آمپوتاسيون پل ارتباطي بين من و خدا: مطالعه كيفي

خلاصه فارسی

مقدمه:تاثیری که آمپوتاسیون بر وضعیت روحی-روانی و روابط خانوادگی و اجتماعی بر جای می گذارد غیر قابل انکار است زیرا ناتوانی جسمی علاوه بر سازگاری روانی- اجتماعی بر سلامت روان فرد نیز تاثیر گذاشته و این گونه افراد در مقایسه با افراد عادی بیشتر دچار انزوای اجتماعی می شوند.از طرفی ارتباط صمیمی و توکل به خداوند به عنوان یک شیوه مقابله ای موثر در تعدیل و کاهش این مشکلات تاثیر فراوانی دارد. مواد و روش: مطالعه حاضر با رویکرد تحقیق کیفی وروش qualitative content analysis انجام گردیده است. مشارکت کنندگان شامل 16 نفر آمپوتاسیون اندام تحتانی ناشی از تروما بودند .نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف شروع شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت مصاحبه بدون ساختار، روش اصلی جمع آوری داده بود.داده ها با استفاده از Qualitative content analysis و به صورت constant comparison مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: درون مایه اصلی استخراج شده از داده هاگرایش مذهبی بود طبقات شامل "تقدیرگرایی"،"تلنگر و بیداری"،" ایمان و توکل به خداوند" و" دلبستگی و ارتباط صمیمی با خدا" بودند. نتیجه گیری: برقراری ارتباط با خدا برای انسان همانند اب و اکسیژن لازم و ضروری بوده و داشتن پل ارتباطی با خدا به عنوان سپری در برابر مشکلات و ناراحتی های افراد قرار گرفته و به صورت ضربه گیر عمل می کند و موجب کاهش اختلالات روانی و ارتقاء سطح سلامت روانی افراد می شود.

Document Downloads