بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به درمانگاه تالاسمی بیمارستان بوعلی اردبیل درسال 91-92

خلاصه فارسی

چکیده: زمینه و هدف: بتا تالاسمی ماژور یکی از شایعترین بیماریهای ژنتیکی در انسان میباشد. این بررسی با هدف تعیین وضعیت جنبه های مختلف کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بخش تالاسمی بیمارستان بوعلی درسال 91-92 انجام شد روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی می باشد در این مطالعه 40 بیمار مبتلا به تالاسمی مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی اطلاعات بیماران وارد برنامه آنالیز آماری SPSS V16 گردید.سپس با استفاده از روش های آمار تحليلي شامل Chi-square و T-test داده ها آنالیز شده و در تمامی تست های ذکر شده سطح معنی داری کمتر از 05/0 قرار داده شد. نتایج: در این بررسی میانگین سنی بیماران 13/7± 38/20 سال بود. 50 درصد از بیماران در بازه سنی 30-21 سالگی بودند22 بیمار(55 درصد) از این مطالعه پسر و بقیه دختر بودند. نتایج نشان داد که میانگین سن تشخیص این بیماران 4/1± 5/7 ماه می باشد. سن شروع دسفرال در بیماران 37/4 ± 93/5 سال می باشد. تحلیل داده ها نشان داد که هیچ ارتباط معنی داری میان سن(P=0.246)، جنس(P=0.259) و محل سکونت(P=0.753) با کیفیت زندگی بیماران وجود ندارد. نتیجه گیری: پس از بررسی کیفیت زندگی بیماران مشاهده شد که بیشترین کیفیت در حیطه ایفای نقش به دلایل جسمانی و کمترین کیفیت در حیطه سلامت عمومی بیماران می باشد. در زمینه ی کیفیت مراقبت هم داده های بدست آمده طبق مطالعه در سطح مطلوبی بودند

عنوان انگليسی

Assessment quality of life in patients with thalassemia referred to Buali hospital in 91-92

خلاصه انگلیسی

Abstract Background: Beta thalassemia is a common genetic disease in humans. This study aimed to assess various aspects of quality of life in patients with thalassemia major referred to Buali hospital in 91-92 Methods: This study was a cross-sectional analytical study was conducted on 40 patients with thalassemia. Data after collected were analyzed by statistical software SPSS V16. Chi-square and T-test analysis, including data analysis and listed all tests the significance level was set at less than 0.05 Results: The mean age of patients was 13/7 ± 38/20 years. 50% of patients were in the age range 30-21 years, 22 patients (55%) in this study were male. The results showed that the mean age of the patients, 4/1 ± 5/7 months. Starting deferoxamine in patients 37/4 ± 93/5 years. Data analysis revealed no significant relationship between age (P = 0.246), gender (P = 0.259) and location (P = 0.753) with no quality of life. Conclusion: The quality of life was observed with the highest quality and lowest quality within the role of the physical evidence in the area of patient's general health. Care about the quality of the data obtained in the study were appropriate

Document Downloads