بررسي مقايسه اي اثر اندانسترون و دگزامتازون در كاهش تهوع و استفراغ بعد از كله سيستكتومي با لاپاراسكوپي

خلاصه فارسی

مقدمه : تهوع و استفراغ بعد از عمل (PONV) از عوارض بیهوشی است. بدون مداخلۀ پروفیلاکتیک، PONV در حدود یک سوم بیماران (بین 10 تا 60 درصد) تحت بیهوشی رخ می‌دهد. عواقب PONV شامل ترخیص تأخیری از PACU (بخش مراقبت هاي پس از بيهوشي)، پذیرش مجدد غیرقابل پیش‌بینی در بیمارستان، افزایش احتمال آسپیراسیون ریوی و ناراحتی قابل توجه بعد از عمل می‌باشد. از نظر بیمار، PONV می‌تواند ناراحت‌کننده‌تر از درد بعد از عمل باشد. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه‌ای اثر اندانسترون و دگزامتازون در کاهش تهوع و استفراغ بعد از کله‌سیستکتومی‌با لاپاروسکوپی بود. روش کار: در این مطالعه 90 نفر از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی در سال 1390 که تحت عمل جراحی کله سیستکتومی‌لاپاراسکوپیک با بیهوشی عمومی‌قرار گرفتند بصورت تصادفی در سه گروه 30 نفره تقسیم شده و به صورت یکسان تحت بیهوشی عمومی‌داخل وریدی مداوم قرار گرفتند. برای بیماران گروه اول (D)قبل از شروع بیهوشی 8میلی گرم دگزامتازون وریدی(که حجم آن به cc2 رسانده شده بود) و گروه دوم (O) قبل از بیهوشی mg4 اندانسترون وریدی (که حجم آن به cc2 رسانده شده بود) و گروه کنترل (P) قبل از شروع بیهوشی cc2 نرمال سالین تزریق شد بیماران بطور یکسان تحت بیهوشی عمومی‌قرار گرفته و پس از خاتمه عمل جراحی در ریکاوری از نظر عوارض بیهوشی، تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفته و همچنین میزان تهوع و استفراغ در 6 ساعت و 24 ساعت بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات لازم در پرسش‌نامه‌هایی جمع‌آوری شده و در نهایت داده‌های خام استخراج و توسط نرم‌افزار spss18 مورد پردازش قرار گرفت و با آزمون هاي آماري كاي دو و آناليز واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج : میزان بروزکلی تهوع درگروه کنترل7/66% ،در گروه دگزامتازون 3/33% ودر گروه اندانسترون نیز 3/33% بود تفاوت بین گروه کنترل ودو گروه مداخله از لحاظ اماری معنی دار بود.( 01/0 p= )ولی دو گروه مداخله از این لحاظ تفاوتی با هم نداشتند. میزان بروز کلی استفراغ در گروه کنترل 7/56% ،در گروه دگزامتازون 3/23% ودرگروه اندانسترون 7/26% بود که تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و مداخله وجود داشت اما بین گروه اندانسترون و دگزامتازون تفاوت معنی داری وجود نداشت. (به ترتیب01/0 p= و1p=) بحث: اين مطالعه نشان مي دهد كه هر دو داروي دگزامتازون و اندانسترون در كاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل كله سيستكتومي با لا پاروسكوپي موثرند ولي بین ميزان اثربخشي اندانسترون و دگزامتازون در كاهش تهوع برابر با دگزامتازون و در مقابل تأثير اندانسترون در كاهش و استفراغ بعد از عمل بيشتر از دگزامتازون مي¬باشد اماتفاوت معنی داری وجودندارد.

عنوان انگليسی

The comparison effect of ondansetron and Dexamethasone in the reducing of nausea and vomitting after loparoscopic cholescistectomy

خلاصه انگلیسی

Background: Postoperative nausea and vomiting (PONV) is a side effect of anesthesia. Without prophylactic intervention, PONV by about one-third of patients (10 to 60%) under general anesthesia occurs. PONV consequences include delayed discharge from PACU (post anesthesia care unit), unpredictable hospital readmission, increasing the risk of pulmonary aspiration and significant postoperative discomfort. PONV can be more uncomfortable than postoperative pain. The aim of this study was to compare the efficacy of ondansetron and dexamethasone in reducing nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy. Methods: In this study, 90 patients (in Imam Khomeini Hospital in 2011) undergoing laparoscopic cholecystectomy were randomly allocated into three equal groups (n=30) and were equally under continuous intravenous anesthesia. Before induction of anesthesia ,for patients in the first group(D) 8mg dexamethasone (increased volume to 2cc) and in the second group(O) 4 mg intravenous ondansetron (increased volume to 2 cc) and for control group (P) 2 cc normal saline were injected. Anesthesia complications and nausea and vomiting after surgery in recovery room and 6 and 24 hours after surgery were evaluated. Data collected by questionnaires and the data were extracted and analyzed by Spss software with chi-square test and analysis of variance (ANOVA). Results: The incidence of nausea in control group was 66.7 %, in dexamethasone group was 33.3 % and in ondansetron group was 33.3 %. The difference between control and intervention groups and between dexamethasone and ondansetron groups was statistically significant (p=0.01 and p=0.03) but there was not difference between ondansetron and dexamethasone groups.The incidence of vomiting in control group was 56.7 %, in dexamethasone group was 23.3% and in ondansetron group was 26.7% and there was statistically significant difference between control and intervention groups but there was not difference between ondansetron and dexamethasone groups (Respectively p=0.01 and p=1). Discussion: For prevention of nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy, both dexamethasone and ondansetron are effective and there was not difference between ondansetron and dexamethasone in reducing nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy.

Document Downloads