بررسی عوارض و نتایج درمان بیماران مبتلا به MS از نوع Relapsing-Remitting با فینگولیمود و بتا فرون زیر جلدی به صورت یک روز در میان یا هفته ای سه نوبت: یک مطالعه گذشته نگر

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: بیماری (multiple sclerosis (MS، یک بیماری مزمن اتوایمیون-التهابی سیستم عصبی مرکزی می باشد. این بیماری آکسون های میلین دار را در سیستم عصبی مرکزی مورد تهاجم قرار می دهد که منجر به تخریب میلین می گردد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی نتایج درمان و عوارض درمان بیماران مبتلا به Relapsing Remitting Multiple Sclerosis با Fingolimod و بتا- فرون بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، بیماران به دو گروه تقسیم شدند. گروه A، داروی Fingolimod با دوز روزانه نیم میلی گرم به صورت خوراکی و گروه B، داروی بتا اینترفرون هفته ای 30 میکروگرم به صورت زیر جلدی دریافت کرده بودند. تاثیرات درمانی داروی Fingolimod و بتا- اینترفرون بر اساس بهبودی علائم کلیدی MS از جمله نوع حملات بیماری، تعداد حملات، اختلالات حسی و حرکتی، مدت بستری در بیمارستان، افزایش نمره EDSS، تغییرات MRI، مدت دوره های تشدید حاد بیماری، مدت زمان تا برگشت به کارکرد اولیه، تغییر به داروی دیگر و عوارض ایجاد شده سنجیده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، در بیمارانی که فینگولیمود مصرف کرده بودند به طور معنی داری اختلالات حسی بیشترین فراوانی داشته (35/7 درصد) و در بیماران مصرف کننده بتافرون اختلالات حرکتی (42/9 درصد) بیشترین فراوانی داشته اند. همچنین فراوانی عوارض ناشی از داروی مصرفی در گروه دریافت کننده بتافرون به طور معنی داری بیشتر از گروه دریافت کننده بتافرون بود (10 درصد در مقابل 37/1 درصد). از نظر بهبود سلامت عمومی و پیامد درمانی خوب مصرف فینگولیمود نسبت به بتا اینترفرون به طور معنی داری منجر به بهبود وضعیت سلامت عمومی و پیامد درمانی شده بود. نتیجه گیری: درمان با فینگولیمود در مقایسه با بتافرون در بیماران مبتلا به RR-MS منجر به کاهش فعالیت بیماری التهابی می گردد، اما ممکن است در جلوگیری از بدتر شدن ناتوانی تاثیری نداشته باشد

عنوان انگليسی

Determine the Results and Complications of Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis Patients Treated with Fingolimod and Subcutaneous β-Feron One day in between or three times a week: Retrospective study

خلاصه انگلیسی

Background & Objective: Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune-inflammatory disease of the central nervous system. This condition invades the myelinated axons in the central nervous system, which leads to the destruction of myelin and to degrees of axonemia. The purpose of this study was to evaluate the treatment outcomes and complications of treatment with relapsing remotes multiple sclerosis with Fingolimod and beta-Furon. Methods: Patients were divided into two groups. Group A received Fingolimod with daily doses of 0.5 mg and Beta-interferon B group received subcutaneous injections of 30 micrograms per week. The therapeutic effects of Fingolimod and β-interferon on the basis of the improvement of key symptoms of MS, including type of disease attacks, number of attacks, hospitalization time, EDSS score increase, MRI changes, duration of acute exacerbations, duration to return to primary function, Changes to other drugs and complications were measured. Results: In the present study, the most frequent sensory disturbances (35.7%) were in patients who took Fingolimod and the most frequent cases were motor abnormalities (42.9%). Also, the complications of the drug in the patients consuming betaferon were significantly more than betaferon users (10% versus 37.1%). In terms of improving general health and good outcomes, the use of phingolymod resulted in a significant improvement in general health and outcome outcomes. Conclusion: Treatment with fingolimod compared with betaferron in patients with RRMS is effective in reducing the activity of inflammatory disease, but it may lead to a slight difference or a lack of difference in preventing the deterioration of disability

Document Downloads