مدیریت تعارض و اثربخشی تیم های مدیریتی در بیمارستان های تهران: ارائه الگو

Persian Abstract

مقدمه: تعارض به عنوان بخش اجتناب ناپذیر و جدائی ناپذیر از زندگی سازمانی محسوبمی‌شود که اغلب به علت ویژگی‌های سازمانی پدید می‌آید. پژوهش ها نشان داده است سازمان‌هایی كه در آن‌ها تضاد كمتري وجود دارد، اغلب در محیط‌های رقابتي با شكست مواجه می‌شوند چرا كه اعضاي چنين سازمان‌هایی آنقدر متجانس هستند كه براي سازگاري يا تطبيق خود با شرايط محيطي آمادگي كمي دارند و يا چنان از وضع موجود راضي هستند كه تصور می‌کنند نيازي به بهبود وضع موجود ندارند. پژوهش حاضر با هدف تحليل روابط بين سبكهای مديريت تعارض مديران با نوع تعارض و اثربخشي تیم های مدیریتی بيمارستان ها در ایران و ارائه الگو در راستای مدیریت بهینه تعارض در بیمارستان های تهران با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری و به صورت تحلیل همبستگی ساختاری و ارائه الگو برای روابط بین متغیرهای پژوهش صورت گرفته است. روش پژوهش:در پژوهش حاضراز روش کمی و همبستگی برای بررسی همبستگی بین متغیرهای مدیریت تعارض، نوع تعارض، سبک های مدیریت تعارض و اثربخشی تیم های مدیریتی در بیمارستان های تهران با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تائیدی ومدل معادلات ساختاری استفاده شده و الگوی ساختاری مربوطه ارائه گردیده است.برای آمار توصیفی، همبستگی و تحلیل عاملی اکتشافی از نرم افزار SPSS20 و برای تحلیل عاملی تائیدی و مدلسازی معادلات ساختاری از نرم افزار LISREL8.54 استفاده شده است. یافته‌ها: آزمون فرضیات پژوهشبا استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان دهنده مناسب بودن مدل ساختاری برازش یافته برای آزمون فرضیات هستند.( نسبت 2 χبه df بالای 3 می باشد). میزان RMSEA نیز نشان دهنده مناسب بودن برازش مدل ساختاری است زیرا مقدار آن در هر 2 مدل کمتر از 08/0 است.در مدل های ارائه شده مقدار GFI، AGFI و NFI بترتیب برابر با 88/0 ، 90/0 و 93/0 می باشد که نشان دهنده برازش نسبتاً مناسب مدل می باشد ومیزان تاثیر سبک های تعارض بر اثربخشی تیم های مدیریتی 97/0 و میزان معناداری آن 44/10 می باشد و میزان تاثیر نوع تعارض بر اثربخشی تیم های مدیریتی 01/0 و میزان معناداری آن 93/1 می باشد. نتائجنشان می دهد تعارض وظیفه ای و تعارض ارتباطی هر کدام جداگاه با اثربخشی تیمی رابطه معنی داری دارند ولی در مجموع نوع تعارض با اثربخشی تیمی در بیمارستان های مورد مطالعه رابطه معنی داری ندارد. نتیجه گیری: الگوی هدف محور و شاخص محور طراحی شده ابزاری برای مدیریت نظام بیمارستانی ایجاد نموده است که به‌کارگیری آن فرصت خوبی برای بهبود عملکرد مدیران مراکز آموزشی درمانی در طول زمان می‌گذارد.با توجه به نتائج به دست آمده در مجموع سبک مدیریت تعارض در کل و انواع سبک های مدیریت تعارض ارتباطشان با اثربخشی تیمی معنی دار بوده و فرضیات مربوطه مورد تائید قرار گرفتند.

English Abstract

Introduction: conflict is viewed as an indispensible and unavoidable part of an organization, which emerges due to organizational characteristics. Organizations without conflict are often doomed to fail due to excessive homogeneity of its members and their adaptability to environmental conditions. Styles of conflict management play a crucial role in the resolution of a conflict. The present study analyzed relationship between the styles of conflict management with the type of conflict and effectiveness of hospital management in the hospitals located in Tehran. Methods: quantification and correlation methods were used to evaluate correlation between conflict management variables, the type of conflict, and styles of conflict management, and the effectiveness of management teams in hospitals located in Tehran using Exploratory Factor Analysis (EFA), Approval Factor Analysis (AFA) and Structural Equations Model (SEM). SPSS (version 20) was used to analyze the data. LISREL (8.54) software was used to develop approval factor analysis and structural equation models. Results: The hypotheses, tested by analysis of structural equation models were confirmed. Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) analysis indicated the appropriateness of the structuralequation model (0.08). In the model presented, Goodness of Fit Index (GFI), Adjusted Goodness of Fit Index (AGFI), and Normed Fit Index (NFI) proved to 0.88, 0.90, and 0.93, respectively, which justifies the relevance of the model. The effect of the type of conflict on the effectiveness of management teams was 0.01 with the significance level of 1.93. There was significant relationshipbetween team effectiveness and task conflict as well as relationship conflict. However, there was no significant relationship between type of conflict and team effectiveness. Conclusions: Implementation of the structural equation models developed in this study could play a crucial role in improvise hospitals managers’ performance in managing conflicts and benefiting from their potential advantages.

Document Downloads