تعیین پراکندگی جغرافیایی ونیچ اکولوژیکی انگل های شایع روده‌ای در استان اردبیل با استفاده از GIS و MAXENT

خلاصه فارسی

مقدمه: انگل‌های روده‌ای در بسیاری از کشور‌ها به ویژه کشور‌های در حال توسعه به عنوان یک معضل بهداشتی مطرح هستند. امروزه اگرچه با صرف هزینه‌های بسیاری که سالانه سازمان بهداشت جهانی و دولت‌ها برای حذف، پیشگیری و درمان این انگل‌ها متحمل می‌شوند ولی وجودشان همچنان نمایان است. انگل‌های روده‌ای به طور شایع کودکان مناطق کم‌درآمد و کشور‌های در حال توسعه را درگیر می‌کنند. بر اساس برآورد‌های سازمان بهداشت جهانی هر ساله بیش از ٪30 جمعیت کشور‌‌های توسعه یافته از بیماری‌های با منشأ انگلی رنج می‌بردند. در کشور‌های در حال توسعه نیز بیش از 2 میلیون مورد مرگ به این علت اتفاق می‌افتد. طیف وسیعی از گونه‌های کرم‌ها و تک‌یاخته‌ها قادر به ایجاد عفونت یا کلونیزه شدن در سیستم گوارشی انسان‌ها و حیوانات می‌باشند. این ارگانیسم‌ها به طور معمول از مسیر مدفوعی‌ـ‌دهانی و به صورت غیرمستقیم، شامل غذا، آب و خاک آلوده منتقل می‌شوند؛ با این حال انتقال مستقیم انسان به انسان و حیوان به انسان نیز در بسیاری موارد ممکن است شیوه اجرای تحقیق: در این مطالعه ابتدا مشخصات کلیه انگل‌های روده‌ای که در سطح شهرستان‌های استان در آزمایشگاه‌های بهداشت و بیمارستان‌ها کلیه آزمایشگاه‌های بخش خصوصی تشخیص داده شده‌اند و توسط آنها گزارش شده‌اند در سطح روستا و شهر استخراج کرده و مختصات جغرافیایی آنها را استخراج و در فرمت ایکسل ذخیره کردیم و سپس با استفاده از نرم افزار GIS10.4.1 در قالب نقشه‌های پراکندگی در سطح شهرستان‌ها تولید شد و سپس با استفاده از نرم افزار MaxEnt3.3 یکی از انگل‌های روده‌ای که دارای پراکندگی بالایی هست نیچ اکولوژیکی آن با استفاده از فاکتورهای آب و هوایی و محیطی تعیین گشت. یافته‌ها: فراوانی ابتلا به گونه‌های مختلف انگل‌های روده‌ای بدین شرح بود که، بترتیب شیوع شامل ژیاردیا لامبلیا (79/4٪)، آنتامبا کلی (10/5٪)، بلاستوسیستیس هومینیس (4/2٪)، آسکاریس (2/5٪)، همینولپیس نانا (1/2٪)، اکسیور (0/8٪) و آنتاموبا هیستولیتیکا (0/4٪) بودند. شیوع انگل‌های روده‌ای در مردان بیشتر از زنان بود. شیوع ابتلا در جوامع روستایی بیشتر از جوامع شهری بود. بحث ونتیجه گیری: در این مطالعه منطقه پر خطر مرکز استان است و مهمترین انگل که شیوع دارد، ژیاردیا می باشد که بایستی نسبت به بررسی بیماریزایی ، اپیدمیولوژی و سایر فاکتورهای تاثیر گذار در شیوع این انگل‌ها در استان و بخوص قسمت مرکزی استان برنامه ریزی گردد.

عنوان انگليسی

Spatial distribution and ecological niche model of most intestinal parasites in Ardabil provinceby using of GIS and MaxEnt

خلاصه انگلیسی

Background and Objective: Intestinal parasites are a health problem in many countries, especially in developing countries. Today, despite the high costs incurred annually by the World Health Organization and governments in eliminating, preventing, and treating these parasites, their existence is still evident. Intestinal parasites commonly affect children in low-income areas and developing countries. According to the World Health Organization, more than 30% of the population in developed countries suffers from parasitic diseases each year. More than 2 million deaths occur in developing countries due to this cause. A wide variety of worms and protozoa can cause infection or colonization in the digestive system of humans and animals. These organisms are usually transmitted indirectly through the fecal-oral route, including contaminated food, water, and soil; However, direct human-to-human and animal-to-human transmission is also possible in many cases Methods: In this study, we first extracted the characteristics of all intestinal parasites that have been detected and reported by all private sector laboratories in health laboratories and hospitals in the cities of the province in rural and urban areas, extracted their geographical coordinates and saved them in Excel format. Then it was produced using GIS10.4.1 software in the form of distribution maps in cities and then using MaxEnt3.3 software one of the intestinal parasites that has a high dispersion. Its ecological niche was determined using climatic and environmental factors. Results: The prevalence of different types of intestinal parasites was as follows: Giardia lamblia (79.4%), Entamba coli (10.5%), blastocystis hominis (4.2%), Ascaris (2.5%), Heminolpis nana (2.1%), enterobius vermicularis (0.8%) and Entamoeba histolytica (0.4%). The prevalence of intestinal parasites was higher in men than women. The prevalence was higher in rural area than in urban. Conclusion: In this study, risk areas are the center of the province and the most important parasite that is prevalent is Giardia, which should be planned to study pathogenicity, epidemiology and other factors affecting the prevalence of these parasites in the province, especially in the central part of the province.

Document Downloads