بررسی ارتباط بین سطح سرمی ویتامین D و اینترفرون آلفا در بیماران مبتلا به بیماری SLE (سیستمیک لوپوس اریتماتوزیس)

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: در مطالعات مختلف ارتباط بین بیماری لوپوس اریتماتو سیستمیک (SLE) و سطح فعالیت آن با سطح ویتامین D نشان داده شده است. نقش انواع اینترفرون ها بویژه اینترفرون آلفا (IFN-α) در پاتوژنز لوپوس نشان داده شده است. با توجه به نقش سطح ویتامین D و IFN-α، این احتمال وجود دارد که این دو بتوانند میزان فعالیت SLE را نشان دهند. در این مطالعه قصد داریم به ارزیابی سطوح ویتامین D و IFN-α در بیماران مبتلا به SLE و ارتباط بین انها بپردازیم. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، 50 بیمار مبتلا به لوپوس و 50 فرد سالم هم سن و هم جنس انتخاب شدند. سطح ویتامین D و IFN-α بین دو گروه و نیز سطح anti-dsDNA، کمپلمان، امتیاز معیار فعالیت لوپوس اریتماتو سیستمیک (SLEDAI) در گروه مورد تعیین شده و روابط احتمالی بین سطح ویتامین D و IFN-α با سایر متغیر ها بررسی شدند. يافته ها: گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل بطور بارزی سطح ویتامین د (11/93±23/94در برابر 11/40±29/10 ng/ml، وp=0/02) و کمپلمان پائین تر، سطح IFN-α به صورت 54/73±396/60 در برابر 14/42±200/38، 0/001=p) بالاتری داشتند. ارتباط معکوس بارزی بین سطح ویتامین D با سطح IFN-α به صورت ( p=0/003 ،r=-0/413 )و SLEDAI و (r=-0/492، 0p<0/001)، سطح anti-dsDNA و (0/003=p ،r=-0/417)، افسردگی (0/479-=r و p<0/001) و اضطراب (0/341-=r و 0/01=p) و ارتباط مستقیم بارزی بین سطح IFN-α با SLEDAI با r=0/358،p=0/01 )، سطح anti-dsDNA به صورت r=0/297و 0/03=p) و افسردگی (0/380=r و 0/007=p) مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده نقش ویتامین D و IFN-α در فعالیت بیماری در بیماران SLE می باشد و به نظر می رسد بهبود وضعیت ویتامین D، با کاهش سطح IFN-α بتواند در کنترل شدت بیماری کمک کننده باشد.

عنوان انگليسی

Evaluating the correlation between serum vitamin D level and interferon alpha in patients with SLE (systemic lupus erythematosus)

خلاصه انگلیسی

Background & Objective: In different studies the correlation between systemic lupus erythematosus (SLE) and disease activity with vitamin D has been shown. The role of different interferons especially interferon alpha (IFN-α) in lupus pathogenesis have been previously shown. Considering the role of vitamin D and IFN-α, it is possible that these two could demonstrate the SLE activity. In this study we aimed to evaluate the correlation between serum vitamin D level and IFN-α in patients with SLE. Methods: In this case control study, 50 SLE patients and 50 age and sex matched healthy subjects were recruited. Vitamin D and IFN-α levels were compared between groups and levels of anti-dsDNA, complement, SLE disease activity index (SLEDAI) in case group were measured and possible correlations between vitamin D and IFN-α with these variables were evaluated. Results: Case group compared to control group had significantly lower vitamin D (23.94±11.93 vs. 29.10±11.40 ng/ml, p=0.02) and lower complement levels with higher IFN-α levels (396.60±54.73 vs. 200.38±14.42, p=0.001). There was significantly negative correlation between vitamin D with IFN-α (r=-0.413, p=0.003), SLEDAI (r=-0.492, p<0.001), anti-dsDNA (r=-0.417, p=0.003), depression (r=-0.479, p<0.001) and anxiety (r=-0.341, p=0.01) and positive correlation between IFN-α with SLEDAI (r=0.358, p=0.01), anti-dsDNA (p=0.297, p=0.03) and depression (r=0.380, p=0.007). Conclusion: These results are indicative of the role of vitamin D and IFN-α in disease activity in SLE patients. It seems that improvement of vitamin D levels by decreasing IFN-α, could help in controlling disease activity.

Document Downloads