تجارب زیسته دختران فراري ساکن کانون اصلاح و تربیت از واکنش خود و خانواده در مقابل فرار از خانه: یک مطالعه هرمنوتیک

خلاصه فارسی

مقدمه: افزایش نرخ فرار دختران ایرانی از خانه، نشان‌ دهنده اهمیت بررسی عمیق‌تر پدیده فرار است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین تجارب زیسته واکنش دختران فراری ساکن کانون اصلاح و تربیت و خانواده‌شان از فرار بود. روش‌: در پژوهش کیفی حاضر که بر پایه رویکرد پدیدارشناسی استوار بوی، دوازده دختر ساکن در کانون اصلاح و تربیت، به وسیله نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و تجارب زیسته آن‌ها با مصاحبه نیمه ‌ساختار یافته، مورد بررسی قرار گرفت. متون مصاحبه‌ها توسط رویکرد پدیده‌شناسی تفسیری و با روش Van Manen تفسیر شد. در نتیجه، واحدهای معنایی حمایت کننده از هر یک از زیرمضمون‌ها و زیرمضمون‌های مضمون اصلی که واکنش فرد و خانواده در مقابل فرار نام داشت، ایجاد شد. یافته‌ها: نتایج این پژوهش، به وسیله دو زیرمضمون نشان داده شد. این زیرمضمون‌ها که سرکوب و کنار آمدن با فرار نام‌گذاری شد، تجارب زیسته مشارکت‌ کنندگان را در مورد واکنش‌های شخصی و خانوادگی نسبت به فرار که مضمون اصلی پژوهش بود، نشان می‌داد. نتیجه‎گیری: واکنش‌های سازگارانه والدین و مدارای آن‌ها با فرزند فراری خود، منجر به ایجاد فضایی امن در خانواده شده و زمینه را به منظور جلوگیری از فرار مجدد نوجوان ایجاد می‌نماید. به علاوه، واکنش‌های سرکوب‌گرانه والدین، منجر به تلقی شدن خانواده به عنوان یک پایگاه ناامن توسط نوجوان می‌شود و در نتیجه، زمینه برای فرار مجدد نوجوان از منزل فراهم شود. همچنین، یافته‌ها نشان داد که احساس گناه و پشیمانی مشارکت‌ کنندگان، انگیزه مهمی را در جهت بهبود عملکرد شخصی و کمک به خانواده نابسامان خود، پس از آزادی از کانون، ایجاد می‌نماید.

عنوان انگليسی

The Lived Experiences of Runaway Girls Who Live in Correction and Rehabilitation Center about Personal and Family Reactions to Running away from Home: A Phenomenological Research

خلاصه انگلیسی

Introduction: The rising rate of running away from home by the Iranian girls indicates the significance of doing more profound researches about runaway phenomenon. This study aimed to investigate the lived experiences of runaway girls who lived in correction and rehabilitation center about personal and family reactions to running away from home. Method: In this research, which was based on phenomenological research, 12 girls who had been referred to correction and rehabilitation center were chosen via purposive sampling and their lived experiences were studied using semi-structured interview. The texts of the interviews were interpreted using interpretative phenomenology approach and Van Manen method. As a result, the main theme, sub-themes, and semantic units were achieved. Results: The results were shown by two sub-themes as repression and adaptability reactions to running away. These sub-themes showed the lived experiences of the girls about personal and family reactions to running away which was the main theme of this study. Conclusion: The results indicate that family adaptive reactions and their toleration about the children runaway result in making a safe atmosphere in the family and make a context to prevent renew runaways from home. In addition, repressive reactions cause the teenagers to consider the family as an insecure base and as a result, a base to renew runaways will be provided. Besides, the results indicate that guilty and regret feelings of the samples provide a serve motivation to modify the personal function and help the turmoil family after freedom from the correction and rehabilitation center.

Document Downloads