سالمندي زودرس در کودکان

خلاصه فارسی

فرایند سالمندي از سنین تولد آغاز می شود و فرد در دهه هاي ششم و هفتم زندگی رسماوارد این دوران می شود. پیري زودرس یکی از اشکال نادر سالمندي است که در دوران کودکی بروز می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی سالمندي زودرس در کودکی بود. یافته ها: سلول ها عموماً طول عمر محدودي دارند و بعد از تعداد محدودي تکثیر (تقسیم دو تایی) دیگررشد نمی کنند. پیري زودرس با عنوان سندرم پروگریا یا سندرم هاچینسون-گیلفورد شناخته می شود که یک وضعیت بسیار نادر ژنتیکی است که در آن علائم و نشانه هاي پیري و در سنین بسیار کم بروز می کنند.با توجه به اینکه تعداد موارد بروز این اختلال 1مورد در 8000000تولد زنده می باشد،می توان آن را جزواختلالات بسیار نادر ژنتیکی به شمارآورد.افرادی که با سندرم پیری زود رس متولدمی شوند معمولا حدود13سال عمر می کنندهرچند بسیاری از موارد این نشانگان،بر اثر بروز یک جهش ژنتیکی جدید رخ می دهد و به شکل ژنتیکی منتقل می شود و در عین حال این انتقال بر مبنای شجره نامه ی خانوادگی،صورت می پذیرد.کودکانی که به علائم سالمندی زود رس دچار می شوند تمام علائم و بیماریهایی را که همراه با پیری به سراغ یک فرد سالخورده می آید دارند اما ذهن و روان آنهارشدی کاملا عادی دارد.سندرم پیری زود رس کودکان ،کلیه اندامهای بدن را تحت تاثیر قرار می دهد اما این تغییرات کاملا متفاوت از پروسه طبیعی سالخوردگی است.کودکانی که با این اختلال به دنیا می آیند در ظاهر طبیعی هستند ولی به مروز به اختلال رشد مبتلا می شوند. نشانه های پیری در حدود سن یک سالگی بروز می کند. نتیجه گیری :نتایج مطالعه نشان داد سالمندی زود رس فرآیندی ژنتیکی است که عامل زمینه ساز آن جهش ژنی است که هنوز شناسایی نشده است بر این اساس این اختلال قابل کنترل نیست.

Document Downloads