بررسی میزان تاثیر ترکیب پگافرون ایرانی + ریباورین در درمان قطعی هپاتیت C مزمن در بیماران غیرسیروتیک

Persian Abstract

مقدمه: هپاتیت C یکی از علل اصلی بیماری مزمن کبد است. اثرات طولانی مدت آن می‏تواند از آسیب خفیف سلولی تا فیبروز وسیع و سیروز کبدی با یا بدون همراهی با کانسر کبد را شامل شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان تاثیر ترکیب پگافرون ایرانی به‏همراه ریباورین در درمان قطعی هپاتیت C مزمن در بیماران غیرسیروتیک انجام گرفت. مواد و روش‏ها: بیمارانی که با تشخیص اولیه هپاتیت به درمانگاه عفونی بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شدند. بیماران غیر سیروتیک، بمدت 24هفته برای ژنوتیپ 2 و 3 و 48 هفته برای ژنوتیپ 1 تحت درمان با ریباورین و پگافرون ایرانی قرار گرفتند و در هفته‏ی 12 درمان با انجام PCR و انجام آزمایشات CBC, αFP, ALT مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران 3 تا 6 ماه پس از اتمام درمان، برای بررسی عود تحت ارزیابی با PCR قرار گرفتند. پس از جمع‏آوری داده‏ها، با استفاده از آزمون کای‏دو و تی وابسته در محیط نرم‏افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‏ها: 4/41% از بیماران مرد و 6/58% زن بودند. ژنوتیپ ویروس هپاتیت C در 1/74% نوع 1، در 4/3% نوع 2، در 7/20% نوع 3، و در 7/1% نوع 4 بود. پیگیری 3 ماه بعد از اتمام درمان نشان داد 69% از بیماران به درمان پاسخ دادند، ولی 3/10% با عدم پاسخ به درمان، 8/13% با عود بیماری، و 9/6% با عدم تحمل درمان مواجه گشتند. در طول درمان، 9/6% از بیماران دارای WBC زیر 2500 بودند که GCSF دریافت کردند؛ 9/6% دارای Hb زیر 9 بودند که Eprex دریافت کردند؛ هیچ‏یک از بیماران پلاکت زیر 80.000 نداشتند ولی 8/13% دارای پلاکت زیر 150.000 بودند؛ 9/6% از بیماران نیز TSH بالای 5 (تیروئیدیت) داشتند. نتیجه‏گیری: نتایج مطالعه‏ی حاضر نشان داد که استفاده از داروی پگافرون ایرانی به همراه ریباورین در درمان هپاتیت C موثر و ایمن می‏باشد

Title

Effect of combination therapy with pegaferon and ribavirin in treatment of noncirrhotic patients with chronic Hepatitis C

English Abstract

Introduction: Hepatitis C is one of a main causes of chronic liver disease. Its Long-term effects can include mild cellular damage, extensive fibrosis, and liver cirrhosis with or without associated liver cancer. This study was performed with the aim of investigating the effect of combination therapy with pegaferon and ribavirin in treatment of noncirrhotic patients with chronic Hepatitis C. Materials and Methods: Patients with primary diagnosis of hepatitis who had referred to infectious disease clinic of Imam Khomeini hospital were included in the study. Non-cirrhotic patients were treated with pegaferon and ribavirin for 24 weeks for genotypes 2 and 3, and 48 weeks for genotype 1 and were examined at 12'th week of treatment by PCR, and CBC, αFP, and ALT tests. In order to evaluate relapses, patients were assessed by PCR 3 to 6 months after treatment. After collecting data, they were analyzed using chi-square and t-test in SPSS software. Result: 41.4% of patients were male and 58.6% were female. Prevalence of hepatitis C virus genotypes 1, 2, 3, and 4 was 74.1%, 3.4%, 20.7%, and 1.7%, respectively. Following of patients at 3 months after treatment revealed that 69% of patients responded to treatment, but, 10.3% did not respond to treatment, 13.8% experienced relapses, and 6.9% showd treatment intolerance. During treatment, 6.9% of patients had WBC<2500 which received GCSF; 6.9% had Hb<9 which received Eprex; none of the patients had Plt<80000 but 13.8% had Plt<150000; and, 6.9% of patients had TSH>5 (thyroiditis) . Conclusion: The results of this study showed that the use of pegaferon and ribavirin is safe and effective in the treatment of hepatitis C.

Document Downloads