بررسی اثر عصاره سیاه تخمه (Agrostemma githago) روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور به روش MTT

خلاصه فارسی

مقدمه و هدف: لیشمانیوز گروهی از بیماری های عفونی است که توسط گونه های مختلف جنس لیشمانیا ایجاد می شود وتظاهرات بالینی آن به فرم های جلدی، جلدی مخاطی، احشایی و جلدی منتشر دیده می شود. در حال حاضر، 12 میلیون نفر در جهان با این بیماری درگیر هستند و 350 میلیون نفر در معرض ابتلا می باشند و تخمین زده شده سالیانه دو میلیون ابتلای جدید به آنها اضافه شود. ایران جزو کشورهایی است که لیشمانیوز جلدی در آن شایع است. داروهای خط اول مورد استفاده در درمان لیشمانیوز، ترکیبات 5 ظرفیتی آنتیموان (گلوکانتیم) می باشد که دارای عوارض جانبی متعدد مثل مسمومیت دارویی می باشد. از سوی دیگر مقاومت انگل نسبت به این دارو در نقاط مختلف جهان در حال افزایش می باشد. داروهای خط دوم از جمله آمفوتریسین B و میلتفوسین دارای عوارض سو دارویی و محدودیت استفاده در تمام بیماران بوده و هزینه بالایی را به بیماران تحمیل می نماید. با توجه به اثر سیتوتوکسیک و ضد سرطانی عصاره سیاه تخمه این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات ضد لیشمانیایی عصاره سیاه تخمه (Agrostemma githago) در مقایسه با داروی گلوکانتیم با استفاده از روش رنگ سنجی MTT انجام گرفت. مواد و روش ها: بعد از کشت انگل های لیشمانیا ماژور در محیط کشت BHI، تعداد 106×5/2 پروماستیگوت در فاز ایستا به هر چاهک از پلیت های 96 خانه اضافه گردید. عصاره سیاه تخمه در رقت های مختلف (1، 2، 3، 4، 6، 8، 12، 16 میلی گرم بر میلی لیتر) به چاهک ها اضافه شد. به عنوان گروه کنترل از داروی گلوکانتیم استفاده گردید. پلیت های کشت به مدت 48 ساعت در دمای 24 درجه سانتیگراد انکوبه شده، سپس به مدت10 دقیقه در دمای چهار درجه سانتریفیوژ و محلول رویی خارج شده،50 میکرولیترMTT اضافه گردید. بعد از 3 ساعت انکوباسیون در دمای 24 درجه و سانتریفیوژ در دمای چهار درجه، محلول رویی جدا و 100 میکرولیتر حلال DMSO افزوده شد. بعد از 15 دقیقه جذب نوری با دستگاه الیزا ریدر در طول موج 570 نانومتر قرائت گردید. همچنین از روش رنگ آمیزی تریپان بلو برای ارزیابی اثر عصاره ی آگروستما روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد که رقت های مختلف عصاره باعث کاهش درصد حیات سلولی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور گردید که در مقایسه با گروه کنترل تفاوت آماری معنی دار داشت(p<0.05). اثر عصاره بر کاهش درصد حیات سلولی وابسته به غلظت بود. در روش MTT، IC50 عصاره بر روی پروماستیگوت های انگل لیشمانیا ماژور 365/0 و گلوکانتیم 01/71 میلی گرم در میلی لیتر به دست آمد. همچنین نتایج روش تریپان بلو نشان داد با افزایش غلظت عصاره ی آگروستما میزان زنده مانی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور کاهش می یابد. نتیجه گیری: عصاره آبی سیاه تخمه (Agrostemmagithago) نسبت به گلوکانتیم تاثیر بسیار قوی تری(حدود 200 برابر) روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور دارد که نیازمند مطالعات تکمیلی در زمینه تاثیر آن در شرایط in vivo و همچنین تاثیر آن روی سلول های میزبان می باشد.

عنوان انگليسی

Evaluation of anti leishmanial effect of Agrostemma githago on Leishmania major promastigote by MTT assay

خلاصه انگلیسی

Introduction: Leishmaniasis is a group of infectious diseases caused by various species of protozoa of the genus leishmania. Clinical symptoms of leishmaniasis include: Cutaneous, Mucocutaneous, Visceral and Diffused cutaneous leishmaniasis. At present, 12 million people are being affected by leishmaniasis, 350 million people are being threated around the world, and it is estimated that there are 2 million new cases, annually. Cutaneous leishmaniasis is common in Iran. The first-line drugs used for leishmaniasis treatment are pentavalent antimonials (Glucantime, Pentostam) which have many side effects including toxicity. In addition resistance to this drugs are increasing around the world. Second-line drugs such as Amphotricine B and Miltefosine have also side effects and expensive for patients. According to the anti-cancer and cytotoxic effects of Agrostemma githago extract, this study was conducted to evaluate the anti leishmanial effect of Agrostemma githago in comparison Glucantime on Leishmania major promastigotes by MTT assay. Materials and methods: A number of 2.5×106 Leishmania major promastigotes in BHI medium in stationary phase were added to each well of the 96 well culture plate. Agrostemma githago extract was added to the wells at different concentrations (1, 2, 3, 4, 6, 8, 12, 16 mg/ml). Glucantime was used as a control group. Cells were incubated for 48 hours in 24°C. After centrifuged for 10 minutes in 4°C, supernatant were discarded and 50 µl of MTT were added. After 3 hours in 24°C and centrifuging in 4°C, the supernatant was removed and 100 µl of DMSO was added. After 15 minutes the plate was read by ELISA reader in 570 nm. Furthermore, Trypan blue assay was performed to evaluate agrostemma extract effect on Leishmania major promastigotes. RESULTS: MTT results displayed that increasing concentrations of Agrostemma extract could significantly reduce cell viability of Leishmania major promastigots compared to the control group (p<0.05). Also, inhibitory effect of Agrostemma extract was dose dependent. IC50 of the Agrostemma and Glucantime were calculated 0.365 and 71.01 mg/ml, respectively. Moreover, trypan blue assay showed that increasing concentrations of the extract reduced number of live Leishmania major promastigots. Conclusion: Aqueous extract of Agrostemma githago has stronger inhibitory effect than Glucantim (about 200 times) on Leishmania major promastigots. Althogh more expended studies are needed to evaluate its effect in “in vivo” conditions and on host cells.

Document Downloads