title

ارزیابی بالینی اسپری دهانی عسل جهت درمان کمکی فارنژیت

ابراهیمی, حسینعلی ، حبیب زاده, شهرام ، میران, منصور ، نیکزاده کیگل, داور (1398) ارزیابی بالینی اسپری دهانی عسل جهت درمان کمکی فارنژیت. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل





[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
282kB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
166kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

560kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

هدف: مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی اثر اسپری دهانی عسل جهت درمان کمکی فارنژیت در بیماران بالای 14 سال مراجعه کننده به درمانگاه دکتر حمید ایران در شهر گرمی در زمستان سال 1397 انجام گرفت. روش: ابتدا اسپری دهانی عسل 50 درصد وزنی حجمی به تعداد 35 عدد و اسپری دهانی دکستروز 5 درصد هم به تعداد 35 عدد تهیه شد. طراحی مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود. 70 بیمار مراجعه کننده با تشخیص ابتلا به فارنژیت و رعایت معیارهای ورود و خروج مطالعه، وارد مطالعه شدند. 35 بیمار در گروه درمان قرص سفیکسیم 400، روزانه یک عدد به مدت ده روز و شربت اکسپکتورانت یک عدد، هر 8 ساعت 7 میلی‌لیتر و اسپری دهانی عسل هر 6 ساعت دو پاف دریافت کردند. 35 بیمار هم در گروه کنترل، قرص سفیکسیم و شربت اکسپکتورانت و به جای اسپری دهانی عسل، اسپری دهانی دکستروز 5 درصد دریافت کردند. علائم بالینی بیماران در بدو شروع درمان، ساعت 24، ساعت 48، روز پنجم و روز دهم بین دو گروه مقایسه شد. نتایج: بر اساس نتایج آزمایشات نمونه‌ی عسل در آزمایشگاه مواد غذایی و بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، شاخص‌های نمونه‌ی عسل ما در محدوده استاندارد عسل طبیعی می باشد. توزیع جنسی گروه درمان به صورت 23 مذکر (66 %) و 12 مونث (34 %)، و گروه پلاسبو به صورت 18 مذکر (51 %) و 17 مونث (49 %) بود (p=0/332). میانگین سنی بیماران و انحراف معیار گروه درمان16/87± 34/88 سال بود که در بازه 14 تا 83 سال قرار داشتند و میانگین سنی بیماران و انحراف معیار گروه پلاسبو 16/86± 42 که در بازه 17 تا 74 سال قرار داشتند. دو گروه اختلاف معناداری از این لحاظ نداشتند ( p=0/082). بیماران دو گروه در بدو ورود به مطالعه تفاوت معناداری از نظر علائم بالینی نداشتند. روند بهبودی در گروه درمان مساعدتر از گروه پلاسبو بود، این اثر مثبت در مورد خلط صبحگاهی( p=0)، گلودرد(p=0 ) و بلع دردناک( p=0) در ساعت 24 پس از شروع درمان از لحاظ آماری معنادار بود. در ساعت 48 پس از شروع درمان علائم تب و بلع دردناک در گروه درمان رفع شده بود در حالی که در گروه پلاسبو بلع دردناک 23 درصد بیماران رفع شده بود و گلودرد 85/71 دزصد گروه درمان و 17/14 درصد گروه پلاسبو بهبود یافته بود. میانگین زمان ریکاوری در گروه درمان به طور قابل توجهی کمتر از گرو پلاسبو بود. نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه‌ی حاضر نشان داد که استفاده از اسپری دهانی عسل به عنوان درمان کمکی جهت درمان فارنژیت در بیماران، می‌تواند موجب بهبودی زودتر علائم بالینی شده و موجب کاهش طول مدت ریکاوری شود. البته با توجه به محدود بودن مطالعات در این زمینه، انجام تحقیقات بیشتری به منظور ارائه توصیه‌های مناسب برای اثر اسپری دهانی عسل جهت درمان کمکی فارنژیت در جمعیت‌های دیگر لازم است.

عنوان انگليسی

Clinical Evaluation of Honey Throat Spray for Auxiliary Treatment of Pharyngitis

خلاصه انگلیسی

Objective: The aim of this study was to investigate the effect of throat spray of honey in auxiliary treatment of patients aged 14-83 years with diagnosis of pharyngitis refered to clinic of Dr.Hamidiran of Germi in 2019. Methods: First, 35 botlles of honey throat spray (50%w/v) and 35 bottles of dextrose throat spray (5%) were prepared. This study was a randomized clinical trial in which 70 patients aged 14-83years with the diagnosis of pharyngitis were included in the study considering inclusion and exclusion criteria. In treatment group 35 patients received cefixim 400 tablet, expectorant syrup and honey throat spray for 10 days. In placebo group 35 patients received cefixim 400, expectorant syrup and dextrose throat spray for 10 days. The symptoms and signs of the disease at baseline and then 24 hours, 48 hours, 5 days and 10 days after starting treatment were compared between the two groups. Results: As per results of food and drug labotatory of Ardabil University of Medical Sciences, our honey sample met standard criteria for natural honey. The treatment and placebo groups were similar in respect of age mean (34.88±16.87 vs 42±16.86, respectively, and p=0.082) and gender distribution (23 male vs 18 male, respectively, and p=0.332). There was no significant differenece etween the two groups in term of clinical symptoms and signs at the time of login to study. Pharyngitis recovery was better in treatment group than in the placebo group; this positive effects was statistically significant for symptoms of morning phlegm (p=0), throat pain (p=0) and painful swallowing (p=0), 24 hours after starting treatment. In treatment group, 48 hours after starting treatment symptoms of fever and painful swallowing were resolved and throat pain of 85.71% of patients in treatment group and 17.14% of patients in placebo group were improved. Conclusion: The finding of this study showed that in patients aged 14-83 years with diagnosis of pharyngitis, the use of honey throat spray as axiliary treatment to pharyngitis in treatment group could improve clinical symptoms and signs and decrease duration of recovery as compared to placebo group. However, given the limited studies in this area, further research is needed to provide appropriate recommendation for honey throat spray in treatment of pharyngitis in other populations

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :حسینعلی ابراهیمی
استاد راهنما :شهرام حبیب زاده
استاد مشاور :منصور میران
نگارنده:داور نیکزاده کیگل
کلیدواژه ها (فارسی):فارنژیت، عسل، اسپری دهانی
کلیدواژه ها (انگلیسی):Pharyngitis, Honey, Throat spray
موضوعات :QV فارماکولوژی > QV 767 داروسازی سنتی
WF سیستم تنفسی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی
دانشکده داروسازی > واحد پژوهش - پایان نامه های دفاع شده
دانشکده داروسازی > بخش فارماسیوتیکس
کد شناسایی :12114
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :27 شهریور 1398 09:34
آخرین تغییر :27 خرداد 1399 09:59

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...