بررسی پیش گویی کنندگی ضخامت LUS برمیزان از هم گسیختگی حین سزارین و تعیین فاکتورهای مرتبط با آن

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: یکی از موثرترین راه حل ها براي کاهش شیوع سزارین، انجام زایمان طبیعی بعد از سزارین و کاهش سزارین تکراري است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش گویی کنندگی ضخامت سگمان تحتانی رحم برمیزان از هم گسیختگی و تعیین فاکتورهای مرتبط با آن دربیمارستان علوی اردبیل انجام شد. مواد و روش: در این مطالعه 164 زن باردار با سن حاملگی 36 تا 41 هفته در دو گروه زنان باردار با سابقه سزارین قبلی و بدون سابقه قبلی وارد مطالعه شدند. بررسی سونوگرافیکی از سگمان تحتانی رحم از روی شکم انجام شد. در زمان انجام سزارین وضعیت و گسیختگی سگمان تحتانی رحم مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت. در طی مطالعه، فاصله بین زایمانها، سن مادر، سن بارداری، وزن و آپگار نوزاد ثبت و با هم مقایسه گردید. نتایج: سن بارداری بر اساس سونوگرافی 1/52±37/99 هفته، میانگین سنی 5/69±27/79 سال و میانگین BMI مادران 2/70±28/42 کیلوگرم بر متر مربع بود. همچنین وزن نوزادان با میانگین 0/34±3/11 کیلوگرم بدست آمد. ضخامت سگمان تحتانی رحم در گروه با سابقه سزارین طبق ارزیابی قبل از عمل 1/99±4/26 میلیمتر و در گروه بدون سزارین 1/6±6/11 میلیمتر بود. که در دو گروه از لحاظ ضخامت سگمان تحتانی رحم هم در سونوگرافی قبل از عمل و هم در حین جراحی اختلاف آماری معناداری با یکدیگر دارند. همچنین اختلاف آماری معنی داری بین فاصله بین زایمان ها با میزان سگمان تحتانی رحم و نیز میزان از هم گسیختگی بدست آمد. ولی اختلاف آماری معنی داری بین سن مادر، سن بارداری، BMI مادر، آپگار دقیقه پنجم با ضخامت سگمان تحتانی رحم وجود ندارد. برمبنای نتایج بدست آمده cutoff values برای اطمینان از عدم گسیختگی 1/8 میلی متر تعیین گردید. نتیجه گیری: ضخامت سگمان تحتانی رحم بعنوان تکنیک غیرتهاجمی برای پیش بینی از هم گسیختگی رحم و در نتیجه افزایش میزان زایمان واژینال بعد از سزارین می باشد.

عنوان انگليسی

Evaluation of rupture risk in different LUS levels and determination of its related factors

خلاصه انگلیسی

Background and Objective: One of the most effective solutions to reduce the incidence of cesarean section is vaginal delivery after cesarean and reduce repeat cesarean. Therefore, the present study is done to predictivity of LUS thickness on dehiscence during cesarean and its related factors in Ardabil Alavi hospital. Materials& methods: One hundred and Sixty eight pregnant women who underwent CD between 36 and 40 weeks of gestation were enrolled in this study and divided into two groups. First group consisted of women with previous CD, and second group consisted of women with previous vaginal deliveries. We performed an ultrasound evaluation of the thickness of LUS trans-abdominally before a CD and evaluated the appearance of LUS and dehiscence during surgery. Also cause of previous cesarean section, interval between births, maternal age, gestational age, birth weight and Apgar was recorded. Results: Based on ultrasound evaluation, gestational age was 37/99 ± 1/52 weeks and mean age, mothers average BMI and newborns weight were 27/79 ± 5/69 years, 28/42 ± 2/70 Kg/m2 and of 3/11 ± 0/34 Kg respectively. The mean sonographic LUS thickness in first and second groups respectively were 4.16 ± 1.99 and 6.11 ± 1.6 mm. Two groups in terms of LUS thickness in ultrasound before surgery and measurements during surgery had a significant difference together, also significant differences was seen regarding interval between births and uterine dehiscence. No significant differences were seen regarding maternal age, gestational age, BMI, and five minutes apgar score with LUS thickness. Base on the present study, 1.8 mm was considered the critical cutoff value of the LUS thickness. Conclusion: LUS thickness as a non-invasive technique to predict the rupture of the uterus and thus increasing the VBAC.

Document Downloads