه فارسی
مقدمه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل، Post Operative Nausea and Vomiting (PONV) از عوارض بیهوشی است. بدون مداخلۀ پروفیلاکتیک، PONV در حدود یک سوم بیماران تحت بیهوشی رخ میدهد. هدف از این تحقیق بررسی مقایسهای اثر اندانسترون و دگزامتازون در کاهش تهوع و استفراغ بعد از کلهسیستکتومیبا لاپاروسکوپی بود. مواد و روشها: در این مطالعه 90 نفر از بیماران مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی در سال 1390 که تحت عمل جراحی کله سیستکتومیلاپاراسکوپیک با بیهوشی عمومیقرار گرفتند بصورت تصادفی در سه گروه 30 نفره تقسیم شده و به صورت یکسان تحت بیهوشی عمومیداخل وریدی مداوم قرار گرفتند. برای بیماران گروه اول (D)قبل از شروع بیهوشی 8میلی گرم دگزامتازون وریدی(که حجم آن به cc2 رسانده شده بود) و گروه دوم (O) قبل از بیهوشی mg4 اندانسترون وریدی (که حجم آن به cc2 رسانده شده بود) و گروه کنترل (P) قبل از شروع بیهوشی cc2 نرمال سالین تزریق شد بیماران بطور یکسان تحت بیهوشی عمومیقرار گرفته و پس از خاتمه عمل جراحی در ریکاوری از نظر عوارض بیهوشی، تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفته و همچنین میزان تهوع و استفراغ در 6 ساعت و 24 ساعت بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات لازم در پرسشنامههایی جمعآوری شده و در نهایت دادههای خام استخراج و توسط نرمافزار spss18 مورد پردازش قرار گرفت و با آزمون هاي آماري كاي دو و آناليز واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميزان بروز كلي تهوع در گروه كنترل 7/66%، در گروه دگزامتازون 3/33% و در گروه اندانسترون نيز 3/33% بود تفاوت بين گروه كنترل و دو گروه مداخله از لحاظ آماري معني دار بود. ( 01/0= P) ولي دو گروه مداخله از اين لحاظ تفاوتي باهم نداشتند. ميزان بروز كلي استفراغ در گروه كنترل 7/56%، در گروه دگزامتازون 3/23% و در گروه اندانسترون 7/26% بود كه تفاوت معني داري بين گروه كنترل و مداخله وجود داشت اما بين گروه اندانسترون و دگزامتازون تفاوت معني داري وجود نداشت. (به ترتيب01/0= P و1= P ) بحث و نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد كه هر دو داروي دگزامتازون و اندانسترون در كاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل كله سيستكتومي با لاپاروسكوپي موثرند و بين ميزان اثربخشي اندانسترون و دگزامتازون در كاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل تفاوت معني¬داري وجود ندارد.
عنوان انگليسی
The comparison effect of ondansetron and Dexamethasone in the reducing of nausea and vomitting after loparoscopic cholescistectomy
خلاصه انگلیسی
Background: Postoperative nausea and vomiting (PONV) is a side effect of anesthesia. Without prophylactic intervention, PONV by about one-third of patients under general anesthesia occurs. The aim of this study was to compare the efficacy of ondansetron and dexamethasone in reducing nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy. Materials and methods: In this study, 90 patients (in Imam Khomeini Hospital in 2011) undergoing laparoscopic cholecystectomy were randomly allocated into three equal groups (n=30) and were equally under continuous intravenous anesthesia. Before induction of anesthesia ,for patients in the first group(D) 8mg dexamethasone (increased volume to 2cc) and in the second group(O) 4 mg intravenous ondansetron (increased volume to 2 cc) and for control group (P) 2 cc normal saline were injected. Anesthesia complications and nausea and vomiting after surgery in recovery room and 6 and 24 hours after surgery were evaluated. Data collected by questionnaires and the data were extracted and analyzed by Spss software with chi-square test and analysis of variance (ANOVA). Results: The incidence of nausea in control group was 66.7 %, in dexamethasone group was 33.3 % and in ondansetron group was 33.3 %. The difference between control and intervention was statistically significant (P=0.01) but there was not difference between ondansetron and dexamethasone groups .The incidence of vomiting in control group was 56.7 %, in dexamethasone group was 23.3% and in ondansetron group was 26.7% and there was statistically significant difference between control and intervention groups but there was not difference between ondansetron and dexamethasone groups (Respectively p=0.01 and p=1). Conclusion: For prevention of nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy, both dexamethasone and ondansetron are effective and there was not difference between ondansetron and dexamethasone in reducing nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy.
نوع سند : | پایان نامه (دکتری حرفه ای ) |
---|---|
زبان سند : | فارسی |
استاد راهنما : | مسعود انتظاری |
استاد مشاور : | خاطره عیسی زاده فر |
نگارنده: | شبنم فهیم |
ضریب تاثیر و نمایه مجلات: | شماره پایان نامه: 0440 |
کلیدواژه ها (فارسی): | اندانسترون ، دگزامتازون ، كله سيستكتومي ، لاپاراسكوپي ، PONV |
کلیدواژه ها (انگلیسی): | Ondansetron , dexamethasone , Cholecystectomy , Laparoscopy , PONV |
موضوعات : | QV فارماکولوژی WO جراحی |
بخش های دانشگاهی : | دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده دانشكده پزشكي > گروه بیهوشی، زنان و زایمان |
کد شناسایی : | 4548 |
ارائه شده توسط : | خانم صغری گلمغانی |
ارائه شده در تاریخ : | 04 شهریور 1392 09:22 |
آخرین تغییر : | 20 اردبهشت 1399 09:31 |
فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد