بررسی اثر ضد باکتریایی دندریمر پلی آمیدوآمین -G4 بر برخی از باکتري هاي گرم منفی و گرم مثبت

خلاصه فارسی

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسی اثر ضد باکتريايی دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 بر باکتری‌های اشرشياکلی، آنتروباکتر کلواکه، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوکوکوس اورئوس می‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربی اثرات ضد باکتريايی دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 به روش انتشار ديسک و رقت لوله‌ای بررسی شد. غلظت‌های مختلفی از دندريمر پلی‌آميدوآمين-G4 بر روی ديسک‌های بلانک تلقيح شده و در محيط کشت مولر هينتون آگار قرار داده شدند. با تلقيح باکتری‌ها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مک فارلند، هاله‌های عدم رشد بررسی گرديد. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4، به روش رقت لوله‌ای در محيط کشت نوترينت براث تعيين گرديد. يافته‌ها: قطر هاله عدم رشد در غلظت 500 ميکروگرم بر ميلی‌ليتر از دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 برای اشرشياکلی، آنتروباکتر کلواکه، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوکوکوس اورئوس به ترتيب برابر 14، 0، 35 و 29 ميلی‌متر بود. درمورد قطر هاله عدم رشد در باکتری‌های گرم منفی با باکتری‌های گرم مثبت اختلاف معنی‌داری مشاهده شد(05/0p<). حداقل غلظت بازدارندگی دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 برای اشرشياکلی، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوکوکوس اورئوس به ترتيب برابر1250، 5/2 و 1 ميکروگرم بر ميلی‌ليتر بود. حداقل غلظت کشندگی دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 برای اشرشياکلی، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوکوکوس اورئوس به ترتيب برابر 2500، 5 و 5 ميکروگرم بر ميلی‌ليتر بود. دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 بر آنتروباکتر کلواکه اثر بازدارندگی و کشندگی نداشت. نتيجه‌گيری: دندريمر پلی‌آميدوآمين–G4 برای حذف اشرشياکلی، استافيلوکوکوس اورئوس و باسيلوس سوبتيليس موثر است. در ادامه اين تحقيقات پيشنهاد می‌شود که سميت احتمالی ترکيبات نانوساختار در آب شرب بررسی شده و در صورت عدم ممنوعيت استفاده، بررسی‌های اقتصادی برای سنتز و استعمال آنها به عمل آيد.

عنوان انگليسی

Studying the antibacterial effect of Polyamidoamine-G4 Dendrimer on some of the gram-negative and gram-positive bacteria

خلاصه انگلیسی

Background: This study aimed to examine the antibacterial effect of Polyamidoamine-G4 dendrimer on Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus. Materials and Methods: In this experimental study, the antibacterial effects of Polyamidoamine-G4 dendrimer were studied by disc diffusion and micro-dilution method. Different concentrations of Polyamidoamine-G4 inoculated onto blank disks and were placed in Mueller-Hinton agar media. Zone of inhibition was investigated by bacterial inoculation according to the McFarland standard 0.5. Minimum inhibitory concentration and minimum bactericidal concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer were determined by micro-dilution method in nutrient broth culture. Results: Zone of inhibition in concentration 500 μg/ml of Polyamidoamine-G4 dendrimers for Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 14, 0, 35 and 29mm, respectively. Concerning the Zone of inhibition in gram negative bacteria with gram positive ones was p<0/05 and had significant difference. The minimum inhibitory concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer for Escherichia coli, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 1250, 2.5, and 1 μg/ml, respectively. The minimum bactericidal concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer belonged to Escherichia coli, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 2500, 5 and 5 μg/ml, respectively. Polyamidoamine-G4 dendrimer had not bacteriostatic and bactericidal effects on Enterobacter cloacae. Conclusion: According to the results, Polyamidoamine-G4 dendrimer can eliminate Escherichia coli, Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis effectively. It is suggested in the rest of this study that the probable toxicity of nanostructured compounds examined in drinking water and, economic studies is done for synthesis and their applications in case of prevention of using.

Document Downloads