تاثير آموزش بر ميزان آگاهي بيماران ديابتي در مورد شيوه هاي مراقبت از پا، 1381

Persian Abstract

زمينه و هد ف : تخمين زده مي شود 10 كننده به بيمارستان، يك نفر دچار مشكل زخم پا است . با توجه به اهميت آموزش در مراقبت بيماران ديابتي اين مطالعه به منظور ارزيابي تاثير آموزش بر ميزان آگاهي بيماران ديابتي در مورد اصول مراقبت از پا انجام گرفت. روش كار : اين مطالعه از نوع توصيفي است . كل بيماران ديابتي مراجعه كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان بوعلي اردبيل 120 بيمار كه براي اولين بار به اين مركز مراجعه و هيچ آموزشي درباره بيماري ديابت نديده بودند ، به ع نوان نمونه انتخاب شدند. روش اجراي پژوهش به اين صورت بود كه همزمان با تشكيل پرونده در اين مركز پرسش نامه اي با 38 سوال (هشت سوال اول مربوط به اطلاعات دموگرافيك و بيماري و 30 سوال بعدي در مورد اصول مراقبت از پا ) به هر بيمار داده شد. بعد از تكميل كر دن پرسش نامه، بيمار در كلاس هاي دسته جمعي آموزشي معمول همان مركز شركت كرده و يك ماه بعد پرسش نامه مجدد اً توسط بيمار تكميل شد. در نهايت آگاهي قبل و بعد از آموزش با استفاده از آزمون هاي آمار ي مقايسه شد. 73 % از افراد مور د مطالعه قبل از آموز ش در حد متوسط بود ، در حال ي كه / يافته ها : نتايج نشان داد كه ميزان آگاهي 33 86 % بيماران از آگاهي زياد برخوردار بودند . مقايسه ميزان آگاهي بيماران قبل وبعد از آموزش با استفاده / بعد از آموزش 67 . (p<0/ از آزمون تي بيانگر تفاوت آماري معني دار بين ميزان آگاهي قبل و بعد از آموزش بود( 001 نتيجه گيري : باتوجه به تفاوت معني داري كه بين ميزان آگاهي قبل و بعد از آموزش بيماران ديابتي ديده شد ، چنين استنباط مي شود كه كلاس هاي آموزشي تشكيل شده در مركز ديابت توانسته است تا حدود زيادي باعث ارتقاي ميزان آگاهي بيماران ديابتي در امر مراقبت از پاهايشان شود و توصيه مي شودكلاس هاي آموزشي براي تمامي مراجعه كنندگان برگزار گردد.

Document Downloads