نحوه ارزشیابی دانشجویان در محیط آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

خلاصه فارسی

مقدمه و هدف از آنجا که اساتید بالینی بطور ملموسی با مسائل و مشکلات بالینی در تماس هستند ارزشیابی عرصه های آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان کمک موثری بر شناسایی عوامل منفی یا بازدارنده آموزش به حساب می آید. اهمیت نظرات فراگیران در فرآیند آموزش و اهمیت شناسایی مشکلات موجود برای ارتقای سطح کیفی آموزش بالینی لازم و ضروری بوده و این تحقیق هم در این راستا انجام شده است. روش اجرا این مطالعه یک بررسی توصیفی و مقطعی است جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان رشته های مختلف علوم پزشکی اردبیل تشکیل می داد و در این بررسی با در نظر گرفتن ضریب اطمینان 95% و خطای 5% تعداد 400 نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نتایج نشان داد در ارتباط با «حضور مستمر دانشجو در راند بخش ملاک ارزشیابی است»34/2% همیشه،32/6% اغلب،20/5% گاهی و فقط 12/7% هرگز بیان کردند و این میزان در رابطه با «امتحان کتبی ملاک ارزشیابی بالینی است» به ترتیب 28/6%،28%،23/7% و 19% بود اما در ارتباط با نمره دهی و ارزشیابی اساتید یکسان است 37% «هرگز» را اظهار نمودند و در کل وضعیت ارزشیابی بالینی را 7/9% خوب،59/5% متوسط و 32/6% ضعیف برآورد نمودند. نتیجه گیری با توجه به نتایج این بررسی، توصیه می شود که گروههای آموزشی در ارزشیابی بالینی از چارچوب سازمان یافته ای استفاده نمایند و مدیران و برنامه ریزان آموزشی دانشگاه با تشکیل گارگاههایی با هدف تغییر نگرش و آشنایی هر چه بیشتر اساتید با روش های نوین آموزش و ارزیابی بالینی و ارایه بازخورد به آنان، بهبود کیفیت آموزش بالینی را فراهم سازند.

Document Downloads