title

مقایسه میزان تاثیر گاباپنتن و هیدروکسی زین روی خارش بیماران دیالیزی شهرستان اردبیل

محمدی کبار, سوسن ، شرقی, افشان ، گرگانی, محمد (1396) مقایسه میزان تاثیر گاباپنتن و هیدروکسی زین روی خارش بیماران دیالیزی شهرستان اردبیل. دکتری تخصصی (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل






[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
590kB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
187kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

669kB
[img] سایر (spss) - فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه

2kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: خارش يكي از مشكلات شايع بيماران با نارسايي پيشرفته كليه است. 25-30% بيماران قبل از دياليز و 60-80% بيماران دياليزي از خارش شكايت دارند. پاتوفيزيولوژي خارش در اين بيماران ناشناخته بوده و علل متفاوتي از جمله آزاد شدن هيستامين از ماست سل ها و بازوفيل ها، پوست اورميك (پوست خشك و آتروفي شده)، پروليفراسيون ماست سل هاي پوستي، آتروفي سلول هاي چربي ساز و تعريقي پوست، اختلالات الكتروليتي و تجمع اسيدهاي صفراوي مطرح مي باشد. از آنجا كه هيستامين واسطه اصلي در خارش مي باشد، هدف از انجام اين مطالعه مقایسه میزان تاثیر گاباپنتن و هیدروکسی زین روی خارش بیماران دیالیزی شهرستان اردبیل بود. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، سی بیمار دیالیزی که مبتلا به خارش بودند، به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه‌ A و B تقسیم شدند. از پرسشنامه Pruritus Scale برای سنجش خارش بیماران استفاده شد. قرص گاباپنتین 100میلی گرم خوراكي بصورت یک بار در روز به مدت شش هفته برای گروه A و قرص هیدروکسی زین 25میلی گرم خوراكي بصورت یک بار در روز به مدت شش هفته برای گروه B تجویز شد. بعد از شش هفته بیماران ارزیابی شدند. به مدت دو هفته بیماران دارویی برای خارش دریافت نکردند. سپس قرص گاباپنتین 100میلی گرم خوراكي بصورت یک بار در روز به مدت شش هفته برای گروه B و قرص هیدروکسی زین 25میلی گرم خوراكي بصورت یک بار در روز به مدت شش هفته برای گروه A تجویز شد و بعد از شش هفته بیماران مجددا ارزیابی شدند. سرانجام داده های جمع آوری شده آنالیز شدند. یافته ها: 32 بیمار دیالیزی که از خارش شاکی بودند، وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران در گروه مصرف کننده گاباپنتن 8.06±58.24 سال با دامنه سنی 26-72 سال و در گروه هیدروکسی زین 7.63 ± 56.7 سال با دامنه سنی 34-98 سال بود. در 6 هفته اول و 6 هفته دوم ارتباط معنی داری بین کاهش شدت خارش در بیماران مصرف کننده گاباپنتن و بیماران مصرف کننده هیدروکسی زین وجود داشت و همچنین ارتباط معنی داری بین Frequency در بیماران مصرف کننده گاباپنتن و بیماران مصرف کننده هیدروکسی زین وجود داشت. نتیجه گیری: هيدروكسي زين و گاباپنتین داروهاي مؤثر در كنترل خارش بيماران كليوي می باشند و همچنین پیشنهاد میگردد مطالعاتی با هدف مقایسه دارو های فوق با دارو های دیگری همچون كلر فنيرامين، كتوتيفن و Desloratadine انجام گردد.

عنوان انگليسی

Comparison of the effectiveness of Gabapentin and Hydroxyzine in pruritus in dialysis patients

خلاصه انگلیسی

Background and Objectives: Pruritus is one of the most common problems in patients suffering chronic renal failure. 25-35% of pre-dialysis patients and 60-80% of patients during dialysis complain pruritus. The exact pathophysiology of pruritus is unknown; however, some possible interactive factors include: histamine release from mast cells and basophiles, uremic skin, cutaneous mast cells proliferation, adipose cells atrophy, electrolyte imbalance, and accumulation of bile acids. Histamine is the main proposed mediator in pruritus. The Objectives of this study was comparison of the effectiveness of Gabapentin and Hydroxyzine in pruritus in dialysis patients Methods: In this randomized, double-blind clinical trial, 30 dialysis patients with pruritus were assigned into the study randomly and the subjects were divided into two groups A and B randomly. The Pruritus Scale questionnaire was used to measure the Pruritus. Tablet Gabapentin 100mg oral, once in a day was administered for six weeks for group (A) and Tablet Hydroxyzine 25mg oral, once in a day was administered for six weeks for group (B). Patients were evaluated after six weeks. Patients were not receive drugs for two weeks for pruritus. Then Tablet Gabapentin 100mg oral, once in a day was administered for six weeks for group (B) and Tablet Hydroxyzine 25mg oral, once in a day was administered for six weeks for group (A). Patients were evaluated after six weeks again. Finally the collected data were analyzed. Results: 32 patients with dialysis complained of pruritus were enrolled in the study. The mean age of patients in the Gabapentin group was 58.24 ± 8.06 years with a mean age of 72- 26 years and in the Hydroxyzine group 56.7 ± 7.63 years with an age range of 34-98 years. In the first 6 weeks and second 6 weeks, there is a significant relationship between the severity of pruritus in Gabapentin and Hydroxyzine taking, and also there is a significant correlation between frequency in patients Gabapentin and Hydroxyzine taking. Conclusion: Hydroxyzine and Gabapentin are effective drugs for controlling pruritus in renal patients. It is also suggested to study the comparing of these drugs with other drugs such as Chlorpheniramine, ketopfen and desloratadine.

نوع سند :پایان نامه (دکتری تخصصی )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :سوسن محمدی کبار
استاد مشاور :افشان شرقی
دانشجو :محمد گرگانی
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه : 089 ، پایان نامه دکتری تخصصی طب داخلی
کلیدواژه ها (فارسی):گاباپنتن، هیدروکسی زین، خارش، دیالیز، اردبیل
کلیدواژه ها (انگلیسی):Gabapentin, Hydroxyzine, pruritus, dialysis patients, Ardabil
موضوعات :QV فارماکولوژی
WJ سیستم ادراری
WR بیماریهای پوست
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه اطفال ، پزشکی اجتماعی
دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی
کد شناسایی :10596
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :25 مهر 1397 09:30
آخرین تغییر :11 خرداد 1399 09:01

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...